Wciąż kocham Ją

[Andrzej_Wojnowski]

Ja kocham Ją

czy  Ona wie

od lat mi krąży w głowie sen

że kiedyś w końcu stanę twarzą w twarz

lecz gdy przechodzi obok mnie

to całe męstwo chowa się

zamiera głos

i znowu milczę

a serce płonie

 

Pisałem do niej tysiąc słów,

w zeszycie całe morze prób

lecz każdy wers zostawał  tłem

bo kiedy chciałem wysłać je

to ręka mi  cofała się

jakbym się bał

najprostszej prawdy

 o nas dwojgu

 

Mijają lata – inny dom,

dzieci kredyty zwykły ton

a jednak w snach wciąż widzę tamten wzrok

wśród tylu spraw codziennych burz

powraca czasem tamten kurz

gdy stałem w drzwiach

i nie zrobiłem kroku w przód

 

I może tak już musi być

że pewnych słów nie da się zmyć

że każdy z nas coś niesie tylko sam

lecz kiedy myślę o niej znów

to wiem że spośród wszystkich słów

wystarczą dwa

a ja niestety

powiedzieć  ich nie umiem

[Marek.zak1]

Sny rządzą się swoimi prawami, cofają nas w czasie, przenoszą tam, gdzie chcielibyśmy być, ale z różnych przyczyn nie jesteśmy. Kiedyś napisałem koleżance w tym duchu "Kiedy zamykam oczy" (z 1.03.2019) i bardzo się popłakała.  

Fajnie, że się pojawiłeś, a wiersz w Twoim stylu. Pozdrawiam

[Berenika97]

@Andrzej_Wojnowski

Niewypowiedziane słowa z czasem stają się ciężarem. A niepodjęte decyzje potrafią przez lata szeptać w uszach. Napisałeś o niemożności mówienia... w pięknie sformułowanych wersach.

Piękny, smutny wiersz.