Bolesna samotność

[Marek.zak1]

 

-Mistrzu dlaczego wielu cierpi na samotność?

-Bo to bardzo bolesne, żyć, nie wiedzieć po co.

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Marek.zak1 Marku, jak dla mnie strzał w dziesiątkę. Przychodzi mi na myśl jedna rzecz. W tym świecie tak wielu nierozwiązanych zagadek, samotność czasami to wypoczynek dla umysłu i ciała. Długotrwałe milczenie idzie w parze z samotnością, jedno i drugie jest częścią ogromnej całości i dobrze wykorzystane spełniają swoje zadanie bez problemu i vice versa prowadzą do przeróżnych problemów zdrowotnych.

Przyjęło się twierdzić, że energia to wszystko co nas otacza włączając w to, nas ludzi, a więc energia jest żywotna, gdy pozytywnie wykorzystywana.

 

Tak, cele są również częścią energii; bez celów sens życia jest uwięziony w cierpieniu zwanym niepewnością. 

[Marek.zak1]

@Wiesław J.K. Tak, czasami samotność jest wypoczynkiem, oddechem, czy resetem, ale jeśli jest to stan trwały, z małymi perspektywami na zmianę, wtedy jest to bolesne, prowadzi nierzadko do stanów depresyjnych, czego sygnałem jest wiele wierszy tutaj i nie tylko. Dzięki za wpis. M.  

[Berenika97]

@Marek.zak1

Dla mnie jest to poważny dialog o charakterze filozoficznym. Źródłem cierpienia jest pustka wewnętrzna - ból egzystencjalny. A to jest najgorsza samotność. Tak to rozumiem. :)

[Marek.zak1]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak być może, bo życie samemu nie oznacza bycie samotnym i nie musi sprawiać bólu. Nie tak dawno napisałem, zainspirowany powiedzeniem, że związek zainspirowany wyłącznie chęcią "wyleczenia" samotności może nie spełnić oczekiwań, bo druga osoba, jako lek na samotność, wcale nie musi być skutecznym lekarstwem. Dzięki za wpis. M.