Stopy

[Toyer]

nie całowałem już od brzasków wielu
zostawiam ślady stóp w osamotnieniu 
usta głodzone pamiętają znamię
ktoś kiedyś do mnie szedł po zakochanie

chodzę samotnie chodzi też wspomnienie
cztery stopy to dwójki przytulenie
jeden ślad dwojga na zawsze odlany
jakby ze złota w sobie zakochany

przychodzę zachodzę oraz odchodzę
zostawiając wszędzie samotną stopę
nie ma już śladów sam na nodze jednej
skaczę wskakuję wyskakuję płaczę

chciałem iść przez życie zabrakło nogi
pochowały się nasze wspólne stopy

Edytowane 2 godziny temu przez Toyer (wyświetl historię edycji)

[huzarc]

@Toyer Ale życie, jak słowa żyje i tak własnym życiem:) pozdrawiam 

[Alicja_Wysocka]

@Toyer Czasem widzę ślady obok swoich - nikogo nie widać, a jednak wiem,
że ktoś idzie przy mnie. Cicho. Niewidzialnie. Ale naprawdę.

[Łukasz Wiesław Jasiński]

Chyba powinno być w "osamotnieniu"?

 

Łukasz Jasiński 

[Toyer]

@Łukasz Wiesław Jasiński Tak to literówka nie dopatrzyłem - dziękuję 

@Alicja_Wysocka też chciałbym to poczuć

 @huzarc od ponad roku moje życie jest bezradne 

[Alicja_Wysocka]

@Toyer A gdzie wyobraźnia Poety? Ona potrafi być większa od rzeczywistości.

[Toyer]

@Alicja_Wysocka To że napisze o miłości nie oznacza że ta miłość zdobędę

To że napisze o zdrowi nie znaczy że zdrowie odzyskam 

pisałem już na tematów wiele ale to tylko słowa a nie rzeczywistość  

Chociaż kiedyś pisałem o pragnieniu miłości i się spełniło na 3 lata - wszystko zniszczyła choroba  

[Alicja_Wysocka]

@Toyer

są rzeczy,
do których lepiej wzdychać
niż je mieć.
to także forma posiadania -
lżejsza, bardziej z duszy -
i tylko w niej
się pięknie zapodziewa.

[Berenika97]

@Toyer To przejmujący wiersz o samotności po utracie bliskości. Obraz "czterech stóp jako dwójki przytulenia" jest piękny i przejmujący jednocześnie. Obraz utraty równowagi – "zabrakło nogi". To nie tylko metafora braku drugiego człowieka, ale dosłownie niemożność normalnego funkcjonowania bez tej drugiej połowy. Pozdrawiam.