Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

jesteś moim grzechem

wiatrem nadzieją

moją prawdą

uśmiechem

 

jesteś moją pogodą

nocą oraz dniem

moim deszczem

prośbą i mgłą

 

tak moja droga to

wszystko to ty 

nauczyłaś mnie

mocniej kochać

 

dlatego dziś dziękuje 

ci za to że upiększyłaś

sobą moje chwile

marzenia i sny

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam - no to się cieszę że jesteś na tak - dziękuje - 

                                                                                               Pzdr.

Witam - poezja nie boli jest czymś co powinno cieszyć - nie smucić - 

            - miło że czytałaś - dziękuje uśmiechem - 

                                                                                   Pzdr.serdecznie.

Opublikowano

@Waldemar_Talar_Talar Czasami pobolewa i lękiem napawa-:)W zapowiedziach mój drugi Tomik Poezji i takie z mojej strony uczucia temu towarzyszą chwilami…” i radość i strach”.Pozdrawiam z Wrocławia…przypominam sobie Twoje pozytywne i jakże ciepłe komentarze pod moimi” pierwszymi krokami” i dziękuję Ci raz jeszcze od

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Waldemarze.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 Waldemarze, może boleć, może smucić, może wzruszać - tylko nie może nic nie robić.

Po przeczytaniu wiersza, coś powinna zostawić po sobie w czytelniku.

No bo jeśli napiszesz np. Słońce świeci, ptaszki fruwają, wiatr wieje... to nie działa, przelatuje i mówię sobie wtedy, eeetam... 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam ponownie - ja też odebrałem swój trzeci tomik - jeżeli byś chciała Bożenko

                               chętni ci wyślę  - tylko podaj namiary w poczcie - 

                               oczywiście bezpłatnie - 

                                                                            Pzdr.uśmiechem.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj Alicjo - prawdę napisałaś że musi coś zostawić  w czytelniku -

                      dziękuje za przeczytanie - nie chcę się narzucać Alicjo

                      chcę tylko zapytać czy nie chciałabyś  otrzymać w prezencie

                       mój Nowy tomik - z przyjemnością wyśle - 

                                                                                                  Pzdr.serdecznie 

                      

                       

                          

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        A dlaczego miałabyś sobie cokolwiek pomyśleć? Ja bym zrozumiała, że się boi, bo może ma za sobą złe doświadczenia, albo po prostu kompleksy.     No i co sobą reprezentowały te dziewczyny? Gdyby nic im nie powiedział i się zaangażował w coś więcej, to zderzenie z ich przekonaniami byłoby tym bardziej przykre i odwlokłoby się tylko w czasie. A gdyby był zdrowy i związał się z taką? Nawet by nie wiedział, że ma niezbyt szlachetny charakter, a wyszłoby to przy innej okazji, nie wiadomo kiedy i jakich paskudnych okolicznościach. Ogólnie, to chyba nie takich partnerek szukał.   Poza tym portale randkowe to słabe miejsce na szukanie czegoś więcej, niż powierzchowna przygoda.     Tu możesz mieć rację.  Na pewno Febe go fascynowała i założył, że nawet jeśli straci tę dziewczynę przez swoją ułomność, to przynajmniej zostanie z pięknym i namacalnym wspomnieniem.
    • @Nata_KrukBardzo dziękuję za wizytę w galerii onirycznej :)))
    • @Simon Tracy Twój tekst działa jak pułapka – zaczynasz od miejskiego realizmu, od nocnego autobusu pełnego zmęczonych ludzi i społecznych wyrzutków, a kończysz metafizycznym spotkaniem, które przewraca cały porządek rzeczy. Najbardziej uderza mnie w Twoim wierszu szczerość. Ten fragment o depresji, o maskach, o płaczu na odludziu to prawdziwy ból, wyrażony bez kokieterii. "Mam uśmiech na twarzy, który kamufluje łzy" – to proste, ale właśnie dlatego prawdziwe. Duch w eleganckim ubraniu to świetny pomysł. Te wszystkie szczegóły – windsorski węzeł, brogsy, tweedowy płaszcz – budują postać kogoś, kto dbał o pozory, o formę, o zewnętrzną perfekcję. I teraz, po śmierci, przychodzi do kogoś, kto także nosi maski. To nie przypadek. Słowa ducha – "Bałem się Drogi Panie życia w samotności i kłamstwie" – to klucz do całego wiersza. I jego puenta: "Teraz już jednak mam spokój. Wieczny odpoczynek od życia." Ale ta puenta jest niebezpieczna. Piszesz pięknie o śmierci jako wyzwoleniu, jako jedynej pewnej przyszłości. Narrator kończy słowami "I już się nie boję" – i to brzmi jak decyzja. Jak zgoda na to, co mówi duch. Masz niezwykły talent.    
    • @Łukasz Wiesław Jasiński a czy ja krzyczę, jestem taka spokojna, Agnieszka cię kocha:)
    • @tie-break Aż łza się zakręciła. Zostawiam słowo do przytulenia. Ja zostawiam wcześniej, co uważam - i robię porządek.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...