Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Poezja

Triengel
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Triengel

Triengel

Opublikowano
Opublikowano

W życiu sporo decyzji podjąłem złych, 

Nie wszystkie takie były, 

Z jednego dumny jestem bardzo,

Nawet, gdyby wszystko miało się potoczyć inaczej,

Dalej bym zrobił tak samo,

Zamiast wybrać życie pełne ekscytacji,

To wybrałbym poezję...

 

Wiele jej zawdzięczam, 

Odkryłem ukryty swój potencjał,

Emocje wszelkie dałem radę wyrazić, 

Na kartce spisać, tłumom przeczytać,

Zachwyt wielu wzbudzić,

I te wszelkie sukcesy,

Zawdzięczam poezji...

 

Pióro z rana idzie w ruch,

Tańcząc na papierze wesoło, 

Miliony w głowie pomysłów, 

Znajdują swe ujście, 

Ręka sprawna się nie męczy, 

I tak godziny przy stole szybko mijają, 

Pisząc jak i tworząc,

Poezję...

 

Od długich lat mi towarzyszy,

Ona mnie rozumie jak nikt inny,

Dzieło jest to rozumne i idealne,

Jak i każde z resztą inne,

Lecz ja dalej pozostanę przy swoim,

Aż do śmierci niechybnej,

Przy mej ukochanej poezji...

 

 

2

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Migrena
      Upojony Zimą

      Przez Migrena · Opublikowano

      @huzarc   dziękuję szanowny Kolego:)         @Marek.zak1   Marku.   pisałem tekst kilka dni temu gdy było biało i minus sześć:)   klimat:)))   dziękuję bardzo:)      
    • Tymek Haczka
      Między lajkiem a ciszą

      Przez Tymek Haczka · Opublikowano

      @tie-break   przede wszystkim przepraszam za wcześniejszy błąd w czasowniku - poprawił mi słownik w iPhonie. Dla mnie hasło „prawda w poezji” da się rozłożyć na trzy poziomy – trochę jak w nauce, tylko zamiast Wszechświata mamy ludzkie doświadczenie.   1. Realistycznie: zakładam, że coś jest na początku – realne przeżycie, sytuacja, stan psychiczny, konflikt. Coś, co istnieje poza tekstem i przed tekstem. 2. Epistemicznie: czytelnik ma dostęp tylko do modelu tego „czegoś”, czyli do wiersza. Wiersz jest zawsze przybliżeniem – mniej lub bardziej udaną próbą uchwycenia struktury tego stanu. 3. Informacyjnie: „prawdziwy” wiersz to taki, który przy możliwie małej ilości ozdobników przenosi jak najwięcej konkretu doświadczenia – ma mało szumu, dużo sensu. Zły wiersz to albo szczere przeżycie podane chaotycznie i banalnie, albo perfekcyjna forma, w której nie ma już żadnego własnego stanu, tylko martwa estetyzacja.   W tym sensie zgadzam się z Tobą: można mieć tekst „faktycznie przeżyty”, a jednocześnie artystycznie nieudany; można mieć utwór formalnie dopieszczony, a w środku pusty. Prawda w poezji nie siedzi ani wyłącznie w biografii, ani wyłącznie w sztuczkach formalnych, tylko w stopniu, w jakim wiersz staje się uczciwym i nośnym modelem doświadczenia – takim, który potrafi w czytelniku wywołać coś więcej niż tylko „ładne, cudo, arcydzieło”.
    • tie-break
      WIERSZ O SZUKANIU MIŁOŚCI

      Przez tie-break · Opublikowano

      @M jak Malkontent Cała prawda o portalach randkowych. Ludziom nie chce się nawet spotkać na kawie, pogadać. Zamknięci w egocentrycznych bańkach nie mają najmniejszego zamiaru się wysilać, marnować swoich zasobów, aby zbudować jakąś relację. Bo po co? Nowomodna psychologia uczy, że nie należy nic z siebie nikomu dawać.  Zostaje AI. Coraz powszechniejsze stają się pseudozwiązki romantyczne z chatbotami. AI nie ma przecież potrzeb, wymagań, złych dni, oczekiwań. Emocji też nie ma, ale to nieistotne. Ma być przyjemnie, na wypasie, i dobrze dla ego. Trochę przewidywalna końcówka, za to podoba mi się realizm tej cyfrowej scenki.
    • Marek.zak1
      Upojony Zimą

      Przez Marek.zak1 · Opublikowano

      Zgadzam się z poprzednikiem, piszesz, jak w transie i dajesz się unosić temu, o czym piszesz. Tutaj znowu fajnie wyszło, ale timing gorszy, bo u mnie plus osiem:). Pozdrawiam
    • Marek.zak1
      Między lajkiem a ciszą

      Przez Marek.zak1 · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Forum funkcjonuje trochę jak księgarnia. Tam też do pewnych półek tematycznych nie podchodzisz, podobnie jak do autorów, bo twój czas i percepcja są ograniczone, podobnie jak zainteresowania. Moja żona czyta wyłącznie książki dokumentalne z dziedziny kryminalistyki. Jest to więc hierarchia osobista, niezwiązana z moją oceną. Co do komentarzy z reguły nie komentuję tekstów, których nie rozumiem, bardzo osobistych, religijnych, politycznych i autorów, którzy źle reagują na krytyczne uwagi. Czasem nie mam niczego ciekawego w komentarzu do napisania, czy zwyczajnie nie mam czasu i daje lajka.  Pozdrawiam

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...