Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano


 

 

 


 

 

 

W najciemniejsze noce możesz dostrzec 

sny, niczym perłowe koraliki lśnią

blaskiem przejrzystych świetlików.

 

Zakrywasz moje oczy satynową wstążką czerni, 

mam już dłonie związane, oczekiwaniem

pełnokrwistego połączenia zmysłów.

 

W sztucznym blasku fleszy plastikowych neonów

przybieram postać cekinowej sukienki

wzbudzając podziw zafałszowany litością.

 

Nie widząc rozumiem. 

Tylko światło własne rozświetla ciemność. 
 

 

 

 

 

 


 

 

 

 

 

 

 

Opublikowano

@KOBIETA

To wiersz zmysłowy i jednocześnie lekko gorzki. To przedstawienie erotycznego rytuału wraz refleksją o tym, co prawdziwe, a co teatralne. Jednocześnie to opowieść o bliskości, gdzie ciemność nie jest tylko erotycznym narzędziem, ale też warunkiem prawdy. Kiedy oczy są zasłonięte, zaczyna się rozumienie. Kiedy pojawia się światło z zewnątrz wkracza fałsz. Wszystko to stanowi ciekawym kontrastem intymności z publiczną maską opowieści o jej charakterze. Pozdrawiam:)

Opublikowano

@KOBIETA

 

ludzie też są emitentami ultrasłabego światła w zakresach widzialnych.

 

procesy metaboliczne i chemiczne.

 

ci byle jacy maja latarki .

 

 

@KOBIETA

 

Dominiko.

ty masz takie zdolności poetyckiè  ze potrafisz o sprawach wywołujących dreżenie nie tylko serca pisac z eleganckim i czarem.

 

jest super :))

 

Ty też !!!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...