Zwierciadło bestii

[Simon Tracy]

Chciałbym kiedyś

odbudować swój wewnętrzny świat.
Mieć znów serce i duszę.
Nawet liche i prowizoryczne.
Z moich myśli i głowy,

wypadają mi całe dni i miesiące.
Bez powodu narodzone,

bezczynnie umarłe.
Wypadają mi też w otchłań bez dna
obrazy i powody mojego szaleństwa.
Ich figury, oczy i włosy.
Widzę świat tych,

którzy przemówić już nie mogą.
Ich kości zaszyte pod moją skórą.
Rozpaczliwe są te szepty i głosy.
Maski tragizmu,

zastępują te dramatyczne.

W głębi, równej jak szkło,
tafli dusz zwierciadła.
Szukałem stwórcy.

Tego Boga sławnego.
Pamiętasz Bracie?
Gdy nasze grzeszne ciała

płonęły na stosach
wzdłuż biegu,

szemrzącej groźnie Audě.¹
Wolne, czyste dusze

jeszcze w nich uwięzione były.
Wtedy to wzrok Stwórcy nas karcił

za śmiertelne grzechy.
On zamienił w proch

to czego stosy nie dopaliły.
Stosy wygasły już wieki temu.
Lecz pod

Katedra Świętego Michała Archanioła²
nadal czeka, drewniana oblubienica.
Na ostatniego heretyka.³
Przeklęte szczenię placu Truanderie.⁴
Prawdziwego

samotnego wilka z Gevaudan.⁵
Rzeznika niewiniątek.
Przez rycerzy i łowców,

świeżo spętanego.

I jeszcze słowniczek

z objaśnieniami od autora
by łatwiej Wam było zrozumieć tekst,
szczególnie drugą zwrotkę

1- Nawiązanie do pogromu Katarów
w średniowiecznej Francji
w czasie wojen albigeńskich w latach 1209-1229.
Ich pierwszą stolicą

i największym miastem
kultu heretyckiego było Carcassone
położone nad rzeką Aude

2- chodzi o Katedrę

Świętego Michała Archanioła
w Carcassone powstałą już po wymordowaniu Katarów
lub przywróceniu ich pozostałej garstki
na łono świętego kościoła rzymskiego.

3-tutaj nawiązanie do mojego ulubieńca
z poetów wyklętych Françoisa Villona.
Wagabundy, mordercy,

oszusta i złodzieja.
Jednym słowem celebryty

XV-wiecznego Paryża,
który tyle razy unikał stryczka i stosu,
że jak sam określał
- jedyna oblubienica na której wdzięki jestem oporny
jest ta drewniana na placu Grève - placu egzekucji w centrum Paryża.

4-plac Truanderie

tzw. Dziedziniec Cudów
plac w Paryżu o którym najwcześniejsze wzmianki
znajdziemy dopiero w XV wieku.
Wylęgarnia ówczesnego
najgorszego sortu patologii
od bezdomnych włóczęgów,
przez kuglarzy i uzdrowicieli
po złodziei, banitów, morderców.
Główne miejsce pracy,
ówczesnych alfonsów

i najgorszych murew
i wszetecznic Paryża.

5- Legenda o wilku z Gevaudan
za czasów panowania Ludwika XV.
Bestia przez kilka lat mordowała
w okolicznych lasach głównie młode kobiety i małe dzieci.
Polowania na szeroką skalę
praktycznie wytępiły

populację wilków we Francji
aż do dziś dnia

nie udało się jej odbudować.
Dziś wiemy, że za zabójstwami
stał prawdopodobnie człowiek

bo żaden wilk
ani inne zwierzę

nie zadało by takich obrażeń
ani nie pozostawiło charakterystycznych śladów

na ciałach ofiar.

[tie-break]

Opisujesz bardzo mroczny obraz świata, który wrył się tak okrutnie w duszę peela, że to doświadczenie doprowadziło go do obsesji i psychozy. Grzech, zło, Stwórca jako Ktoś, w Czyje Imię skazuje się potępieńców na najgorsze kaźnie, no i historia ludzkości jako niekończący się pochód wyrzutków, zbrodniarzy i innych szemranych typów, to wszystko chyba jest nadmiernie ekspresyjne i jednostronne. Czyżby nadchodzący Halloween wszedł za mocno do głowy?

[Simon Tracy]

@tie-break U mnie halloween w głowie jest cały rok. 

I tak. W poezji opisuje jedynie mrok,zbrodnie, śmierć i wyrzutków życiowych.

Może i jest to monotonne, jednostronne i nudne ale przynajmniej prawdziwe w przeciwieństwie do cukierkowo-optymistycznej poezji o niczym.

[tie-break]

Myślisz bardzo zerojedynkowo. Może warto jednak odrzucić filtry poznawcze, bo zawsze będziesz dopasowywał to, co widzisz, do Twojej oceny rzeczywistości.

Zresztą, jeśli istnieje coś takiego, jak Zło Absolutne, to właśnie jego celem jest przekonanie człowieka do tego, że nie ma on w zetknięciu z nim żadnej sprawczości, żadnej możliwości działania i żadnej alternatywy, choćby w samym oglądzie i osądzie otoczenia. A to nieprawda. Zawsze mamy wybór.

[Simon Tracy]

@tie-break To prawda u mnie nie ma żadnych półśrodków.

W starciu z przeznaczeniem człowiek jest bez żadnych szans.

Są jednostki, które próbują uciec z tego błędnego koła i nawet czasami wydaje im się że wygrali ale potem szybko wracają do punktu wyjścia.

Każdy musi zaakceptować swój los.