Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

. Tkliwe nieśmiałe
kochanie
zimne dialogi

..............................................................................................................................

O! zobacz jaki piękny wschód słońca
zrobię śniadanie do łóżka
-nie jestem głodna

wybieg,
chód tresowanego konia
ciuszki
flesze

w ten majowy dzień, zrobię pyszny obiadek
-dlaczego nie chcesz zupy, przecież doprawiłem

meniciure
balejarz
wybieg

O! zobacz jaki piękny zachód słońca
-zjedz coś, cokolwiek, dlaczego nie chcesz jeść
-nie jestem głodna

-ty nigdy nie jesteś głodna
roztargane słowa
na zaciśniętych zębach
rośnie złość
zrodzona z troski

imprezy
goście muzyka
taniec
szampan

O! zobacz jaki piękny poranek
-zjedz coś, cokolwiek
słyszysz mnie
głucha
ślepa kiszka


proszę cię, zrozum- jesteś piękna
tylko jedz
bo będziesz jak zakładka w książce
jak przecinek w zdaniu

patrzył w jej oczy
w odbiciach zwierciadeł
widział swoją twarz
proszącą
błagalną
przerażoną


zrozum jesteś dla mnie wszystkim
lecz z dnia na dzień jest ciebie mniej

nie chcę rubensowskich kształtów
broń boże
pragnę odrobiny symetrii
zaokrąglenia policzków do bioder
pełności ust do piersi

zjedz coś
-nie

kujesz mnie w serce
wystającymi żebrami
zapadam się w głębiny
twoich policzków


.....................................................................................................................



kochał ją, całą duszą
całym sercem
wchodził do środka
swoim ciałem
wypełniał nasieniem
Ccepłem, życiem
przytykał usta do
chciał nadmuchać
jak balona, podarować
odrobinę witalności


pewnej nocy śniła, iż jest piękną księżniczką
sen był niekończącą się opowieścią
nigdy się już z niego nie obudziła...

była modelką
wieszakiem na skórę
własnym cieniem
łzą na nagrobku

trzydziestoma czterema kilogramami

Opublikowano

historia wstrząsająca, jeśli jest prawdziwa to.. bardzo mi przykro, ale sam wiersz technicznie mi się nie podoba, "Kochali się wzajem"? "jak wrogi I były i zimne i czcze" i sam początek jest taki banalny, zakończenie nie pasuje na zakończenie wiersza.. przeczytałam tutaj kilka świetnych wierszy, ale nad tym tak jak i nad moimi własnymi trzeba jeszcze popracować

Opublikowano

tkliwe nieśmiałe
kochanie
zimne dialogi
..............................................................................................................................

Piękny wschód słońca.
Zrobię śniadanie do łóżka
-nie jestem głodna

Wybieg,
chód tresowanego konia,
fatałaszki,
zdjęcia.

-Dlaczego nie chcesz zupy, przecież doprawiłem?

Meniciure,
pedicure,
wybieg.

Piękny zachód.
-zjedz coś
-nie jestem głodna

-ty nigdy nie jesteś głodna
Roztargane słowa
w zatroskanej złości.

- Słyszysz mnie?
Głucha.
Ślepa kiszka.

Jesteś piękna,
tylko jedz.
Będziesz jak zakładka w książce.

W jej oczach
widział swoją przerażoną twarz

- Jesteś dla mnie wszystkim
lecz mam Ciebie coraz mniej.

Nie chcę rubensowskich kształtów.
Pragnę odrobiny symetrii,
zaokrąglenia policzków do bioder,
pełności ust do piersi

Zjedz cokolwiek
-nie

Kłujesz mnie w serce
wystającymi żebrami,
zapadam się w głębiny
Twoich policzków.


.....................................................................................................................



Kochał ją
Wchodził do środka.
Wypełniał nasieniem,
Życiem.
Przytykał usta.
Chciał nadmuchać.
Podarować
odrobinę witalności.


Zapadła w sen:
Piękna księżniczka
w niekończącej się opowieści...
- nigdy się nie obudziła

Była
Własnym cieniem
Łzą na nagrobku

Trzydziestoma czterema kilogramami.


Myślę, że i interpunkcję warto wprowadzić w całym utworze, i tak pozostał długi ale jednak spory kawałek wycięłam. Myślę, że był zbędny i zniechęcał do dalszego czytania, poza tym sprawiał, że wiersz przestwał być wierszem...
tyle mojego;)

pozdrawiam

Julka

Opublikowano

dłuuuu.....











...uuugi!


jest parę świetnych sformułowań:

Będziesz jak zakładka w książce.
Jak przecinek w zdaniu


Roztargane słowa
Na zaciśniętych zębach
- a może "słowa roztargane na zaciśniętych zębach"?

K(ł)ujesz mnie w serce
Wystającymi żebrami


historia pasjonująca i przerażająca, dobrze skonstruowana, ale trzeba by jeszcze trochę popracować nad formą - na pewno skrócić, choć przy cięciu wiele nie pomogę...

Kochali się wzajem tak tkliwie i stale
Trawieni gorączką w tęsknocie i szale
Lecz bali się wyznać w spotkaniach jak wrogi
I były i zimne i czcze ich dialogi

początek na pewno trzeba odbanalizować, z braku lepszych pomysłów do optuję za propozycją Julii
..............................................................................................................................

Zobacz, jaki piękny wschód słońca
Zrobię śniadanie do łóżka
-nie jestem głodna

Wybieg,
Chód tresowanego konia,
Ciuszki,
Zdjęcia

W ten majowy dzień, zrobię pyszny obiadek
-dlaczego nie chcesz zupy, przecież doprawiłem

Meniciure
Pedicure
Wybieg

Zobacz, jaki piękny zachód słońca
-zjedz coś, cokolwiek, dlaczego nie chcesz jeść
-nie jestem głodna

-ty nigdy nie jesteś głodna
Słowa roztargane
Na zaciśniętych zębach

Bale, wizyty,
Goście , muzyka
Taniec , zmysły
Szampan, bąbelki

Zobacz jaki piękny poranek
-zjedz coś, cokolwiek
Słyszysz mnie?
... [ew.: "-"]

Proszę cię, zrozum- jesteś piękna
Tylko jedz,
Bo będziesz jak zakładka w książce,
Jak przecinek w zdaniu

Patrzył w jej oczy
W odbiciach zwierciadeł
Widział swoją twarz
Proszącą
Błagalną
Przerażoną


Zrozum jesteś dla mnie wszystkim
Lecz kurczysz się z nia na dzień

Nie chcę rubensowskich kształtów
Broń boże
Pragnę odrobiny symetrii
Zaokrąglenia policzków do bioder
Pełności ust do piersi

Zjedz coś
-nie [!]

Kłujesz mnie w serce
Wystającymi żebrami
Zapadam się w głębiny
Twoich policzków


.....................................................................................................................



Kochał ją, całą duszą
Całym sercem
Wchodził do środka
Swoim ciałem
Wypełniał nasieniem
Ciepłem, życiem
Przytykał usta do
Chciał nadmuchać
Jak balona, podarować
Odrobinę witalności


Pewnej nocy śniła, iż jest piękną księżniczką
Sen był niekończącą się opowieścią
Nigdy się już z niego nie obudziła... [wystarczą trzy kropki...]

Była modelką
Wieszakiem na skórę
Szelestem cienia

W dniu śmierci ważyła 34 kilogramy

przperaszam, że tak mało uwag i niektóre ściągniete od Julii, ale coś nie w sosie jestem... ogólnie nie polecam pisania tak długich utworów, choć ten mnie jakoś zatrzymał, pozdrawiam

Opublikowano

dzięki za poświęcony czas;-))przez swoje zamiłowanie prozą mam tendencję do wydłużania, do ubierania jednego wątku w wiele obrazów, ciężko mi to zkrucić, powyrzucanie nawet połowy słów w tym momencie już nic nie da, bo opowiadanie ma dość rozbudowany szkielet i ciężko bez utraty konsensusu odchudzić ten wiersz..A w sumie przesłaniem miało być, że anorektyczne odchudzanie do niczego dobrego nie prowadzi..Więc może pozostawie już takie jakie jest...Choć jak ktoś ma jeszcze jakieś propozycje to jestem na nie otwarty. Jeszcze raz dziękuje nisko się kłaniam i pozdrawiam księżycowo

Opublikowano

wiesz, nie popieram pisania o takich tragediach, o śmierci o czymś co jest nagłaśniane przez media-czemu?-zawsze wychodzi cięzko, mało naturalnie, nieprzekonywująco... nie kupileś mnie tym tekstem-górnolotność, z frazesami:wiecej liryczności, wiecej niedopowiedzeń..warto byłoby taki obraz umalowac, nadać ,mu kształtu wyrazu: nie powtarzaj sloganów z gazet, zgezrgnuj z trzykoprków itp sztucznych wyciagaczy emocji-bedzie ciekawiej

POzdrawiam ciepło
Agata

Opublikowano

powracam; na końcu powinno być Trzydziestoma czterema kilogramami, zamiast Trzydziestoma czterymi kilogramami - tak jest chyba poprawnie

myślę, że przedłaby się interpunkcja, albo przynajmniej zrezygnuj z dużych liter na początku wersów - takie mam odczucie;

nadal optuję za skróceniem tych fragmentów z wyliczeniami [babelki, szmapany itp.] tak, ażeby w jednym wersie był tylko jeden wyraz:

Wybieg, Wybieg
Chód tresowanego konia => Chód tresowanego konia
Ciuszki, fatałaszki Ciuszki
Zdjęcia, flesze Sesje

Taka jets moja sugestia; pozdrawiam;

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Moje marzenie to gwiazdy Świat bez lustra, w którym kocham ciebie i ciebie W moim śnie nie mam nic na własność Dzielimy się szczęściem, biegnąc ku Niebu   I nie świecimy już samotne Szukamy innych, by dawać blask I już nie toczą się żadne wojny Odżywa ziemia i wiara w nas   Moje marzenie – złączyć się z Bogiem, bez telefonów, konsol, tiwi Moje marzenie – śmiać się z ex-wrogiem To jecer hatow Nie ten, co ma kły   I nie świecimy już samotne Razem wracamy w ogrodu blask Już jecer hara nie stawia stopni Wreszcie widzimy prawdziwy świat  
    • Jesteśmy chwilą W chwili Przez chwilę ... Mamy w sobie byka Miewamy - motyla   Potrafimy śmiać się, kląć, żałować Przez lata pamiętać czyjeś puste słowa A prawda jest taka, że nie warto:  cokolwiek rozdadzą - taką też graj kartą   Każda nowa chwila to świat całkiem nowy Stworzony naprędce Świeży, kruchy, prosto z twojej (?) głowy   Dziś chmury są lżejsze. Nie ma samolotów Kawiarnie - mądrzejsze - nie ma tylu trzpiotów szukających przygód,  wieszczów i potworów Wszyscy siedzą w domach: sercowych komorach   Moja - tętni mocno Ukrywanym życiem. Miłość-bycie-rozkosz-nie ... Raz. Na całe życie.  
    • Możesz przekomarzać się z czasem, możesz go zwalczać, możesz pilnować, by nic mu z siebie nie dać.  Żadnych kompromisów.  Bywa, że stracony zakrada się bezsenną nocą by sprawdzić, czy jesteś dostatecznie oblany zimnym potem. Masz dreszcze - myśląc o cherubinach przybywających punktualnie o 'godzinie śmierci naszej amen'?  Nic cię nie uspokaja. Ja też czasem nie myślę prozą.   Utknęłam w pętli czasu gdzieś, na ławce oblanej ciepłym wrześniowym słońcem.  Myśląc o niczym. O tym, że zawsze tak samo ... rozmyślam o niczym. Z nadzieją, że to się nie zmieni. Nawet, gdy zmienię ławkę. I cały park.   Mijają mnie ludzie niosący ze sobą różnorodność - jak nosi się torby i apaszki.  Czym się różnią? Dwukropek.  Przeżyli już wszystkie możliwe śmierci.  Rozważają wysokość kary piekieł za niepopłacone rachunki, soboty bez wyjazdów czy ewentualność rozwodu.  Są świeże połogi I sytość po "ostatniej" wizycie u kochanki.  Są także aberracje, apostazje i inne przejawy elokwencji rodem że słownika wyrazów niemalże obcych.  Czytasz coś teraz, czy tylko gejmingujesz?    Ulice służą do zwiedzania.  Nawet jeśli chodzi się tą samą do pracy przez 40 lat.  Kupuję sobie tort. Zapalam jedną świeczkę. Marzę wdychając Nowy Świat.  Przecieram szyby oczu.  Nikt nie podziela mojego zdumienia: Jesteśmy. Nieważne kim, nieważne, po co.  Przytulamy się - niezdarnie czując COŚ. Do końca życia pozostało jeszcze ...   To nie ten peron. Wracam do siebie. Starannie przygotowuję samotność do snu: gorący prysznic, szklanka whisky i łyżka dziegciu.  Rozczarowaniem ścielę łóżko: miał być szampan, upadek, po nim wzlot  i ''ten ktoś,'' ... a jest tylko fantom ze wstrzymanym oddechem.   
    • Umówić się na randkę z losem pod sękatym baobabem przeznaczenia i zerwać zakazany owoc... Natchnienie? 
    • @Konrad Koper   Dobre.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...