Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

o jeden za dużo


Rekomendowane odpowiedzi

pamiętam wczorajsze oczy
cień dziecka na słonej twarzy
zastygły na podkówkach ust
nie znalazł litości

wśród wynaturzonych
nie łzawił
fioletowymi pasmami rzeczywistnień
łkało jego ciało

'kufle głęboko wryły się
w potłuczoną duszę'

dzisiaj widziałam cień człowieka

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

jestem na tak, ale intryguje mnie naprawdę zapis tej strofy:

pamiętam wczorajsze oczy
dziecka cień
słony uśmiech
zastygł na podkówkach ust

czy nie prościej i czytelniej byłoby:

pamiętam wczorajsze oczy
cień dziecka i słony uśmiech
zastygły na podkówkach ust

więcej nie kraczę, +
pozdr.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Widzę, że wersyfikację w jednej strofie już zmieniłaś, ale ja bym zmienił i w drugiej (fioletowej)... podoba mi się, zwłaszcza druga część. Wszyscy rzucali po kilka plusów, chętnie bym rzucił z cztery, no ale na razie dam jeden, za to duży :)

pozdrawiam /Arek

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Drewniane palce, jesteś bardzo wymagająca,nie chcę nikogo powalać, ale to co widziałam tkwi we mnie, ze nie potrafię przekazać smutku i tego co rodzice potrafią zrobić własnemu dziecku trudno, może ty sporóbujesz, oddaję ci temat!
pozdrawiam ciepło, mimo smutku!
Arku, dzięki ale szkoda że nie zajrzałeś do warsztatu on tam jeszcze wisi, może wtedy byłoby lepiej!
pozdrawiam ciepło i dobrze, że zajrzałeś tu!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...