Latarnie przy knajpie

[Moondog]

Porwała mnie jeśeń porwały wiatry
Do knajpy w tle słysząc psów ujadanie
Gdzie tania wóda i sprośne żarty
Mają umilić wszystkim poranek

 

Tu jedni piją od lat ten sam toasat
Ale mnie w kącie pochłania wiersz
We wszystkich tutaj jest inny obraz
We wszystkich podobny sens

 

Obok latarnie w których gasły zorze
Stoją cierpliwie czekając swej warty
Nim sny się wysypią niedokończone
I w ślepych uliczek wpełzną katarakty
 

Edytowane 14 Listopada przez Moondog (wyświetl historię edycji)

[Rafael Marius]

@Moondog

 

Jestem abstynentem i nie bywam w takich miejscach, ale wierzę na słowo. 

[violetta]

Przekleństwo wódka.

[viola arvensis]

@Moondog taki jakby wyrywek z życia poety, co to zabłądził a może celowo trafił tam gdzie trafił i...

Widzi wiecej, czuje mocniej i przekłada na strofy. 

Bardzo ładnie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Witalisa]

@Moondog – poetycko kombinuje ten w kącie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Moondog]

@Rafael Marius mi nie jest to obce ale jak ktoś już napisał "że łączą się ludzie według tej specyfiki ktoś lubi zapalić ktoś wciągnąć ktoś więcej wypić" 

@violetta dla wielu 

@viola arvensis bardzo dzięki

@Witalisa jak zwykle dzięki też

[Robert Witold Gorzkowski]

@Moondog bardzo ujmujący wiersz. Przez postać poety moja interpretacja zahaczyła o gwiazdy.

[Wiechu J. K.]

@Moondog

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Karczmiane przypowieści Jana Onufrego Zagłoby :) 

[Moondog]

@Robert Witold Gorzkowski można i tak to interpretować

Pozdrawiam 

@Wiesław J.K. Dobre :)