Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

****

Zofia Magdalena
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/24503--/

Rekomendowane odpowiedzi

Zofia Magdalena

Zofia Magdalena

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

"Ballada o niebieskookim gnojku"

Nie wolno było w prawo
nie wolno było w lewo
skręcił w tył
w uliczkę zatracenia
Pełno było osiedlowych burdeli
chciał myśli rozdziewiczyć
w sposób
zdatny do spożycia
Dusić dziesięć minut
pod okryciem nocy
Nim krew spłynie
nim wyblakną karty
Czym będziesz grać
gdy wyrok zapadnie?

Spierdoliłeś sprawę
tak...
profesjonalnie
choć innego słowa
można użyć
Dobrze wiesz że słowa
wsadzić możesz sobie w dupę
i bardzo zręcznie to robisz
- trzeba oddać chwałę
Mistrz analnego
uniesienia
zamilknie nim noc zawyje.

Przynajmniej nie splatasz zdań
ni trzy po trzy
ni pięc po osiem

Gratuluję
naprawdę gratuluję
i zaprawdę powiadam
że kiedyś świat podbijesz
Albo podpalisz
słomianym zapałem

Zasłyszał kiedyś
wiersze
(w domyśle erotyki)
i się mało
nie porzygał
w zasadzie było to
uargumentowane autopsją
Ale to chyba tak
nie przystoi
rzygać na środku ulicy

Tak więc stanął
przy osiedlowym burdelu
nawdychał się opium
powoli odpływał
nagle łódka trzasła
Zgwałcona dusza
totalny ból głowy
Profesja oparta o balustradę dumy

W niebieskim okamgnieniu
w krzakach
znalazł odniesienie
Zupełnie zaślepiony
nieumyślnie
lecz z premedytacją
mordował
poprzez ignorancję.

SMUTNY KONIEC

w tle piosenka o miłości


kurtyna

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/24503--/
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • MIROSŁAW C.
      Od końca

      Przez MIROSŁAW C. · Opublikowano

      @Berenika97 "Z mamą miałem dobry kontakt  do momentu  przerwania pępowiny..."   Pozdrawiam. 
    • Simon Tracy
      Mgła

      Przez Simon Tracy · Opublikowano

      @KOBIETA Dla mnie King to tak naprawdę tylko cztery powieści."Lśnienie","Carrie","Christine" i "Smętarz dla zwierzaków". Choć i tak wolę ich ekranizację niż czytanie. Z Mastertona nie wrócę nigdy przenigdy do jednej tylko powieści -"Dziedzictwa". Miałem traumę po niej która trwa do dziś i będzie ze mną już na zawsze. A mnie naprawdę bardzo mało rzeczy rusza.
    • KOBIETA
      Mgła

      Przez KOBIETA · Opublikowano

      @Simon Tracy   no ja uwielbiam się bać :)))
    • MIROSŁAW C.
      coś między klątwą a przepowiednią

      Przez MIROSŁAW C. · Opublikowano

      @Tectosmith Prowincjonalny kolaż z wszelakiej maści fraz... Dziękuję za komentarz, pozdrawiam. 
    • vrextons
      "Karawanseraj koń pośród ludzkich spraw,,

      Przez vrextons · Opublikowano

      Mój pan, człowiek o błękicie w oku, troczy juki do mych boków. Obciąża mnie namiotem i koszami precjozów: srebrnych zastaw, złotych świeczników i wielu innych ozdobników.   Po drodze napotykamy gromady pobitych wojaków i uchodźców. Wszyscy podążają do „Karawanseraju” na drodze do Dwóch Mostów. Nie ma na tych drogach miłosierdzia. Bez grosza przy duszy nic nie zjesz ani nie napijesz się. Umarłemu nawet koszulę zabiorą. Leżą na drogach młodzi, dawno za nami starzy. Dogorywają mężni. Radę dają tylko zawodowi żebracy – zawsze syci, nigdy nieogoleni, brudni, zaśmierdli i wiary w życie pełni. Tak, oni nie do zdarcia. Na końcu pochodu kroczą, zabierając trupom to, co się ostało. Jednak to nie oni najpodlejszą cechą swe człowieczeństwo zakrywają, a ci, co za nami na oślep gnają. Ci, którzy miecz przy boku podnoszą tylko do rabunku, a nie w obronie chłopów. Ci, którzy naszych pobili – zimni, zawistni, zapalczywi, dobrze uzbrojeni, liczni i bezwstydni. Najgorsi z najgorszych. Śmierć im panem, złoto matką, a miecz bratem.   Kolejnego dnia, wlokąc się gościńcem, natrafiliśmy na oazę mieniącą się czerwienią krwi mas ludzi ubitych. Ja się nie napiłem, jednak ludzie padali na kolana, całowali piach, chwaląc Pana. Bez najmniejszego wstrętu pili, choć to nic dziwnego – wycisnęliby wodę nawet z ekskrementów.   Wtem na wydmie, nieopodal Zagrzmiał róg, a za nim pieśń bojowa. Mamelucy ruszyli w pogoń, Nikt się nie uratował. Mój pan, co złoto miał na wykup, Szabli dobył i bronił swych dóbr oraz wygód, Lecz z czasem i on padł, Przygnieciony przez końskich kopyt szał.   Po paru minutach tylko ja się ostałem, W krwi ubroczony  Cienia się bałem  Martwy mój pan ,martwi podróży przyjaciele Zostałem tylko ja ,koń zdala od ludzkich spraw

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...