Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Dla mnie kocham
jest małowymiarowe
nieprzestrzenne

Za każdym razem
gdy ci to mowię
nie porusza moich źrenic
ale twoje

Nie wierze w mistyczną
walkę o miłość
jaskrawych rycerzy
którzy uwiedzeni urokiem
błękitnych nimf
zabijają by złapać
choć jedno ich tchnienie

Opublikowano

witam drogą debiutantkę. nie jest to raczej cudo, ale nie należy do najgorszych. temat oczywiście o miłości, to pierwszy błąd. ma być niby nowe ale prawde powiedziawszy nie bardzo wyszło. oczywiście chwali ci sie że nie jest to pretensjonalne, opisane nawet w sposób liryczny mimo że jest co do tego wiele niedociągnięć. nie używaj innterpunkcji i wielkich liter. no i darujmy sobie sformuowania 'lazurowe nimfy' nawet jeśli jest to użyte specjalnie bo granica między kiczem a drwiną jest cienka. czytaj dużo poezji, to główna rada, nie pisz o miłości, to druga, nie traktuj komentarzy jako oszczerstw tylko jako próbe pomocy w podciągnięciu sie (bardzo wiele osób rezygnuje z publikowania u nas przez pierwszą krytykę, co, prawde mówiąc jest pomocne bo działa za rekrutacje, przetrwają najsilniejsi). witam i pozdrawiam.

Opublikowano

Wiedzialam,ze jak zarzuce tematem o miłości to spotka się to z krytyką,a jednak zaryzykowalam...
Staram sie juz o niej nie pisac bo rzeczywiscie temat rzeka-mozna by mazac i mazac a nic z tego nie wynika...
Następne utwory z pewnoscią beda o innej tematyce....
Dziekuje za rady i pozdrawiam!

Opublikowano

chyba problem nie tkwi w tematyce, tzn uogólniajac nie można popadać w paranoję ze miłość to antypoezja: tlyko to poezja najbardziej zabłoconona kiczem i trudno z tego tematu wyjśc obronną ręką

Jeśłi chodiz o wiersz :
pierwsza storfa ok, druga też chociaż ostatni wers mógłby być mniej dosłowny ale ogólnie mi sie bardzo podoba, trzecia zjadliwa choć brnie ku przegadaniu.... czwartej brakuje, tzn chciałąbym znaleśc na końcu jakies podsumowanie co z tego wsyztskieog wynika

Pozdrawiam
Agata

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Piszę to z pewnym dystansem (oczywiście potępiam patologię czyli handel organami).                            Naczytałem się mnóstwo historyjek o zmianach jakie zachodzą w psychice biorców (nowe upodobania, zachowanie po dawcy np serca). I to jest temat do myślenia. Wszystko, co ziemskie zostaje tutaj na ziemi i jeśli zamkniemy w trumnie po 30 latach zostaje proch i jakiś fragment kości (sam widziałem w trakcie ekshumacji dziadków). My zmieniając formę bytu zabieramy, to co jest "duchowe"                               Nie ma nic cudowniejszego, jak przedłużenie komuś życia i jeśli tak jak napisałem "te podroby" ocalały i mogą jeszcze parę lat w kimś pracować - to dlaczego tego nie wykorzystać. Operacja, cierpienie trudny okres rehabilitacji (też cierpienie) to jest kolejna szansa oby nauczyć daną osobę pokory aby coś zrozumiała - to wszystko czemuś służy. Zacytuję: "bez Mojej zgody nawet wam jeden włos z głowy nie spadnie" Pozdrawiam:)                
    • Tętni_ak     loteria - pomimo tego - we mnie spokój  że też rzekom bagiennieją brzegi nurt czasem zwalnia to znów przyspiesza zależy - jak utkane dorzecze w głowie -                               nie w jeden dzień bo czymże jest doba  dwadzieścia cztery godziny porozdzielane lub zwarte jak jądro supernowej - jednak   dwadzieścia cztery lata już potrafią      wrzesień, 2025    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Nie oszukujmy się, nasze teksty zostały już dawno zeskanowane, a głos wygenerowany przez AI nie jest głosem Pana Kazimierza Staszewskiego. I może na tym zakończę. :)
    • na parapecie osiadło światło w kształcie twojej nieobecności herbata stygnie powoli — też się uczy cierpliwości szum ulicy przypomina wiersz którego nigdy nie napiszesz choć nosisz go w sobie jak ukryte pęknięcie wszystko tutaj jest na chwilę rośliny, dźwięki, spojrzenia ale niektóre chwile trzymają się mocniej niż lata kiedyś zapytasz: czy to już było ważne? a ja odpowiem: nie wiem ale było nasze
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...