Litania

[Simon Tracy]

Wpadłeś jak wicher piekielny przez gorejącą ogniem zemsty granicę.

Władyko i Carze.

Pomiłuj nas i odpuść nam winy.

Przez swoją mądrość, koronę i krzyż. Pobłogosław z tronu niebios

nasze grzechy.

I tchnij nas ku złemu.

Ześlij ogień i marność

na winowajców naszych.

Niechaj Moskwa spłynie krwią.

A na place zawita łbów ścinka.

Niech sie dzieje wola Twoja,

tak tu jak i w niebiosach.

Ty z tronu świętej Rusi,

skinieniem tylko cały naród skrwawisz.

Pod pręgierzem Twego jestestwa

i woli Twojej,

sławić będziemy Twe imię.

Ku kaźniom nowym zaczyna się branka.

 

Poprzez, święte imie Twoje. Pocieszycielu nasz.

Zgładzimy krwawo,

każdego zdrajcę i ignoranta.

Ty błogosławisz nam,

chołopiszkom swoim.

Gdzie władza Twoja,

tam lud błogosławiony

i w złocistych łanach wzrasta zboże. Lud Twój umiłowany, domaga się krwi. Wyprowadź więźniów na mury.

Ich trwoga cicha i martwa.

Jak ich skóra, biczami do kości ścięta.

Hospodarze, Ciebie anioły koronowały w Uspieńskim Soborze.

 

Cóż nam zostało

od śmierci z Twej ręki lepszego.

Czy zginą setki czy miliony.

Dla tak boskiej istoty,

jakie to ma znaczenie.

Matko Rosjo, zegnij kark i módl się.

Za nasze życie i za nasza śmierć.

Z ręki Cara,

Hospodara naszego.