Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

od kilku miesięcy nie dajesz sygnału
dopadła cię choroba wściekłych telefonów
czy wibracje nastawiasz na inną dziewczynę
chętnych szabloników nie brakuje

czasy sprzyjają modelom takim jak ty
masz poli i mono-foniczne gadanie
o najmodniejszych w sezonie butach
wyświetlacz ozdobiłeś nową tapetą - myślisz
pomarańczowy dobrze oddziałuje na psychikę

lepiej zmień baterię bo szybko siadasz

Opublikowano

podoba mi sie choć ja bym podzieliła na jakieś zwrotki by ułatwic czytanie...

np. między szablonikami a modelami enter,
butami i wyświetlaczem no i ostatni wers sam.

ale to tylko takie moje ogólnie na plus.

Dziękuję za życzenia tobie tez :P

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dzięki za komenta i życzonka.
co do formy, to też o tym myślałam, ale ostatni wiersz o odkurzaczu był również takim eksperymentem i zapis był podobny. więc narazie zostawię

pozdrawiam serdecznie śnieżnie Espena Sway :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ewo dziękuję za życzonka i ciepły komentarz.
ja Tobie również życzę wszystkiego naj a
przedewszystkim zdrówka bo jak to jest
to wszystko się jakoś układa. ach no i dużo
natchnienia. u nas w R. na szczęście już nie pada
ale jest - 7 stopni

pozdrawiam serdecznie Espena Sway :)
Opublikowano

Lubie Twoje wiersze i z wielka niecierpliwością czekam na kolejne. Doczekałem się. Oto i jest kolejny z Twojej serii. Nie wiem dlaczego, ale owy wiersz wywołal u mnie całkiem inne emocje niż wszystkie inne dotychczas przez Ciebie tworzone. Poczułem sie po przeczytaniu go jak bym dostał mokra szmatą w pysk. Czyżby on był o mnie? Jeśli zaprzeczysz i tak nie uwierze. Przykro mi jeżeli tak postrzegasz moją skromną osobe. Pozdrawiam i czekam na kolejne Twoje dzieło???

  • 3 tygodnie później...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Majkelu, bardzo mnie zdziwiła Twoja opinia na temat mojego wiersza. cieszę się, że lubisz mnie czytać, ale pozostaje jedna kwestia do wyjaśnienia; powyższy utwór ma adresata, ale nie jesteś nim Ty. jeśli bardzo Ci zależy to mogę powiedzieć, iż chłopak ten ma imicjały S.W., więc wiesz już, że nie postrzegam tak Twojej osoby.

pozdrawiam serdecznie Espena Sway :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Najtrudniej jest się otworzyć Nie jestem szafą którą się wietrzy Najtrudniej jest się przyznać Nie jestem oskarżony Najtrudniej jest pokochać Nie jestem kochany Czyżby najtrudniejsze było za nami Nie, to trudno Nie trudno jest na próżno uciekać Nie trudno jest złościć i wściekać Nie trudno jest innych rozgrzeszać Jak łatwo powiedzieć kłamstwo Jak łatwo poczuć strach Jak łatwo udawać i grać A cóż w tym złego, poeta się dziwi I ja się dziwię z nim Przecież gra w uczciwego to najpiękniejsza gra Bo uczciwy to samo sumienie ma  
    • @Berenika97   Bereniko. Ton ciężki, niemal apokaliptyczny a jednak osobisty. W świecie, który miele wszystko w masę, ocala nas uparte trwanie w rytmie własnego kroku.   Twoja poezja. Już mi się do niej tęskniło :)
    • Polityk wchodzi do swojego mieszkania jak huragan w brylantowym smokingu, z kieszeni wysypują się złote monety jak deszcz meteorytów, z teczki wylewają się banknoty jak zielona powódź papieru, a złote sztabki uderzają o podłogę jak kły mamuta, rytmicznie, w takt jego serca – serca pompowanego łapówkami. Pudełka po butach trzeszczą jak trumny przepełnione banknotami, mikser wiruje w szaleństwie i pluje monetami, kaloryfer jęczy, dusząc w sobie koperty gorące jak węgiel z piekła, a szuflady wybuchają jak armaty absurdu, plując na podłogę kolejne łapówki, które wiją się jak robaki karmione podatkami narodu. Banknoty tańczą w powietrzu niczym skrzydła szarańczy, opadają na stoły, krzesła, rośliny, na kota mdlejącego w kącie, szeleścią chórem za oknem: – Idioci, głupcy, płaćcie, płaćcie dalej, bo każda wasza złotówka jest jego świętem. W szafie – sejf, w sejfie sejf, w sejfie kolejny sejf, a każdy mdleje od ciężaru złotych sztabek i banknotów, trzęsie się jak pacjent w gorączce, ale polityk otwiera je z czułością, jakby były matrioszkami chciwości, i śmieje się, że nigdy nie będzie ostatniego dna, bo chciwość nie zna spodu. Złote sztabki układają się w piramidy, monety stukają jak werble koronacji, a polityk klęka przy tym skarbcu jak kapłan pychy, całuje banknoty, tuli złoto, wdycha je jak kadzidło, i szepcze: – Jeszcze… jeszcze… naród niech kona, a ja będę królem złotego świata! Dywan próbuje go udusić ze wstydu, kanapa wyje jak pies skatowany podatkiem, lustro pęka i krzyczy: „Patrzcie na monstrum, co żywi się waszym chlebem!” Ale polityk śmieje się, śmieje tak, że ściany pękają, śmieje się banknotami, śmieje się sztabkami, śmieje się narodem za oknem, który stoi w kolejce do życia – z pustymi kieszeniami i pełnym rachunkiem sumienia. Aż wreszcie staje sąd, w progu, z uśmiechem jak bankomat, i mówi jak wyrocznia absurdu: – Te złote monety? Nie jego. Te banknoty w pudłach po butach? Nie jego. Te sztabki pod dywanem, te koperty w kaloryferze? Nie jego, nie jego, nie jego. I polityk wychodzi wolny, czysty jak kryształ w kieliszku szampana, śmiejąc się w złocie i papierze. A naród za oknem, głupi, naiwny, wyzuty – bije mu brawo i płaci dalej, bo wierzy, że ten skarbiec wypełniony łapówkami zbudowany jest dla niego, choć naprawdę zbudowany jest na nim.      
    • @Alicja_Wysocka  Podskakuję z radości i wiwatuję :) Dzięki :) Troszkę poważniej, najpierw AI wygenerowałem sam dźwięk, później potrzebowałem podpiąć pod klip, za poradą copilota tu uwaga nieby się nie komunikują ze sobą, a zainstalowany program wykonał proponowane zalecenia co do videodysku odnośnie do orginalnego pliku mp3, edytując wgrałem dwa pliki dźwiękowe i jeden przesunąłem na osi czasu, chcąc uzyskać odpowiednią głębię, najdłużej walczyłem z z obrazem, dałem sobie spokój z ruchomym, skorzystałem z propozycji pierwszego AI copilota (z którym początkowo nie szło się dogadać, bo wstawiał mi obrazki z tekstem) gdzie była ta grafika, kolejny schodek to export gotowego pliku, premium, pro i płać, to mnie wkurzyło cała praca na marne, więc go nagrałem bezpośrednio z ekranu, ach wspomnę dlatego premium bo te efekty gwiazdek, i przyciemniania to płatna opcja. Na koniec powiem, że opłaciło - dostałem super komentarz :) Oczywiście wywaliłem programy z kompa, mam wątpliwości czy przy moich zasobach sprzętowo-finansowych jest sens na kolejny klip. Zważając że Ai dokonało tu przełomu, oczywiście wiem o tym że tylko dlatego, bo wydałem odpowiednie polecenia. Tylko dlaczego czuję że to proteza?
    • @Sylwester_Lasota Sylwestrze, to musi być pasjonujące zajęcie. Już sobie wyobrażam te nasz wiersze napisane, które nam zilustruje i zaśpiewa AI - życzę powodzenia! 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...