Ciernie są piękne

[Annna2]

 

 

 

"Pamiętasz była jesień" piękna i trochę wzniosła.
Nad płytą zapisane życia cierni przemijanie.
modlitw drżenie i ogni migotanie.

"Non omnis moriar", czy Dante się myli?
Bo miłość nie unosi się gniewem,
nie szuka siebie. nie liczy krzywd.
Abla i Kaina jedną miarą mierzy,
sprawiedliwym prawdom wierzy.

Ona dłutem rzeźbi w bryle języka,
efemeryczny i księżycowy pył liter.
Struny strąca niewidzialnych dla oka gitar.
Ratuje dusze, słońcami świta.

Znów wrzosy kwitną,
zim niepomne te mgły lata.
Tak jakby były nie z tego świata.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[Jacek_Suchowicz]

te ciernie życia nas kształtują 

i niech cierniami pozostaną

błądzącym ścieżki w mig prostują

dziękuję za te ciernie Panie

 

pozdrawiam

Edytowane 4 godziny temu przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)

[Annna2]

@Jacek_Suchowicz ładnie

@Wochen dzięki

[Berenika97]

@Annna2

Twój wiersz jest niezwykle nastrojowy i piękny - tak jak muzyka i obrazy dobrane do niej. Można się zauroczyć taką dawką piękna. W kilku zwrotkach zamknęłaś podróż – od osobistej, jesiennej nostalgii aż po uniwersalne pytania o miłość i nieśmiertelność. A odpowiedzi poszukujesz nie tylko w emocjach, ale w dialogu z kulturą. (Horacy, Dante, Biblia)

W trzeciej czytam o pochwałę miłości, która staje się artystką – rzeźbi w języku, tworzy muzykę i ratuje.

Ostatnia zwrotka o wrzosach zostawia w sercu cudowny spokój - jest jak westchnienie.

Przepiękny! 

[Annna2]

@Berenika97  Dziękuję pięknie Bereniko

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

.... to zatrzymało na dłużej... całości plusik. Muzyka piękna.

Pozdrawiam Anno.

[Annna2]

@Nata_Kruk dziękuję bardzo

@Wiesław J.K. dziękuję bardzo

[Migrena]

@Annna2

Aniu.

Piękna medytacja nad miłością i przemijaniem, spleciona z mądroscią Biblii, światłem sztuki i jesiennym oddechem wieczności.

Pięknie piszesz !!!

[violetta]

Ja czekam, że pójdę schodami do nieba:)