Dzieciom wszystko wolno

[Amber]

nos trochę za długi

głos wysoki sopran

tak poza tym szczerze

nadto był uroczy

 

tam czarno na białym

wszystko wypisane

że on jest przybyszem

pozaplanetarnym

 

miał swoje występy

i nieobliczalnie

na publicznych scenach

ciągle był realnie

 

świat go w mig rozpoznał

bez żadnej żenady

wszyscy rozumieli

przeważnie szkolniaki

 

a później z fantazją

portrety powstały

prosto na afiszach

starannie wklejane

 

był duszkiem dla wszystkich

dzieci nie musiały

bawić się pająkiem

żeby powyrywać

 

wszystkie jego nóżki

bo on pozaziemski

wróżył im z poduszki

całkiem bez wyjątku

 

przycinał im różki

a one w noc ciemną

uwolnione z psoty

śniły o skowronkach

 

[Leszczym]

@Amber Ekstra, mój Twój ulubiony :)))))

[violetta]

@Amber ja ten wiersz prześpiewałam na głos z wysokim sopranem :)

Edytowane 17 godzin temu przez violetta (wyświetl historię edycji)

[Amber]

@Leszczym   ...to mnie cieszy.:)

@violetta  Tobie go sprzedaje. :)

 

 

                                                     Dziękuję Wam za wpis.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

[violetta]

@Amber dziękuję:)

[Berenika97]

@Amber

Ciekawy Twój wiersz, opisana postać - "przybysz pozaplanetarny" o długim nosie i wysokim głosie kojarzy mi się z Alfem (to tylko jedna z możliwych interpretacji). Jest to postać medialna, występująca publicznie, rozpoznawalna zwłaszcza przez dzieci. Fascynująca jest transformacja: od obcego, który mógłby być obiektem okrucieństwa dzieci (jak pająk z wyrywanymi nóżkami), do "duszka" - opiekuńczej, łagodnej istoty.

Wiersz można czytać jako refleksję o oswajaniu obcości przez kulturę popularną.

Urzeka mnie tu delikatność tonu i wieloznaczność. Końcowe wersy o "uwolnieniu z psoty" i śnie o skowronkach są piękne poetycko. Pozdrawiam.