Kiedy koniec nastąpi

[Simon Tracy]

"Boże , ty widzisz niedolę moją

i zakończysz ją!"
słowa Vertera z listu do Wilhelma,

4 grudnia 1772r.

Mam znów złe przeczucia.

Nieodparte wrażenie.
To co trzymam w dłoni,

oto naszego końca atrybut.
Życie przyprawia nas

od dawna o znużenie.
Przywdziewam po raz wtóry,

błękitny surdut.

"Niechże was, drodzy moi,

Bóg błogosławi i darzy

wszystkim dobrem,
którego mnie odmówił!"
z listu Vertera do Alberta i Loty ,

20 lutego 1772r.

Podobny do trupa, błagałem o truciznę skuteczną w pobliskiej aptece.
Wyrzucono mnie jak i Ciebie

z przyjęcia u hrabiego.

Obojętności rygor.
Umysł mój błądzi przez

choroby śmiertelnej noce.
Gdzie mi do młodych, szczęśliwych, beztroskich straceńców.

Kiedy członki utraciły wigor.

"Loto ja chcę umrzeć, to rzecz postanowiona (...)

Za Ciebie składam ofiarę."
z ostatniego listu do Loty,

20 grudnia 1772r.

M...... ja za Ciebie

również składam ofiarę.

Niechaj śmierć dobrotliwa

na moje oczy ciemność narzuci.
Bądź silna moja kochana!

I zanieś modlitwy

o spokój mej duszy

do miłosiernego Boga.
Dźwięk Twego przecudnego głosu

ani pocałunek spóźniony.

Ciała zimnego nie ocuci.
Północ bije!

Nie ma we mnie zwątpienia czy smutku. Już czas! Wiatr się wzmaga!

"O jakżem szczęśliwy,

że mogę... za Ciebie... umierać...!"
"Jakżem rad,

że mogę oddać się za Ciebie!"
z ostatniego listu do Loty,

20 grudnia 1772r.

Uznaj mnie M...... za szaleńca,

ale ja do końca

za słowa jak i czyny swe ręczę.
Wspominam nasze

spotkania i rozmowy.

Łzy cisną się do oczu.

Ciało jednak pozostaje w bezruchu.
Przywołuję Twe imię oraz wizerunek. Zimna lufa przyjemnie chłodzi skroń.
Teraz ze wszystkim kończę.
Świst kuli idealnie zgrał się

z ostatnią porcją oddechu.