Ostatni obrońca

[huzarc]

Ostatni obrońca

imienia Boga i murów kościoła

był pierwszym, który zwątpił

w Jego imię — i odszedł od ołtarza,

milcząco, bez skargi,

bez obawy.

Lecz był pierwszym,

który zapamiętał.

 

Nim nadciągnęła ostatnia horda —

głośna i próżna,

bez odwagi zmierzenia się

z połyskiem nieba

i dystansem gwiazd.

 

Im wystarcza natrzeć usta

popiołem z wypalonej świątyni,

i nosić koraliki uwieszone u szyi

z pokruszonych rozet,

ze zmielonych ikon —

na pył wciągany nosem.

[Sekrett]

Ostatnia zwrotka to złoto, a nawet kryształ.

[Waldemar_Talar_Talar]

Witaj - jestem na tak - 

                                            Pzdr.

                                                  

                                                 

[KOBIETA]

@Sekrett

 

zgadzam się:) może nawet gwiezdny pył :) 

[Berenika97]

@huzarc

Ten, kto stracił wiarę, działał z szacunkiem dla tego, w co zwątpił. Masa - horda zaś traktuje ruiny jak realia do zabawy. Wiersz sugeruje, że najgorsza nie jest utrata wiary, ale jej profanacja - świetny tekst!

[viola arvensis]

@huzarc 

 

"Prawdy bronić nie trzeba,

stać za Nią należy.

Prawda broni się sama 

dopóki sie w Nią wierzy"

 

Twój wiersz ciekawie brzmi ale nie znajduję w nim sensu, za to sporo niedorzeczności. 

Być moze źle interpretuję.

Pzdr.

 

[huzarc]

@viola arvensis a co w nim niedorzecznego:)?

[viola arvensis]

@huzarc nie istniał, nie istnieje i nie zaistnieje  "ostatni obrońca Imienia Boga i murów kosciola" . Chodzi o slowo "ostatni".

 

Dopóki istnieją ludzie, świat- dopóty Imię Boże,  kościół będą bronione/chronione.

 

 

[huzarc]

@viola arvensis mogą istnieć ludzie, ale nie koniecznie już człowiek. Zważywszy co dzieje się z gatunkiem i w co powoli się zmienia. I kiedyś będzie ten ostatni.

[Migrena]

@huzarc

 

to nie jest tekst jednoznaczny.

jest raczej wielopłaszczyznową platformą do jego odbioru.

 

autor krytykuje  degenerację i  upadek etosu.

zewnętrzne rytuały wypatroszone z treści, przemianę sacrum w spektakl albo w towar.

 

być może jest to myślenie trafne ale dla chrześcijan niebezpieczne.

 

to wiersz  anty-fasadowy, anty-hipokrytyczny.

 

ale to my, wierni Bogu jesteśmy tą fasadą, fundamentem Boga w nas.

 

krytyka instytucji kościoła jest odrywaniem ludzi od nauki wiary.

 

to jest w tym wierszu niebezpieczne.

 

ostatni wers jest dynamicznym zrujnowaniem Boga.

 

Jego nauka, przez nauczanie Jezusa zostaje symbolicznie zrównana z PCP - anielskim pyłem (fencyklidyna)

a to symbol euforii z otępienia.

 

piszesz o ludziach, którzy podchodzą do sacrum w sposób płytki, oportunistyczny, hedonistyczny.

 

„Nacierają usta popiołem”, „noszą koraliki z rozet”, „zmielone ikony wciągają nosem”.

czyli – czynią z religii rekwizyt, modę, narkotyk, zdewaluowaną pozę.

z sakralnych artefaktów robią gadżety, a z duchowości substancję odurzającą.

 

to głęboka i mocna satyra.

 

ale dokładnie na kogo ?

 

na nas, ludzi Boga, ludzi Koscioła !!!!

 

o czym marzyli komuniści i ich dzisiejsze dzieci - oderwać ludzi od koscioła.

 

dać im gadżety - głupie filmy, glupie książki, masturbacje.

 

chcą żeby człowiek o Bogu wiedział "mniej niż zero".

 

 

mam wrażenie, że swoim wierszem im pomagasz !!!!

 

 

 

wiersz napisany świetnie.

to wiadomo bo świetnie piszesz.

ale warto go czytać też miedzy wersami.

i widzieć jego sens przez pryzmat czasów w jakich żyjemy.

 

 

@viola arvensis

 

"Dopóki istnieją ludzie, świat- dopóty Imię Boże,  kościół będą bronione/chronione"

 

 

i te słowa Wioli niech będą memento tych rozważań.

 

dla nas, dla życia !

 

 

[viola arvensis]

@huzarc zupełnie sie z tym nie zgadzam.

Poza tym Ty juz piszesz w wierszu o tym "ostatnim" a teraz mówisz, że kiedys będzie ten ostatni...