Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Uczucia

Toyer
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Toyer

Toyer

Opublikowano
Opublikowano

Nikt mnie nie kocha nikt nie nienawidzi
jestem po środku wszystkim i niczym
czasem coś mnie rozweseli czasem zasmuci
myślą sięgam nieba lub chowam ją w piwnicy

w błękitnym cieniu bez światłości słońca
opalam się marzeniami na różowo
z wiatrem zaprzyjaźniony po prostu trwam
uczuć mam w sobie błędne koło

szukam tego jedynego dnia w nocy o nim śnię
czy poznam go kiedyś z twarzy czy po imieniu
nikt mnie nie kocha chociaż miłość mam w sobie
jak zatrzymam zegar bezkresny czas i tak poleci

nigdzie się nie wybieram nigdzie nie śpieszę
z miejsca na miejsce w różnych miejscach
nieistotne chmury śpieszą się przed siebie
oglądam się za nimi mówię do nich kocham

nie odpowiadają myślą razem ze mną
o trudzie upływających pokoleń
puszczając oczko deszczem skropią
radosnym gestem lub dziwnym smutkiem

ktoś mnie pokochał ktoś znienawidził
nadzieja obmywana w beznadziei
a ja jestem tylko kimś i nikim
wszystko i nic we mnie siedzi

3
huzarc

huzarc

Opublikowano
Opublikowano

@Toyer

To wiersz o człowieku w wędrówce, który już nie walczy o sens, bo ten został starty w pył wraz z wielkimi opowieściami, które zostały zmielone, nadal obserwuje, rozumie, trwa i stara się zrozumieć. Można go czytać jako modlitwę ateisty, jako dziennik melancholika, jako zapis depresyjnego spokoju na tej drodze.

1
viola arvensis

viola arvensis

Opublikowano
Opublikowano

@Toyer przypomniałeś mi mój wiersz sprzed lat, jakiś podobny wydźwięk:

 

ja już od dawna nie wiem co prawda,

nie trafiam w sedno

wszystko mi jedno

 

zmięte wspomnienia jak paragony

w kieszeniach bledną

wszystko mi jedno

 

ludziom nie ufam, bo całe życie 

wierzyłam brediom

wszystko mi jedno

 

...............

 

Każdy ma czasem takie stany duszy, jak dobrze gdy można to przelać na papier.

Dobry wiersz napisałeś. 

1
Berenika97

Berenika97

Opublikowano
Opublikowano

@ToyerTo piękny wiersz! Najbardziej przejmujące jest dla mnie to zakończenie: "ktoś mnie pokochał ktoś znienawidził" – jakby w końcu to się stało, ale tak nieuchwytnie, że  dalej jest się "tylko kimś i nikim". Może to właśnie jest prawda – że zawsze jesteśmy wszystkim i niczym jednocześnie, i że w tym jest jakaś dziwna wolność. Pozdrawiam. 

1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • skarpetawsosie
      Dance macabre

      Przez skarpetawsosie · Opublikowano

      to ja zaprosiłam ją do tańca to ja umiłowałam jej twarz pierwsza wreszcie spuściłam się z kagańca moja twarz coraz krwawsza jej stopy zbliżają się do moich a moje biegną do niej   pierwsze kroki jak w walcu z gracją, uczuciem, napieciem jest moim promieniem… brzydkim uczucia oddaniem  albo wiecznym schronieniem? jej dłoń koścista ściska moją a moja ściska jej   powoli krok za krokiem powoli nic popłochem jej twarz emanująca zimnem zawsze była moim życzeniem  coraz szybciej coraz zgrabniej jej usta bliżej moich moje usta bliżej jej     i tak w naszych szaleńczych tańcach nawet nie zorientowałam się kiedy to ona zaczęła prowadzić  i już niczym nie różniłam się od niej i nagle zaczęłam żałować mojej propozycji żałowałam że to jedyny taniec którego się nauczyłam Umarłam w żałosnym popisie umiejętności ruchu
    • Amber
      Na świecie

      Przez Amber · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Pozostaje pozostać  na nieokreślonej krzyżowce :)
    • Amber
      Kłusownik

      Przez Amber · Opublikowano

      @Leszczym  Michał ująłeś kłusownictwo z innego punktu widzenia i ma ono pełne uzasadnienie. Kłusownictwo obok nielegalnego polowania na zwierzęta to również naruszanie własności intelektualnej, którą mogą być dzieła sztuki, przekraczanie ustalonych reguł w biznesie, to wszystko mieści się w ramach kłusownictwa. Dziękuję za ciekawe podejście do tematu. Trzymaj się cieplutko.:)
    • rockthewriter
      Spojrzenie wstecz

      Przez rockthewriter · Opublikowano

      Podobał mi się ten rok  Był łatwy trudny mądry bzdurny Zimny gorący senny męczący Szczery kłamliwy odważny wstydliwy Pełen pozornych kontrastów    Podobał mi się ten rok  Gdzie jawa spotkała się ze snem  Gdzie dusza opuściła ciało  Gdzie myśli nigdy nie wyszły  Przez zaciśnięte w bólu zęby    Podobał mi się ten rok  Nie chcę cię, wypuść mnie ze szponów Wpuść mnie, rozerwę cię na strzępy Daj mi się, przestań w końcu cierpieć Pragnę cię, stańmy się jednością    Stoję przed lustrem, to nie ja  Nie poznaję tych krzywych z rozpaczy oczu Tego wysuszonego zdechłego spojrzenia Tego pełnego syfu niby półuśmiechu  Tej duszy wołającej o pomoc    Stoję przed lustrem, widzę siebie Poznaję te stare, zmęczone oczy To stęsknione uczuć odbicie źrenic Tę duszę pokrytą ścierwem blizn Podobał mi się ten rok. 
    • jeremy
      Zajmijmy się miłością

      Przez jeremy · Opublikowano

      @Christine Widzę, że się uniosłaś. To dobrze. Gniew dobrych ludzi potrafi zmienić bieg historii.  Jednakowoż, nadal podkreślam, że to nie oskarżenie tylko przyjacielska rada dla ludzi, którzy niespecjalnie dobrze piszą i chociaż przez chwilę chcieliby się ogrzać w cieple pozytywnych komentarzy. Niech wiedza o możliwościach gpt zagości tu na stałe. Wyrównajmy szanse dla mniej zorientowanych technologicznie żeby też zaznali chwały.  Wierzę, że kiedyś zrozumiesz, że to, co się tu dzieje, jest projektem na wskroś humanistycznym. Ale jeszcze nie dzisiaj, nie jutro, nie pojutrze i nie popojutrze (licence: Raz Dwa Trzy, chyba).

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...