Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Stum był tu owym, któremu pokłony
z byle powodu i jakiego sensu,
od leśnej ściółki po pnie i korony,
tyle co wół ma do kół lub kredensu,
gdzie talerz krągłą wypukłością ździebko
znany skądś Stumie, lecz skąd? ech, uciekło,

więc ciągnął trawy, jak za drzwiczki, aby
dojrzeć coś w nauce, gdy kto sprawi mebel
i w dąb narosłe badylami graby
miały co z sobą robić, wielbiąc glebę,
na cóż krągłości – rozważał – w kredensie?
talerz zapewne czym dla człeka serce,

bo i o biciu słyszał, gdy wiatr szumiał,
oby nie rzucać bo pęknie, się skruszy,
wszak półki z drewna, a w środku nie mumia
by zbijać mrzonki i bajać o duszy,
stąd trzaskał kępy jak czasem drzwiczkami
kto tam narwany o naczyniach mami,

ech, nauka z lasu szybko w las wróciła,
bo niby Stum chwat, lecz zdał się „niestumem”,
gdy wiedza daniem jak ziemią – mogiła,
deszczem zwilżona i nadto z rozumem
przyszło raz pierwszy w kulturze wieczerzać
i nijak było brać łapą z talerza,

stąd wieś tu Niestum – chłodem i wilgocią
na spodzie niecki stoi chat zakolem
i wołem znacząc wyrzynaną krocią
kniei, by nauka szła za pługiem w pole,
zaprasza wszystkich (od wsi tej się uczcie
by zawżdy sztućce miał każdy na uczcie).

--------------------------------------------------------
od autora:
Niestum – wieś na drodze Ciechanów – Grudusk, zapewne widok wioski w najbliższym czasie się zmieni, bo i grunty sprzedają i budują się nowobogaccy i biedniejsi, a i do Ciechanowa jeno półtora kilometra, więc jakby, kto o sztućcach zapomniał to i pudzie po swoje do domu i wróci nazad.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...