państwo otwarte dla wszystkich

[Sylwester_Lasota]

nie istnieje w głowach przestrzeń

choćby zamknąć ją w cydzysłów 

idzie jesień która niesie

cele wolnych półumysłów

 

jeśli gdzieś tam na pustyni

zazieleni się oaza

za kratami stalowymi

z map starają się wymazać

 

wyższe cele leżą w dole

na padole podupadłym

tolerancja w oczy kole

tych co kroczą pod jej godłem 

 

nawet ci co głośno krzyczą

choć przybyli tu z daleka 

sami sobie przyszłość piszą

i nie wiedzą co ich czeka

 

jeszcze były drzwi otwarte 

lecz przynieśli z sobą klucze

zakładają nowe zamki

a historia ich nie uczy

 

dla tych co są zawsze kasy

ważne jest to bez znaczenia

czy po świecie sobie hasasz

czy cię na nim wcale nie ma

 

pośród formuł i cyferek

gdzie się zysk jedynie liczy

jesteś dla nich tylko zerem

lub jedynką albo niczym

 

jeśli znajdziesz w sobie miłość

w tym zachłannym towarzystwie

nie cyfrową lecz prawdziwą

to wygrywasz bitwy wszystkie

 

choćbyś nawet życie stracił

to ukończysz bieg zwycięsko

bo zostawiasz (k)raj otwarty

co jest dla nich wielką klęską

 

 

 

 

 

 

Edytowane 2 godziny temu przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)

[wierszyki]

Miłość może też otwierać na innych,

takie państwo pan i pani

ciągle w sobie zakochani...

Co do innego państwa to się nie wypowiem  

[Sylwester_Lasota]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Ładnie skomentowałaś. Dzięki.

 

Pozdrawiam :)

[Berenika97]

@Sylwester_LasotaTo mi zabrzmiało jak protest przeciwko wszelkim totalitaryzmom - politycznemu, ekonomicznemu. Szczególnie przejmująca jest metafora człowieka sprowadzonego do cyfry - "zera", "jedynki" lub "niczego" w świecie, gdzie "zysk się tylko liczy". To oskarżenie systemu, który dehumanizuje jednostkę. Ale na końcu pojawia się nadzieja - miłość prawdziwa. Bardzo ciekawy tekst. 

[Sylwester_Lasota]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No i bardzo dobrze :)

Dziękuję i pozdrawiam.