Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

frustracja zamiast żółci
gotuje się w woreczku
zalewa mnie
psia krew

dlaczego nic nigdy tak
jak chcę albo lepiej
zawsze gorzej
to zwariować można
może już zwariowałem

jak dobrze jest być
nienormalnym
spoglądam z dystansem
na tłumy i na własną
dziwaczną osobę

wolność odkrywam zbyt późno
ale wybieram
rozkosze szatańskie

Opublikowano

od dziwacznej osoby wiersz pada na pysk,
po co to dziwaczne słowo?
ostatnia strofa najgorsza.
nie dam panu spokoju panie piernik bo widzę sporo potencjału (czyt. talentu)
więc prosze się mieć na baczności!!! ;)

pozdrawiam serdecznie
sukienka

Opublikowano

mnie też drażnią te powtórzenia w strofach, i nędzna wersyfikacja - jakas taka pokraczna rzucając na to okiem bez czytania - po przeczytaniu zauwaza się, że niektóre zwrotki niepotrzebnie podzielone są na mniejsze i miejszejsze. treść? dla mnie mocno przydługawe, przegadane no i dosłowne rzecz jasna (chociaż to nie jest dobry zarzut). pozdrawiam serdecznie.

Opublikowano

Dzieki za wgląd.
Letnia Sukienko, czy nie przesadzasz? Chociaż miło mi:)
Ostatnia strofka najgorsza. Dlaczego? Panie Krzywak? I LetSu.
Które powtórzenia, panie Maciej?
Dobra.
papa

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ani się ważę przesadzać.
ale pokory, pokory...(... a tu mróweczki idące leśną ścieżką...)
co do ostatniej strofy to jest słaba bo nic nie wnosi.
a zakończenie powinno być puentą wiersze, co nie?
pierniczku (nie)lukrowany spróbuj dopisać mocniejszy koniec.

:)))

Lucy
Opublikowano

Zaszło pewne nieporozumienie.
"czy nie przesadzasz" napisałem a propos mojego rzekomego talentu, Letnia Sukienko.
A nad zakończeniem pomyślę. Byc może;)
Dzięki.
papa
Ale czy puenta zawsze mocna? Może absurdalna i bez sensu. Nie może być?
Mniejsza o to. papa:)

Opublikowano

pierniku mój ty drogi ;)
nie będę zbyt plusować. niestety - nie przypadło tym razem. powód jeden - wiersz napisany pod wpływem zbytnich emocji. wyluzuj ;) poza tym - widać jego 'nagłość' - czasem dziwna wersyfikacja: o bądź ale pozostawione na pastwę losu ;)
hm. mały plusik za psią krew. sentyment ;)

pozdrawiam i liczę na poprawę ;)
kalina

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Jacek_Suchowicz nie daję kolców  abyś się ranił ale po to,  byś wiedział,  że mam się czym bronić nie chcę budować  czegoś z pozorów zbuduję od nowa  tak  ale z tego  co sama wybiorę   Bardzo dziękuję!    @[email protected]@FaLcorN@RelsomBardzo dziękuję za serduszka!
    • Łzy zostaną  Miłość odejdzie    I zostanie tylko  Serce rozdarte na pół    A potem wstanie  Nowy dzień    I wiara uleczy  Ból i pustkę    I jeszcze parę  Innych rzeczy...
    • @MigrenaBardzo dziękuję! Myślę, że "po swojemu" będę lepsza jako człowiek. Dobroć jest pięknem:) @Nata_KrukBardzo dziękuję!  Masz rację "kolce" to słowo z wieloma możliwościami. :) @Alicja_WysockaBardzo dziękuję! Ja rzadko pokazuję swoje pazurki, może za rzadko? Czas to zmienić?

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @RomaBardzo dziękuję! Masz rację, chciałam, aby był trochę feministyczny, aby kobieta miała odwagę się bronić. :) @MigrenaBardzo dziękuję! Poprawiłeś mi humor! @Waldemar_Talar_TalarTak czasami bywa, że kobieta nie chce męskiego "błogosławieństwa", bo w sobie "kolce nieposłuszeństwa". Bardzo dziękuję! 
    • Kocham przy Tobie milczeć, tulić się do Ciebie, jakbym nie miał matki Nienawidzę ciebie słyszeć, dotykać cię to kara za odwrócony krzyż Kocham Cię tak mocno, że wsiadłbym z Charonem do łódki, aby przebyć cały Styks, lecz nie odwrócę się   Nienawidzę braku gracji, twej krwi i wersów pełnych łoju do mnie Kocham Twoje rady, głos Twój prowadzi mnie do wyjścia z wykrotu Nienawidzę cię za dyby, które gruchocząc mi kolana, podłączyły thymatron na apetyt życia, opluwając mnie w lochu   Kocham Cię tak, że nieważne jest, czy pachniesz zmierzchem, trawą po ulewie, smogiem czy obłokami z szarego mleka Nienawidzę cię, bo gdy spałem obok ciebie, ukradłaś mą lirę i biografię Orfeusza Kocham Cię tak mocno, jakby wszechświat zmniejszył się do naszych objęć, a czas zdziwił się, że zegar nie tyka, wszyscy byli w pracy, a myśmy wybrali wagary od życia   Zła siostra Miłości w końcu się poddała Biegniemy tą plażą, już się nie chowając Igła magnetyczna odszukała zorzę i dziewiczą dróżkę, życie Nam zwracając, lecz…   czy to wszystko nie było tylko w listach naszych, mirażach o kąpieli w Gangesie młodości i czy zaraz spoceni nie otworzymy spojówek, budząc się przy złej siostrze Miłości?
    • @aniat. Ładnie się to harmonizuje: nastrój – dźwięk – obraz; szkoda, że odpuściłaś w rymy w ostatnich wersach, cztery mogłyby się zgrać.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...