Wtorek, a miałabyć środa

[Stukacz]

Zimny wieczór, latarnia krople liczy;

Wzrokiem ponurym patrzysz w niebo,

W chmur szarość i ciemność mroku,

W świdry spadających liści

Co gonią za śmierci potrzebą –

I łza gorzka w oku,

I strumień łez, płacz rzeką płynie

I w deszczu zimnym ginie.

 

A on milczy i wiatru słucha,

Znudzony czekaniem na ciebie;

Nie pod tą latarnią deszcz pada,

Tu nawet żywego ducha,

Ni chmur szarych na niebie,

Tylko myśl jedna – zdrada,

I ból w sercu, brakuje oddechu,

Zdeptana róża – lustro uśmiechu.

 

[Adler]

E@Stukacz

Świetny tekst.

[Stukacz]

@Adler Dziękuję.