nachodzą

[obywatel]

nachodzą koszmary
jeden przelecieć
chciał mnie
ja mu nie dałem
przenika
wnikliwie
co napisałem
łapy precz

i krąży wokoło
zjawia się znika
kosz mar
pełen
i zegar tyka

wskazówka ani drgnie

przeleciał - to po mnie
i do śmietnika
brrrr

ja ani drżę

 

[Annna2]

@sam_i_swoi prawie jak u Goi

[obywatel]

@Annna2 Nie wiem czy z Goi ... tak było :) Dziękuję.

[violetta]

Aż tak:)

[Berenika97]

@sam_i_swoi

Świetnie wykorzystałeś  grę słów - sprytne! Rozbiłeś "koszmar" na "kosz mar" i ciekawie rozwinąłeś w całą opowieść.

 

[obywatel]

@Berenika97 :) Oj nie tak, lubię określenie spryciarz! :) Od dawna, lub od dawien, bawiąc 'parałem' się sztuczkami słownymi. Nie wiem jak te sztuczki przystają do języków obcych, ale w naszym ojczystym języku to coś nienazwanego.
Dostrzegasz tylko wierzchołek, a jest tam (hoho) i więcej :)
Opowieść nie cała, ale wystarczająca, zgodzisz się ze mną? :)
 

[Berenika97]

@sam_i_swoiZgodzę się, ale czasami nie ujawniam swoich odczuć. :) 

Dla mnie Twój wiersz jest jak zapis nocnego zmagania – koszmaru, który nie tylko straszy, ale też próbuje wedrzeć się do twojej świadomości i słów. Czuć tu walkę – między strachem a siłą.

Zegar, którego wskazówka nie drgnie, tworzy obraz zawieszenia, jakby czas w koszmarze zatrzymał się. Jak zapis konfrontacji z czymś wewnętrznym i trudnym. To moja interpretacja - może płytka, ale jako czytelnik tak to odbieram. 

[obywatel]

@Berenika97 Moja płytka mówi, że wszystko gra, CD wyszło z mody, ale coś jeszcze zostało, zostawmy przestrzeń wierszowi.
Nie grając nic nadto :), Twoje interpretacje zawsze chcę czytać, lubię jak (misię) - przytulam wirtualnie :) 

Edytowane 7 godzin temu przez sam_i_swoi (wyświetl historię edycji)

[Alicja_Wysocka]

@obywatel Fajna zabawa słowem. 

Nasz język polski jest rajem dla poetów :)

[obywatel]

@Alicja_Wysocka Poeci wiedzą? :)

[Alicja_Wysocka]

@obywatelNie wiem czy poeci, ale ja wiem :) 
Dobra, spadam, nie czepiam się już.