Popielniczka dni

[P.Mgieł]

kolejna noc
i znowu nic się nie wydarzyło,
poza tym, że jestem jeszcze bardziej zmęczony
niż wczoraj.

miasto oddycha jak stary pijak,
kaszle neonami,
a ja siedzę przy kuchennym stole,
licząc okruszki po życiu,
którego nie chciałem,
ale które się przypętało.

wszyscy mówią: „trzeba mieć cel”.
ja mam tylko rachunki,
puste krzesło
i lustro, w którym ktoś
zostawił moje oczy
bez instrukcji obsługi.

czasem myśl przychodzi cicho,
jak stróż nocny,
pyta, czy nie czas już zamykać,
zgasić światło,
oddać klucz.

ale potem włącza się lodówka,
pies sąsiadów zaczyna szczekać,
a ja przypominam sobie,
że nawet jeśli to wszystko
nie ma sensu,
to rano znów trzeba wstać,
nawet bez powodu.

i tak trwam —
jak popielniczka
pełna niedopalonych dni,
które ktoś zapala
z przyzwyczajenia.

[matfiziol]

@P.Mgieł ostatnie 5 wersów mega mocne , szacun za taki pomysł

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

[viola arvensis]

@P.Mgieł coraz bardziej podobają mi się Twoje wiersze. 

Głębia, prawda, oryginalność - wspaniale.

Podziwiam !