Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
  • nic odkrywczego, zobacz sam, o aniołkach tego pełno
  • i do tego, standartowe stwierdzenie, Ciebie (nie ma, brak, etc.)
  • tak naprawdę to tylko kilka zdań,
  • żaden obraz nie został ładnie zarysowany, nie czuć klimatu,
  • emocje nie biją po moim umyśle,
  • myśl nie jest głupia, ale czy odkrywcza?

  • w stosunku do innych Twoich wierszy, ten jest chyba najsłabszy

    Pozdrawiam,
    Kai Fist
  • Opublikowano

    Ale spróbujcie sobie wyobrazić klimat do tych paru linijek.
    Ciemny pokój, oświetlany świecą na biurku... człowiek który pisze na papierze ciemnym piórem... jest u progu załamania. Osoba która obiecała go wesprzeć nie pojawia się, a on powoli traci wiarę w siebie.

    Opublikowano

    Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



    radzę nie zamieszczać takich dopisków! ! !

    o czym one świadczą?
    nie odebrałem tego jakby autor tego chciał, napisałem swoje uwagi,
    a takie coś, że do wiersza mam sobie wyobrazić coś, jest totalnie śmieszne i porażką autora w tym wypadku,
    to o czym napisałeś powinno być w wierszu, a że nie ma, to nie pora na dorabianie ideologii,

    Pozdrawiam,
    Kai Fist
    Opublikowano

    Zgadzam się jak najbardziej z Kaiem. Wiersz podsunął mi nieco inny obraz. A takie rozjaśnianie intencji brzmi trochę jak błaganie o litość :) nie wyznaję filozofii intencji, może dlatego tak mnie to razi. niemniej pozdrawiam serdecznie.

    m.

    Opublikowano

    Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


    jeden wiersz - jeden obraz -> jasne, tylko jak autor tego sam nie dopowiada, :)

    ale to chyba większość stara na poczatku tłumaczć swoje wiersze i racje,
    mi się chyba też zdarzało :)
    i teraz tego nie robię :)

    radzę też tego nie robić,

    Pozdrawiam,
    Kai Fist

    Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

    Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

    Zarejestruj nowe konto

    Załóż nowe konto. To bardzo proste!

    Zarejestruj się

    Zaloguj się

    Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

    Zaloguj się


    • Zarejestruj się. To bardzo proste!

      Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

    • Ostatnio dodane

    • Ostatnie komentarze

      • @Arsis może w innej galaktyce, ale w naszej na pewno nie, bo dawno by nas ktoś odwiedził, a nawet zabrał ziemię:)
      • @violetta Utrzymywanie, że tylko Ziemia jest piastunką życia, jest równie bezsensowne jak twierdzenie, że na dużym obsianym polu mógł wyrosnąć tylko jeden jedyny kłos ...   pomimo paradoksu Fermiego - nie jesteśmy sami
      • @Migrena Po przeczytaniu przypomniał mi sie film,  który oglądałam lata temu -wielka milość/namiętność, czasy wojny i oni tak bardzo siebie spragnieni, gdzieś na ulicy w miłosnej ekstazie...  Film był niesamowity , wiersz też uruchamia wyobraźnię, świetny.
      • @iwonaroma   mam szczęście, że czytają moje wiersze tacy wspaniali ludzie jak Ty.   dziękuję Iwonko :)    
      • Jestem tu chwilę — może i chwilą, przesiadam siebie, szukam peronu, prześwietlam ludzi jak w starym kinie, w taśmie, co płonie celuloidem.   Przystań podróżnych — poziomów tyle, uśmiechy szczere, szydercze, jasne; lęk w sercach szarych drży jak motyle, głos obojętny w tłumie wygasłym.   Prawda przy prawdzie, kłamstwo tuż obok, sznurki przy ścięgnach w pół gestu drżące, prośba jak rozkaz — portret nieznany z miejscem, co czeka, choć tego nie chce.   A czas tu stoi, choć mijam ludzi, ich kroki płyną jak cienie w wodzie; każdy z nich nosi własne zasługi i własne winy — te, które zwodzą.   W spojrzeniach migot tęsknot ukrytych, w dłoniach — rozstania ledwo domknięte; nikt nie zatrzyma chwil nieodkrytych, choć chce je trzymać, jak szkło rozcięte.   A kiedy wreszcie ruszy mój pociąg, zamknę za sobą peron tej chwili; zabiorę tylko to, co wciąż płonąc przez cudze twarze — mnie ocaliło.   I wiem, że wrócę w to miejsce kiedyś, gdy noc znów zwinie świat w celuloid; bo każdy obraz, nim zgaśnie — przecież szuka człowieka, by w nim się dożyć.
    • Najczęściej komentowane

    ×
    ×
    • Dodaj nową pozycję...