Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Pogrzebana prawda

Poezja to życie
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Poezja to życie

Poezja to życie

Opublikowano
Opublikowano

Twoje słowa 

Pogrzebały prawdę 

 

I moją duszę 

 

Więc już się 

Więcej nie wzruszę 

 

Nad twoim płaczem 

Bo nie ma nad czym 

 

Ale gdy śmierć 

Zapuka do moich drzwi 

 

Wezmę ciepłą 

Kołdrę i poduszkę 

 

Bo tam po drugiej stronie 

Jest tak zimno 

 

Wręcz lodowato 

A ja nie lubię chłodu 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Annna2
      Matulka z Gyczwołdu

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski  tak to prawda Robert. W Gietrzwałdzie dzieciom się pokazała w czasach gdy Polski nie było na mapach Europy- pod zaborami. Częstochowa- pamiętasz przypowieść ciachnięcia Maryję Matkę w twarz szablami? W obydwu przypadkach dawała nadzieję na wolność wytrwałość modlitwę. Jasną Górę też obroniła. Dziękuję
    • andrew
      Może kiedyś

      Przez andrew · Opublikowano

      myśli jak motyl  mienią się kolorami  siadły na ramieniu  tyle chcą powiedzieć  nie mają śmiałości  odfruwają opodal  spoglądają chwilę  i znikają w marzeniach  powrócą we śnie    chciałyby obudzić się  w codzienności   8.2025 andrew  
    • Robert Witold Gorzkowski
      Matulka z Gyczwołdu

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      @Annna2 @Annna2 Tak jest poprawnie i po trosze dyktuje serce masz rację. Choć nie mam przekonania. Zaczynam głębiej analizować temat. Za i przeciw każdego wyboru. Ile było cudów w Częstochowie. za wyborem Częstochowy stoi: Jednoznacznie kojarzy się z Polską i z sanktuarium na Jasnej Górze. Czarna Madonna, jak nazywa się obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, uznawana jest za cudowny wizerunek, tysiące wiernych doświadczyło uzdrowienia i innych cudów. Obroniła się jako jedno z trzech miast przed potopem szwedzkim. Gietrzwałd uznany przez kościół jedyny w Polsce cud objawień. Tak sobie myślę że Częstochowska jest ważna dla Polski i Polaków a z Gietrzwałdu dla pielgrzymów z całego świata. Bo dlaczego tak ważne jest dla Polaków  Medziugoriu które nie jest oficjalnie uznane przez kościół, a autobus za autobusem jedzie w lecie z Polski na pielgrzymkę. Czy coś nam uciekło. Moim zdaniem Gietrzwałd jest niedoceniony. Powinien być tak sławny jak Fatima.  w zasadzie w obydwu miejscach prośba była ta sama. O gorliwe odmawianie różańca.
    • Natálie Vašutová
      Czas

      Przez Natálie Vašutová · Opublikowano

      Patrzę wstecz na przerysowane obrazki. Zapominam o klepsydrze utrzymującej drobinki piasku w marszu. Nie widzę sypiącego się przede mną czasu...   Patrzę w nieznane, widzę teraz klepsydrę. Boję się, że czas mi ucieka, Czasu niewiele, a ciągle ubywa.   Ale co jeśli spojrzę na teraźniejszość? Co wtedy zobaczę? Słońce się śmieje, A księżyc się pali.   A może spojrzeć na ten czas, Który niebo wskazuje teraz...   Nic się nie dzieje. Czas mi nie ucieknie. Nie muszę go gonić, Wystarczy za nim chodzić.   Trzymać go blisko, obserwować czasem, jak nocą ognisko. Może na chwilę zaśnie, Ale zupełnie jeszcze nam nie zgaśnie.
    • Migrena
      Apokalipsa

      Przez Migrena · Opublikowano

      Koniec wypala horyzont. Tam, gdzie wczoraj drżał błękit - śpiewny jak skrzydło motyla. Słońce pęka: łeb jagnięcia pod kamieniem, jego mózg, światło - cuchnie spalenizną codzienności. Morza kipią krwią pierwszego syna. Góry wypluwają lawę i krzyk. Ptaki spadają jak strzały, skrzydła wplątane w wiatr. Gwiazdy rozsypują się w popiół. Wirują - taniec śmierci, taniec ostatniego światła, taniec chwili, która była Bogiem. Paruje łza w ustach dziecka, które śniło o błękicie. Na horyzoncie paszcza nicości. W niej drga ostatni cień, w którym żył Bóg. Ostatni oddech Boga - tak cichy, że słyszą go tylko umarli. Bo On zapragnął końca, jak my pragniemy początku. I koniec stał się ciałem. I jadł nas jak chleb.  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...