Z latoroślą na końcu

[Paulina Pasek]

Wskazówki zegara
Bezwstydnie odmierzają
Czas wspólnego milczenia

Nieprzyzwoicie zielona
Łąka
Zmienia swą barwę
Na jesienną

(tak bardzo tajemnicza
nieodgadnięta)

Wiatr pędzi ile
Tchu
Wypychając słońce
Z widnokręgu

(zamiast zatrzymać
się
na czas
milczenia)

Uśmiech wciąż
Trwający na twarzy
Przykrywają ciemniejące
Chmury

(wcześniej
nieosiągalnych potęg
nierównej nadziei
z latoroślą na
końcu)

[blady paznokieć]

ta wersyfikacja miała coś konkretnego na celu?
wiersz średnio mi sie podoba, nie ma w nim niczego świeżego, dosyć przeciętny

pozdrawiam

[Arkadiusz Nieśmiertelny]

Dziwna wersyfikacja ("się" jako cały wers?) i treść nie bardzo do mnie trafia. Niestety nie tym razem, może następnym...

pozdrawiam /Arek

[Samo zło]

ojojoj, nie dość, że wyliczanka
to jeszcze kiepściuchna i nudna jak cholera.

[Jay Jay Kapuściński]

nawet po kawie chce mi się spać, nie działa na mnie,
sorry, ale Twój wiersz usypia doskonale.
męcząca wersyfikacja, oklepane słownictwo...
wyliczanka, jak już poprzedniczka wspomniała.
nie.

pozdr.