Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

kiedy odchodził
zostawił
parę wypalonych zapałek
kiedy odchodził
nie zostawił
żadnej odpowiedzi
tyle razy
podnosił
długopis do ust
i kładł go na miejsce
nalewał soku
do dwóch szklanek
i pił
z obu równocześnie
kiedy odchodził
pióra leciały
z jego skrzydeł
modlił się do Boga
we wszytskich
językach świata
kiedy odchodził
po prostu
zamknął
za sobą drzwi
szedł po schodach
i miał wrażenie
że o czymś
zapomniał
każdy jego oddech
kosztował mnie
całe życie
teraz oddałabym za nie
więcej
o wiele więcej

kiedy odchodził
niebo
spadło
mi na głowę

Opublikowano

Słabiutkie, prozą zajeżdża, no i dlaczego aż tak pocięte?

każdy jego oddech
kosztował mnie
całe życie
teraz oddałabym za nie
więcej
o wiele więcej - to jest koszmarne, patos i banał - fuj.

Ponita tylko ok, niespecjalna, ale jakoś fajnie brzmi.
Popracuj nad tym jeszcze, może coś z tego będzie.
Pozdrawiam.

Opublikowano

Było swego czasu sporo krzyku o bardzo brzydką manierę zamieszczania wierszy pod angielskimi i - ogólnie rzecz biorąc - obcojęzycznymi tytułami. Podejrzewam, że olbrzymia większość forumowiczów doskonale wie, co oznacza tytuł tego wiersza, niemniej chodzi o manierę, a ta jest z gruntu zła.

Chyba, że jest jakiś złoty argument przemawiający za tym, dlaczego tytuł jest po angielsku, a który to argument natychmiast zamknie gderliwy mój dziób? bo nie widzę najmniejszego funkcjonalnego uzasadnienia.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



no czasownik tytułowy jest nieregularny, co daje asumpt do tego, żeby postrzegać sytuację jako nieregularną, zarówno przed, po, jak i zamiast
jednym słowem — refleksja nad tym, czy reguły istnieją, czy wyjątek potwierdza regułę, a może jest możliwe odnaleźć regułę w wyjątku
a tak na poważnie, to bardziej mnie kłuje ta maniera wersyfikacyjna, która każe wciskać enter zdecydowanie zbyt wcześnie i bez pomyślunku
słabiutki ten wiersz — tyle w nim słów — no i po co aż tyle??
pozdr
Opublikowano

Forma wiersza absolutnie nie zachęca do przeczytania go i bez bicia przyznaję, że sie nie wysiliłam w tym kierunku, bo musialabym to robic wbrew zmysłowi estetycznemu. Podpisuje się natomiast pod poprzednim komentarzem o obcojęzycznych tytulach - tylko kiedy jest to uzasadnione! A angielski to malo poetycki język i nie z naszej kultury (języki germańskie). Jak już, to lepiej skrobnąć coś po łacinie - to przynajmniej jest piękne i przypomina o kolebce europejskiej cywilizacji.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Zapewniam, że angielski to bardzo poetycki język ;)
A germańśki to on taki, jak z koziej dupy trąba - pewnie dlatego nosi miano "bastard language".
Staroangielski był germański, ten współczesny (poczynając jakoś od Chaucera) jest już raczej mieszanką różnych łacińskich, w większości francuskiego.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Twe imię mam dla siebie Ono mieszka w niebie    Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

          Z haiku to jest tak, że one niby są takie łatwe, ale w tym rzecz, że trzeba je szybko zapisać, a wiele razy do nich wrócić i trzeba czasu, a czasem czasu nie trzeba, bo czas (dystans) zmienia.   Haiku jest bardzo dosłowne - najpierw uszczypnięcie, było najpierw uszczypnięcie, inaczej nie zauważyłabym. 5-7-5 to taki łopatologiczny skrótowiec, nie to jest najwazniejsze.     Tu mam drugą wersję całości:       Sen o potędze — II wersja   Niech cię nie zwiedzie otoka słońca, zdarty płaszcz liści jeszcze nie osiadł na pulsującej rozlewnej Warcie — jeszcze za bystrze, jeszcze do mostu, patyczek!   Biała królewna o giętkiej szyi ostrzem wśród trzciny, niech cię nie zmyli, pod wody ciężką żywą pokrywą muliste w żółci dno z grzybem roślin, raj skrzeli!   Brzuchy jaskółek nad nami czarne, nad uśpionymi przez żywioł ciszy rojami lęku w atak odmętów, podniosłej z deszczu i ustawicznej… w amonit, (przecinek…) ***   szczypie na Warcie wciąż płochliwa ważka, tu smokiem na dłoni             Tutaj haiku jest takie bardziej klasyczne, ale zrezygnowałam z nazewnictwa. Twoja propozycja jest sposobem na dopasowanie się fo formuły, ale pomija wszystkie dla mnie ważne aspekty, skłaniające mnie do w ogóle zapisu.   Bardzo dziękuję za przystanięcie nad tą miniaturką, niby taki drobiazg, ale właśnie na takie spotkanie po cichu liczyłam, bo - o czym kiedyś napisałam wcześniej - kajak ma kolor imitujący jej kolor, wiec są to urocze spotkania, o jakie na lądzie trudniej.   Pozdrawiam :-)               Dziękuję :-) bo przecież o to chodzi :-)           Uśmiech przesyłam i dziękuję :-)           Dziękuję @Ewelina @piąteprzezdziesiąte @Leszczym życzę Wam udanych dni, pozdrawiam :-)
    • @Annna2 A ja pod wrażeniem Twojej interpretacji Anno!!!Pozdrowienia
    • @Berenika97    W porządku, Bereniko. Dziękuję raz jeszcze za uznanie dla "Ja..."     Pozdrawiam Cię serdecznie I życzę miłej Niedzieli.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Tak sobie przeczytałam: otacza gatunek :-)   Bo tak jakby cały świat zależał od jednej chwili. (a ganki bardzo lubię :-)   Pzdr.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...