I na pastwę aniołów

[Mandaryn]

Pozostawiono i na pastwę aniołów
długich kościstych ramion
świstu piór skrzydeł

światła bursztynem dni spowite
nić Ariadny przeplata
platynowość wieczoru i bladość świtu

cisza rozgnieciona koniuszkami palców
uszom wcierana-balsam przemiły
kurtyna powiek-oczu przekrwionych

balansować na ostrzu sztyletu sniu

księzycowymi krokami kroczyć
w chmurach jasnej wyobraźni
niewyjaśnionej niczym
białe plamy historii

niezapomnieć
powracać

[Mandaryn]

dzieki....Adam
każdy w wierszu moze przeczytac coś całkiem innego...
( i oto chodzi w poezji)....:)
pozdrawiam

[Piotr_Mogri]

witaj,

całkiem wyraźnie widzę długie, ostre imprezy, wiadra kawy wypijane duszkiem, niemoc tworzenia i nagłą wenę...po to by powracać i nie zapominać...

ale to tylko moja interpretacja...

pozdrawiam
Piotr Mogri

[Gość tanthalos]

Fajny wiersz, uważaj tylko na literówki, bo zabijają klimat. Aha, w pierwszym wersie "i" wydaje mi się zbędne.

[Agnieszka_Gruszko]

przepiękny obraz.... tylko co to jest "sniu"??

[Aneta Paradysz]

Bardzo plastyczne, okiem wykrojone scenki.
Pewne określenia i metafory nie do końca mi odpowiadają, ale całość bardzo przyjemna dla „oka” :)

Pozdrawiam
Aneta

[Kai_Fist]

momentami fajny, momentami nie fajny
raz mi się podoba, raz nie,

- wiersz wzbudził u mnie rozkojarzenie ;)

Pozdrawiam,
Kai Fist

[Mandaryn]

dzieki zakomentarze......bedebardziej uwazał na literówki...(czasem sie trafiają)....w pierwszym wersie "i"...użyłem specialnie....to jakby podwójne znaczenie...pozstawiono....jako jedno i ..na pstwe aniłów...drugie...
jeśłi chodzi o skojarzenia....hmmmm..kazdy ma inne....w wieszu ukryte sa moje..prawdziwe odczucia....ale....to moja mała tajenica...
pozdrawiam