to ci zaszczyt

[Alicja_Wysocka]

Z morałem będzie historyjka,
a może nie, sam się przekonaj,
egzemplarz wielce wyjątkowy,
czy jest gdzieś jeszcze taka żona?
Jak ta, co dzień w dzień kołki ciosa
mężowi, że zeń straszny prostak
- cóż robić? pójdę na uczelnię
i wkrótce dyrektorem został.

 

Szacunek mam już zapewniony,
doceni wreszcie, że się staram.
Zapomnij, coś ty, ledwie przyszedł,
a żona na to – zaraz, zaraz…
Dyrektor wielki, patrzcie państwo,
tym każdy głupek zostać może.
Och, jaka jestem nieszczęśliwa,
chyba nie może być już gorzej.

 

Więc spiął się bardziej, trudna rada,
pokażę jeszcze całe męstwo,
poprzeczek kilka politycznych
- gabinet objął, ministerstwo.
Zajrzałam nocą do sypialni
podsłuchać żeby to i owo.
(…)
- Czy ty myślałeś chamie kiedyś,
że będziesz spać mógł z ministrową?

[Migrena]

@Alicja_Wysocka

 

wiersz dopalony na maxa !!!

 

genialna satyra !

 

te historyjki z "morałem" są najlepsze, gdy puenta tak perfekcyjnie wywraca oczekiwania.

 

od dyrektora do ministra, a "cham" w oczach żony pozostaje ten sam....

 

brawurowe podsumowanie pewnych relacji.

 

Aluś.

jestem pod wrażeniem !!!!!!!!

 

[Alicja_Wysocka]

@MigrenaA to stara historia w nowym stroju wiersza – mąż minister, żona - już nowa, bo z tamtą trudno było wytrzymać. Nowa żona - kwiaciareczka… życie zmienia role szybciej niż my ustawiamy słowa.

Liście zamiatane pod kwiaciarnią zamiata poprzednia żona, humory przetasowane,

a prawda i śmiech wiją się razem jak warkocz codzienności.

Czasem rzeczywistość pisze bardziej przewrotne scenariusze niż wszystkie nasze wersy razem wzięte, a w tych przewrotnościach odnajdujemy uśmiech i lekcję zarazem.

Edytowane 51 minut temu przez Alicja_Wysocka (wyświetl historię edycji)

[Berenika97]

@Alicja_Wysocka

Jak dla mnie  to ironiczna opowieść o toksycznym związku, w którym nieustanne poniżanie paradoksalnie napędza karierę, ale nigdy nie przynosi satysfakcji - w tym wypadku żonie. Niektóre związki to gra, w której nikt nie wygra, a zewnętrzny sukces nie uzdrowi wewnętrznej toksyczności. Świetny wiersz. Pozdrawiam. 

 

Kto gardzi, ten nigdy nie doceni,

choćbyś mu góry w złoto zamienił.

 

 

[Alicja_Wysocka]

@Berenika97Dziękuję Bereniko za komentarz. 

Ten wiersz jest może trochę przerysowany, ale pokazuje dokąd mogą zaprowadzić roszczenia. 

Pozdrawiam :)