Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

poezja emocji przeciw prozie życia
a wszystko i tak się rozbije
o cielesność

odjedziesz w nieznane
łatwiej gdy tabletka na niepamięć
i byle do rana

między nami nienamacalność
czas nieogarnięty doznaniem

i tak nie zapomnisz

a ja jak zguba
czekam na peronie
życie mnie mija
pociągiem do ciebie


[23.06.2005.]

Opublikowano

cielesnosc - cielesność chyba...

bardzo zgrabnie, podoba mi się jak tworzysz klimat, początkowe zderzenie - wydaje mi się bardzo trafne i odpowiednie w tym miejscu, druga strofa jak dla mnie naj, reszta na poziomie, chociaż ''czas nieogarnięty doznaniem;'' - może zbyt dosłowny?

+
pozdr.
p.s. fajnie, że wróciłaś :)
(?)

Opublikowano

Błeeeeeeeeee... No dobra, nie jest wcale źle, ale mogło, mogło, mogło być lepiej. Pierwsza strofa jest dobra (i cholernie prawdzia - Amen siostro, czy dostanę "alleluja"!?), a dalej już mamy degradację. Druga jakoś tak mało ciekawie, mam wrażenie, że albo nie było lepszego pomysłu, albo nie zostało to uznane za złe i dlatego zostało, albo za bardzo chciałaś oddać prawdę jakiejś konkretnej sytuacji. Ale jak się tak z grubej rury zaczyna, to to zobowiązuje. Trzecia strofa... Mnie te niedomówienia nie pasują (to się pojawiło tutaj w wielu wierszach i one zawsze były "między nami" - nie twórzmy nowych klisz). Za to nienamacalnosć jest trafna i pasuje jak ulał. Ten osierocony wers, to nie wiem, niby nie wadzi, ale też i nie miażdży. Koniec za to, jakby stara się dogonić początek, ale brakuje mu kondycji, żeby wygrać ten wyścig. Może "obok przmyka życie"? Może zmienić tę sierotę? Nie wiem, ale pointę trzeba ulepszyć.

Pozdrawiam.

Opublikowano

Alleluja Jasiu! NO, cieszy mnie ten koment :)
To może ja od końca... Pointy pewnie nie zmienię, choć sierota już kogoś gryzła (trzeba było słuchać Adama). Sierotę dałoby się zastąpić ale nie potrafię znaleźć bardziej adekwatnego słowa.
Druga strofa - masz rację chciałam oddać... :P Niezłe masz zmysły, badaczu.
Pomyślę, pokombinuję.
pozdr i dzięki!

Opublikowano

Vero - czytam twoje starania teraz tu ;)
Fajnie wyszlo .O wiele lepiej niz w warsztacie ;)
Plusika stawiam i calusa zostawiam :*

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • wiosenne burze i deszcze  są jak oddech Kaczuchy bzy tak upojne jak wino odległe  słoty i pluchy galaktyka się mieni srebrzystymi gwiazdami a Pankracy woła... w mordę i nożem pasikonika! czuj czuj czuwaj rozlega się dokoła a małpka sobie...fika!
    • wszystko wygląda inaczej kobiety gorzej problemy lepiej tylko dotrwać do rana   jest taki sposób idzie się mostem dotykając coraz zimniejszą dłonią żeliwne latarnie skąpane w poświatach a przy ostatniej zwiniętą pięścią walić należy tępe krawędzie aż poczujesz sympatię do świata   powinno wystarczyć do rana nie skończysz w pętli nie skoczysz  
    • @MIROSŁAW C. Jest takie podejście, że do odbioru obrazów nie potrzeba przygotowania – można na nie spojrzeć jak na krajobraz, a do tego każdy jest zdolny. Przy tym obrazie rozum z przyzwyczajenia coś składa, ale w końcu przechodzi na odbiór.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

         
    • @Naram-sin Twoja odpowiedź jest jak zgrabnie przystrzyżony żywopłot – elegancka, ale pozbawiona życia. Tak bardzo chcesz sprowadzić wszystko do formy, że zatracasz sens, dla którego ta forma w ogóle istnieje. Twoje podejście przypomina nauczyciela, który zamiast słuchać, co uczeń próbuje wyrazić, skupia się wyłącznie na poprawnym użyciu przecinków.   Piszesz, że nie dyskutujesz z treścią – i jednocześnie poświęcasz cały akapit na jej wyśmianie, próbując przykryć ironią i estetyczną wyższością własny brak zrozumienia. Mówisz, że forma jest słaba – może i nie jest perfekcyjna, ale jej celem nie była akademicka precyzja, tylko przekazanie emocji i myśli, które nie mieszczą się w twoich estetycznych ramach.   Wypominasz mi „trąby jerychońskie”, a sam nie dostrzegasz, że twoje litaniowe ciągi zdań też grzmią – tylko w tonacji mentorsko-nudzącej. Mam pełną świadomość, że używam słów takich jak „przebudzenie”, „katusze”, „kajdany” – i robię to nie dlatego, że chcę bawić się w romantyzm, ale dlatego, że one oddają ten ciężar, który wielu dziś czuje. Jeśli dla Ciebie to tylko „rekwizyty z liceum” – świetnie, ale dla innych to może być język doświadczenia.   Piszesz, że gdybym „wyszedł z tym na ulicę”, uznano by mnie za pijaka lub niespełna rozumu – i tu właśnie pokazujesz swój największy problem: utożsamiasz konwencję z wartością. Prawda jest taka, że wielu ludzi, którzy wyszli na ulicę z „dziwnymi słowami”, zmieniło świat. A wielu, którzy siedzieli w fotelu i poprawiali innych, zostali zapomniani razem z pyłem swojej krytyki.   Dziękuję za opinię – szanuję ją jako odmienny punkt widzenia, choć zupełnie się z nią nie zgadzam. I radzę Ci jedno – czasem warto posłuchać, zanim się oceni. Bo jeśli dla Ciebie każdy głos brzmi jak „trąby jerychońskie”, to może problemem nie jest głośność – tylko Twoje uszy.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...