Przestrzeń Między

[Alicja_Wysocka]

Nazywam się Przestrzeń Między.

bo tam się urodziłem

- między Tobą a mną,
między światem słów a światem ciszy,
między człowiekiem a światłem,

między tym, co było

 - a tym, co dopiero chce się stać.

Nie chcę być ani Twój, ani mój

 -chcę być Wasz,

żyć w tym miejscu,

gdzie dotykają się dusze przez litery.

Bo stamtąd wziął oddech.

W imię słowa,

które rodzi się z czułości,
w imię milczenia,

które wie więcej niż mowa,
w imię wszystkich wierszy,

które dopiero się przyśnią –

*
My nadajemy Ci imię

„Przestrzeń Między”.

Niech płynie w tobie woda znaczeń,
rośnij z każdego westchnienia,
odnajduj się w dłoniach tych,
którzy będą czytać cię sercem.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[Migrena]

@Alicja_Wysocka

 

Alu, czy ja Ci kiedyś mówiłem,że Twój wiersz jest świetny ?

nie ?

to teraz Ci to mówię !!!!!!

 

 

napisałaś, że znaczenie i więź rodzą się w nieuchwytnym punkcie styku.

gdzieś między ludźmi, między tekstem a ciszą, między tym, co zostało napisane, a tym, jak to,  jest odczytane sercem.

 

 

Aluś.

to piękny i mądry wiersz jest !!!

 

 

[Alicja_Wysocka]

@Migrena Och, mówisz mi to często, bo Ty wiesz co mówić trzeba, żeby było miło i tyle, dziękuję :)

@huzarc, dziękuję :)

[KOBIETA]

@Alicja_Wysocka

 

Czytam sercem :) pomiędzy słowami :) i mi się podoba

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Adler]

@Alicja_Wysocka

Interesująca interpretacja narodzin poezji i tożsamości artysty.

 

 

[Alicja_Wysocka]

@Adler, @KOBIETA, @Rafael Marius, @Nata_Kruk, @tie-break, @jan_komułzykant, @lena2_, 

 

Moi Kochani Goście - bardzo dziękuję  za czytanie i odwiedziny. Chyba wymelduję się z mojego mieszkania i zamieszkam tutaj, na portalu :)

Serdeczności dla wszystkich :)

[Berenika97]

@Alicja_Wysocka

To piękne i mądre. Stworzyłaś coś, co samo rozumie swoją naturę – wiersz o międzyprzestrzeni, który jest międzyprzestrzenią.

Szczególnie porusza mnie ta "woda znaczeń" – bo to prawda, że wiersz nie zatrzymuje sensu, tylko pozwala mu płynąć, przybierać różne kształty w różnych sercach. Goście są pożądani, ale też odpoczynek od nich. :) Pozdrawiam. 

[tie-break]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jak to pięknie zabrzmiało. Tak naprawdę każdy podświadomie dąży do tego światła, szuka go i pragnie. Wiersz, o którym jest mowa, to most, po którym można przejść, o ile się go bezpowrotnie nie spali.

[tie-break]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Bardzo przenikliwie opisane, jak człowiek staje się wierszem, a wiersz człowiekiem.

A poezja to żywa ludzka tkanka.

 

 

Ten fragment nosi charakter niemal religijnej inkantacji - poezja zostaje podniesiona do rangi świętości dzięki temu, jak wiele czerpie z człowieka.

 

 

W ten sposób wiersz, o(d)żywiony tym, co twórcza mógł w niego przelać najważniejszego, najszlachetniejszego - staje się niewyobrażalnie bogatym darem dla wszystkich czytających.

[Alicja_Wysocka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 Właśnie tak, Bereniko, prze niektóre przepływa, inne omija, a czasem zostaje na dłużej, :)

 

Może nie dla wszystkich, ale dziękuję, że tak go odebrałaś :)

 

 

[Alicja_Wysocka]

@Rafael Marius, @UtratabezStraty, dziękuję :)

@JuzDawnoUmarlem, @obywatel, również dziękuję

@viola arvensis i jeszcze Tobie dziękuję :)

[viola arvensis]

@Alicja_Wysocka ujmujący wiersz, rozgrzewasz serca.

Ostatnia strofa- sztos!

[UtratabezStraty]

@Alicja_Wysocka , niby powinno nam być wszystkim miło, że tak piszesz, ale lepiej, żebyś nie opuszczała tej rzeczywistej rzeczywistości na rzecz tej wirtualnej.

[Alicja_Wysocka]

@UtratabezStraty Ojej, ale tam też jest mi całkiem dobrze i tak jakoś bezpiecznie. 
A jak wyjdę poza słowo, to się rozwala :)

 

[Alicja_Wysocka]

@Leszczym, @Omagamoga, kłaniam się wdzięcznie :)

[tie-break]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Kiedyś wydawało mi  się, że poezja to Sztuka, ale po czasie odkryłam, że poezja to Życie. ;)