Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Próbowałem Cię ubrać w słowa, przystroić w szaty kwiecistym stylem, próbowałem odziać w wielobarwne metafory lub porównać do muzy czy afrodyty. Lecz boję się, że takim zabiegiem stworzyłbym własną wizję piękna, niekoniecznie odzwierciedlającą twą delikatną naturalność. Sam już nie wiem, czym jesteś dla mnie wizualnie perfekcyjnym ideałem kobiecości ,cielesną boginią ogarniającą zmysły. Czy tylko wyimaginowanym wyobrażeniem, wręcz nienamacalnym złudzeniem.
Często spotykam Cię w snach i marzeniach, tam w świecie fantazji jesteś jak anioł lśniący jasnością, jak obłok na błękitnym niebie, jak dziewiczy płomień piękna tańczący na świecy w ciszy wieczoru. Lecz gdy cię spotykam za dnia i gdy stajesz przede mną w całej swej okazałości otoczona aurą blasku, to nie mogę się powstrzymać i natychmiast zapadam się w głębinę zwierciadeł przenikliwego spojrzenia.Słucham twego głosu tak delikatnego, jak śpiew ptaka i zastanawiam się czy to się dzieje naprawdę? Czy rzeczywiście to co widzę jest materią? Jest z ciała, ma serce i duszę.Czy wręcz przeciwnie, jest halucynacją, Fatamorganą, snem na jawie? Więc...
Niech mnie ktoś w końcu ukłuje szpilką abym mógł się zbudzić z letargu i mieć pewność, że to co widzę jest po prostu Tobą...


Z dedykacją dla Ani A.

Opublikowano

brawo!
piszesz jak współczesny Leśmian a bardzo go lubię! oplatasz słowem, imaginacją, muskasz uczuciem jak motyl skrzydłami zmysłowo...
to jak karnecik wysłamy ukochanej oby takich wiecęj prozą bo ona do mnie bardziej przemawia.

czym jesteś dla mnie:zabrakło litery / chyba/ i troszke popracuj nad kropkami bo brakuje w niektorych miejscach ale to drobiazg!

pozdrawiam wieczorowo!

Opublikowano

Porównanie Cię do Leśmiana to lekka nadinterpretacja, ale jest nieźle. Tekst bardzo osobisty, to widać, ale brzmi jakbys strasznie sie spieszył, jest treść, ale zabrakło formy. Za długie te zdania, zbyt rozbudowane i trzeba się mocno skupić, zeby pojąć jaki to ma sens. Chyba sam nie wiedziałeś pisząć to. Z jednej strony fajnie - opisujesz uczucia, słowa tego nie spłycają, ale z drugiej mógłbyś to dopracować, zeby nie było zwyczajnym wyznaniem zapisanym słowami... Ale jako "sztuka dla sztuki"... fajnie sie czyta, az chciałoby się być adresatką...

Opublikowano

to fakt, że pisałem to bardzo szybko, był impuls i 5 minut puźniej był już tekst. który jest opisem zachwytu, zauroczenia opisanego słowami, nie ma to głębszego przesłania- ot tak napisane dla muzy...
wiersz był prezentem na urodziny, podobał się, lecz praktycznie nie zmienił sytuacji między nami, dalej jestem 5 kołem, ostatnio napisałem wiersz jest w warsztacie pod tytułem PODDAŁEM SIĘ, opisuję troszkę tą sytuację ( ale to tak na marginesie)
dzięki za komentarz nisko się kłaniam i pozdrawiam

Opublikowano

Wyrazy takie jak "ty", "ciebie" napisałabym wielką literą, jeśli to, co stworzyłeś, jest adresowane do konkretnej osoby. Podobnie "Afrodyta". "Fatamorganą" nie "Fatamorganom" - tu także wkradł się błąd. Sporo jest błędów związanych z interpunkcją, w niektórych momentach niedopracowana składnia. To tyle co do stylu.

Całość urzeka, wciąga, zachwyca. Jest w niej coś pięknego i głębokiego. A jeśli chodzi o miłość, to według mnie nigdy nie ma w niej miejsca na nadmiar patosu czy wyrazu szczerych uczuć i odczuć.

Z serdecznym pozdrowieniem!
Kasia

Opublikowano

Dziękiuję wszystkim za komentarze i trafne spostrzeżenia, co do błędów to jest mi strasznie z tego powodu głupio lecz czego word nie wychwyci tego moje dyslektyczno-dysortogrficzne oko nie wyłapie jeszcze raz dziękuję nisko się kłaniam i pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Jedno z tych drzew, w które się tulę, gdy w głowie sztorm przewala fale, gdy stoję sam, choć jestem w tłumie, i krzyk niemego wzbiera w szale.   Jedno z tych drzew w nocnym pejzażu, gdy port zasypia, milknie czucie, wychodzę w noc, bo snu nie znoszę — odchodzę dzisiaj o krok od życia.   Na granitowej zielonej skale tunel nadziei puszcza mi oko, lecz przed nim mgła — jak sen o raju, którego już nie chcę, nie mogę.   Uciekam więc — w zgrzyt starych torów, w ciszę, gdzie echo śpi pod mostem, w twarze mijane bez historii, w spojrzenia, które nic nie niosą.   Świat mnie dogania — szeptem liści, nawet gdy w mroku znikam z pola, bo w każdym drzewie, w każdej ziemi zostaje ślad — i moja dola.   A jeśli jutro mnie odnajdą, niech wiedzą tylko: byłem w drodze. Nie chciałem wiele — może spokoju, może oddechu w czyjejś zgodzie.
    • @acatiiia Piękne to były czasy, gdy można było pójść do biblioteki publicznej i wypożyczyć książkę lub parę książek, oczywiście był termin do zwrotu. Wierzę, że książki nigdy nie stracą na popularności. Zdarza się, że nie ma prądu z takiej czy innej przyczyny, wówczas przy świetle świec lub lampy naftowej, jeśli będą pod ręką, można sięgnąć po książkę. Internet ma to do siebie, że daje więcej możliwości w przeczytaniu czegoś na co dawniej trzeba było czekać tygodniami lub nawet miesiącami zanim dotarło do naszych rąk. Z tego to względu - przez Internet - popularność książek znacznie zmalała, ale jak to w życiu bywa mody się zmieniają i retro zawsze powraca w być może nieznacznie zmienionej formie. Książki i Internet według mnie nie są konkurencją lecz po prostu innymi środkami przekazu dla czytelnika. Pamiętam, jak w latach 80's ubiegłego stulecia w modzie były Encyklopedie lecz dostęp do nich był ograniczony dla szerszej rzeszy czytelników. 
    • P̫̐̀҉߫̋̚O̝᷈᷀҉̗̭̽L̯̂S̻̀̆҉̬᷅͂Ḳ̫᷉҉͈ͧ͞A̢҃͟҉    w cieniu pochmurnych zaborczych nocy gwiazdy zamglone świecą słabiutko lecz ojczyźnianka wytrwale kroczy wcale nie płacze a jednak smutno    wiatr przeciwności suknią powiewa góry na drodze wysokie są bardzo marzenia wrastają w baldachim nieba zmierza do celu gdyż duszę ma hardą    targają ciałem siły przeróżne serce wciąż ranią aż krwią zbroczone czerwone maki trochę wszak później ozdobią płatki białym kolorem    świadoma ciągle że droga kręta choć serce z wiarą pragnie pozostać zatem nie myśli marszu zaprzestać by niepodległą stała się polska         
    • A na lut os pot, wtop, slot. Ulana.    
    • @acatiiia Tak sobie myślę, że za parę lat znikną nie tylko antykwariaty, ale i księgarnie. I razem z nimi cisza między słowami.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...