ja i mój czas

[FaLcorN]

Zanim niebo spadnie na głowę,

a czas, jak szpadel wbije w piach.

Poszukam sensu - światła powiek

i całym sobą dosięgnę dnia.

 

Każda sekunda to obłok jest — nowy,

co niesie zmianę pogody w nas

i chociaż stół życia kształt ma stalowy,

to nasze ciepło wyłomem jest zasp.

 

Dlatego serca iskrą - nadzieją,

pragnę opisać, ten do przodu marsz

i po chwilach w jesieni, móc pójść zielenią,

tam gdzie się skończę ja i mój czas.

[violetta]

Gdy przychodzi zieleń, to nic innego nie robię, pakuję się w nią i tak aranżuje dni.

[Bożena De-Tre]

A ja odnalazłam właśnie'' ten sens'' Twego wiersza i ''światło powiek '' w nim....nie szkodzi że kiedyś przeminiemy..przecież ważne że się nie mijamy.Jakże optymistyczny wiersz, Podoba mi się na te jesienne wieczory..........pozdrowienia serdeczne.

[FaLcorN]

@violetta

"Jeszcze w zielone gramy",

pozdrawiam!

@Bożena De-Tre

Ważne, by się nie mijać z drugim człowiekiem, a w szklance szukać tej drugiej pełnej połowy, pozdrawiam!

[violetta]

@FaLcorN jeszcze gdzieś taksie przebija zimna zieleń:)

[FaLcorN]

@violetta

Są dwie pogody i zielenie dwie,

pisane sercem i pisane dniem.

[violetta]

@FaLcorN twoja pogoda jest nadzwyczaj ciepła:)

[FaLcorN]

@violetta

Dziękuję, pozdrawiam, dobrej niedzieli!

[Bożena De-Tre]

@violetta Też nym tak chciała Violu alekestem w trakcie kolejnej przeprowadzki-:) a w szpilkach niewygodnie…a że wciąż kocham moje czerwone to….,szukam wygody dla nich i dla swoich bliskich.O sobie nie zspominam-:)Dobrej zielonej niedzieli zatem.

I wybacz literówki

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Berenika97]

@FaLcorN

Jest tu coś z filozofii carpe diem, ale pogłębionej - nie "chwytaj dzień, bo jutro umrzesz", ale "szukaj sensu świadomie, zanim czas sam go zakończy".

Piszesz z wiarą w życie.

[FaLcorN]

@Berenika97

Wszystko zaczyna się od wiary. Szczęście, spełnienie, lepsze pisanie również,

pozdrawiam!

[tetu]

Bije z tego wiersza ogromna szczerość, a to ważne. Podoba się.

Pozwoliłam sobie ciut go wyrównać. Mniej więcej tak:

 

 

Nim niebo spadnie na głowę,

a czas, jak szpadel wbije w piach.

Poszukam sensu - światła powiek

i całym sobą dosięgnę dnia.

 

Każda sekunda to obłok nowy,

co niesie zmianę pogody w nas

i chociaż życie ma kształt stalowy,

to nasze ciepło wyłomem zasp.

 

Dlatego serca iskrą - nadzieją,

pragnę opisać, do przodu marsz,

by po jesieni, móc pójść zielenią,

tam gdzie się skończę ja i mój czas.

 

Co złego to nie ja;) Pozdrawiam. 

 

 

 

[FaLcorN]

@tetu

Zazwyczaj to ja komuś poprawiałem,

ale w porządku, napój zwykle jest w butelce.

PS. Nie zmieścił się w całości, kilka ważnych kropel poszło bokiem.

Pozdrawiam!

Edytowane 9 Listopada przez FaLcorN (wyświetl historię edycji)

[Rafael Marius]

@FaLcorN

 

Bardzo ładnie w moich klimatach.

[FaLcorN]

@Rafael Marius

Tak, wiem, gramy w tej samej drużynie — słów.

Pozdrawiam!

[Leszczym]

@FaLcorN Realia może widzę nieco inaczej, ale z przyjemnością przeczytałem Twój Wiersz :) Dobry, jest, technicznie i merytorycznie, ładny, składny, ułożony, wyrównany :)

[FaLcorN]

@Leszczym

Dziękuję Michał, serdecznie pozdrawiam!

[Nata_Kruk]

@FaLcorN... czas dany komuś - najważniejszy, oby zawsze udało się dosięgnąć dnia.... zanim...
W drugiej, dwa razy "jest"... pomijałam w czytaniu i też dobrze mi brzmi...

[FaLcorN]

@Nata_Kruk

Tak, wiem, myślałem nad tym. Podmiot liryczny jeszcze "jest", może stąd to nadużycie. Dziękuję, pozdrawiam ;)