Święto krwi

[Simon Tracy]

Skromność bywa groźna.
W słowa wierszowanego rozkwicie. Geniuszu synonim.
Który trzymają w zatęchłej klatce.

Jego kły znają smak ludzkiego strachu. Odgięta nimi krata mosiężna.
Wypuśćmy potwora

niech niszczy ten świat

a my go na skrzydłach opuścim.

A dobry Bóg potwora uwięzi,

bo świat swój weźmie pod klosz.
I piekło na Ziemi

zrówna z tym prawdziwym.

Odwiedzi wraz z bestią,

czerwonego rywala
By zrzucić go z tronu

i bestię na nim osadzić.

Nieumarłych demonów

wywołać rokosz.
By ziemia jako i niebo

pod jego jarzmem

jednako cierpiała.

A oszalała z obłędu ludzi resztka.
Będzie biła mu pokłon.

Gwałcąc się, zabijając

i pijąc przy tym piwo.
A Bóg będzie krwawił

nad brzegiem chmur

z bestią uczepioną do gardła.

Śmierci krzyk to najlepsza odtrutka.
Bo bestia tylko jej służy.

Poza eonami

skryte łąki duszami ukwieca.
Z pali okrwawionych krew chłepcąc. Planuję kolejne żniwo

[Berenika97]

@Simon TracyMuszę tu wrócić. Zastanowić się na spokojnie.  

[Simon Tracy]

@Berenika97 Na spokojnie ... wiersz jest trudny

[violetta]

Taką będzie przyszłość:)