Anne Brontë - Noc (Night)

[Andrzej P. Zajączkowski]

Kocham ten czas, gdy nocy mrok,

Sny szczęśliwe zbudzić może,

I widzi mój olśniony wzrok

Co nie dane w dziennej porze.

 

Wtedy głos w mych uszach gości,

Przez śmierć zdławiony przed laty;

Blask nadziei i radości

Miast samotności i straty.

 

Wiele lat grób zimny kryje 

Szczątki dla mnie najdroższego;

Tylko w snach mych nadal żyje

Ukochany serca mego.

 

I Anne (mniej znana niż jej siostra Emily, ale również utalentowana):

 

I love the silent hour of night,

For blissful dreams may then arise,

Revealing to my charmed sight

What may not bless my waking eyes.

 

And then a voice may meet my ear,

That death has silenced long ago;

And hope and rapture may appear

Instead of solitude and woe.

 

Cold in the grave for years has lain

The form it was my bliss to see;

And only dreams can bring again,

The darling of my heart to me.

  

[violetta]

Piękne, jak we mnie:)