Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Roma

ten wiersz .

nie na niego  prosty klucz polifoniczny z filmu Szpiedzy tacy jak my. 

Tu trzeba użyć czytanki chińskich harcerzy;

 

i wychodzi, że :

  podmiot liryczny staje w obliczu chaosu, w którym jego życie i tożsamość zostały nagle zdeformowane lub zdezorganizowane.

"dąży do odrodzenia się i uzyskania trwałej formy ('wiersza)

To jest reakcja.

Skoro człowiek jest "z liter złożony", to musi się na nowo ułożyć.

Formą, która nadaje sens i trwałość, jest właśnie wiersz – coś uporządkowanego, sensownego i pięknego, w przeciwieństwie do bezładu liter.

Czyli: Z chaosu chce stworzyć sensowną całość.

Uproszczona wersja tego zdania:

W obliczu życiowego zamętu ("poprzestawiani") podmiot liryczny stara się odrodzić i znaleźć trwały, uporządkowany sens swojej egzystencji.

 

po ginie z tonikiem nie ma lotnych myśli .

Opublikowano

@Roma

Wiersz o delikatności języka i istnienia — zrobiony z oddechów,

nienarzucający się, a jednak trwa w pamięci jak echo po modlitwie.

To poezja o powracaniu do formy — przez litery, przez ciszę, przez siebie.

Opublikowano (edytowane)

A czy nie jest tak, że z każdym napisanym wierszem trochę budujemy samych siebie od początku?

Bo przecież poezja to nie tylko zwykłe układanie słów, żeby było ładnie.

To rozszerzanie świata wewnętrznego i zewnętrznego na nowe, dotąd jedynie przeczuwane w snach i marzeniach obszary.

A słowa zastępują nam wzrok, słuch, dotyk, smak i węch.

Edytowane przez tie-break (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...