Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

starzy ludzie
co to ni gęby ni oczu
prócz własnych

choć zanurzeni w przeszłości po uszy
muszą mieć jeszcze
coś teraz

mają psy
wygłaskane za wszystkie ludzkie głowy
zarzucone uwagami o piasku na
łapach prawie rękach
zajmowane rozmową nawet o miłości
bardziej czyste niż uszy niejednego sześciolatka
i śmieszne w tych swoich
pikowanych ubrankach
według najnowszej psiej mody

starym się nieźle dostaje
lud się stuka w czoło
“może jeszcze mu zapisze
swój złoty zegarek”

a ja nad tym myślalam
dobrze że psy lubię
bo lat szybciej coś przybywa
niż ludzi

piszę to na wszelki wypadek
gdyby nas kiedy trza było
życiem do życia zbudzić

Opublikowano

Mam psa, mam psa, mam psa.
Mój pies mnie ma. Wyprowadza mnie na spacer średnio trzy razy dziennie (nb. nie zbliżać się do mnie wtedy, nie pytać etc. bo nie odpowiadam - za psa ;).
Jestem stary. Mam psa. I kota. Oba sypiają na mnie walcząc o miejsce (na brzuchu :). Czy to dominacja?
Jak trza - to trza.
6.15 - wilgotny nos gotowy na pierwszy głask. 6.16 - słychać mruczenie. /.../
23.45 - walka o miejsce na poduszce (ja - pies), 23.51 - walka o wygodną pozycję do leżenia (kot łazi po kołdrze i szuka legowiska).
Innych grzechów nie pamiętam.
Może się obudzę. Na czas.

Fajny wiersz. Trochę w środku traci na dynamice, ale ;)
dyg, dyg
b

Opublikowano

Świetny wiersz. 'Mądrością' przypomina mi Szymborską :)
Przypomniał mi jedno zdarzenie. Gdzieś w Holandii, pewna grupa młodych ludzi (chyba chodziło o jakąś partię) zebrała się na jakimś spotkaniu. Został poruszony temat staruszków. Ktoś zabrał głos: 'nie potrzeba starców, nie ma z nich pożytku, trzeba ich utrzymywać. Same problemy. Trzeba się zastanowić co zrobić z tym problemem, co zrobić ze starcami'. Wstał pewien starszy człowiek i wycedził: 'trzeba ich zabijać za młodu.'
Wiersz świetny.
Pozdrawiam. JaM.
PS. Czasem warto zajrzeć do Z :)

Opublikowano

starzy psieją
albo stają się drapieżni jak kot
czy metafory/przenośnie mówią prawdę? i czyim kosztem kłamią?
- ponieważ na starość ludzi ubywa
ich miejsce zajmują zwierzęta, od których uczymy się lojalności i sztuki milczenia heroicznego

piękny wiersz
a ostrzeżenie na końcu ujada

Opublikowano

Przeczytałem ponownie, na głos (zresztą pani Elżbiecie Z-S) i teraz już wiem, że to bardzo dobry wiersz.
Może nie tak własny, jak te niegdysiejsze idące od awangardy, ale oparty o wzór Mistrzyni, z ciekawymi odkryciami poetyckimi i mądrą mądrością ludzką.
Jest tak dobry, że powinien wygrać kilka konkursów!
:D
pzdr. b

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Witam - za pierwszą wersje daje serduszko bo jest fajna -                                                                                                         Pozdr.serdecznie.            
    • @_M_arianna_W_ dla mnie pierwszy - pozdrawiam 
    • A ja dam pani taki komentarz i mam nadzieję, że nie będzie pani zła na moją skromną osobę...   Łukasz Jasiński      Łukasz Jasiński    Do M...   Precz z moich oczu!... posłucham od razu, Precz z mego serca!... i serce posłucha, Precz z mej pamięci!... nie tego rozkazu Moja i twoja pamięć nie posłucha.   Jak cień tym dłuższy, gdy padnie z daleka, Tym szerzej koło żałobne roztoczy, - Tak moja postać, im dalej ucieka, Tym grubszym kirem twą pamięć pomroczy.   Na każdym miejscu i o każdej dobie, Gdziem z tobą płakał, gdziem się z tobą bawił, Wszędzie i zawsze będę ja przy tobie, Bom wszędzie cząstkę mej duszy zostawił.   Czy zadumana w samotnej komorze Do arfy zbliżysz nieumyślną rękę, Przypomnisz sobie: właśnie o tej porze Śpiewałam jemu tę samę piosenkę.   Czy grają w szachy, gdy pierwszymi ściegi Śmiertelna złowi króla twego matnia, Pomyślisz sobie: tak stały szeregi, Gdy się skończyła nasza gra ostatnia.   Czy to na balu w chwilach odpoczynku Siędziesz, nim muzyk tańce zapowiedział, Obaczysz próżne miejsce przy kominku, Pomyślisz sobie: on tam ze mną siedział.   Czy książkę weźmiesz, gdzie smutnym wyrokiem Stargane ujrzysz kochanków nadzieje, Złożywszy książkę z westchnieniem głębokiem, Pomyślisz sobie: ach! to nasze dzieje...   A jeśli autor po zawiłej probie Parę miłośną na ostatek złączył, Zagasisz świecę i pomyślisz sobie: Czemu nasz romans tak się nie zakończył?...   Wtem błyskawica nocna zamigoce: Sucha w ogrodzie zaszeleszczy grusza I puszczyk z jękiem w okno zalopoce... Pomyślisz sobie, że to moja dusza.   Tak w każdym miejscu i o każdej dobie, Gdziem z tobą płakał, gdziem się z tobą bawił, Wszędzie i zawsze będę ja przy tobie, Bom wszędzie cząstkę mej duszy zostawił.   Adam Mickiewicz 
    • @beta_b jeśli wart, trzeba iść. Ładnie - pozdrawiam 
    • @andreas Nie dziwię się. Dziękuję za serduszko.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...