Sara Teasdale - Fantazja (A fantasy)

[Andrzej P. Zajączkowski]

Jej głos jest jak woda przejrzysta, 

Gdy po kamieniu spływa

W lasach odległych i bezgłośnych,

Gdzie Cisza samotnie bywa.

 

Jej myśli są jak kwiat lotosu, 

Co spija święte strumienie

Między kolumnami świątyni,

Gdzie Cisza ma swe marzenie.

 

Jej pocałunki są różami,

Których blask rozświetla mroki

W zakamarkach perskich ogrodów,

Gdzie Cisza śpi snem głębokim.

 

I Sara (1911):

Her voice is like clear water

That drips upon a stone

In forests far and silent

Where Quiet plays alone.

 

Her thoughts are like the lotus

Abloom by sacred streams

Beneath the temple arches

Where Quiet sits and dreams.

 

Her kisses are the roses

That glow while dusk is deep

In Persian garden closes

Where Quiet falls asleep.

 

[Annna2]

@Andrzej P. Zajączkowski no, podoba mi się