kochaj

[viola arvensis]

kiedy się kruszę jak bochen chleba

i każda myśl niestabilna

kochaj mnie mocno jak raz sie kocha

taka potrzeba ma pilna

 

kiedy osuwam się życiem zmęczona 

i pragnę w dym się przemienić

kochaj mnie jeszcze i tą miłością 

zechciej mnie w ogień zamienić

 

a kiedy znowu nie wiem co mówić 

i drżą mi dłonie bez sensu 

kochaj mnie znowu i ulgę przynieś

memu spłoszonemu sercu 

 

no i gdy słowa płyną strumieniem

I bywa łzy niepojęte 

tylko mnie kochaj a to co smutne 

zamienisz znów w uśmiechnięte 

 

i kiedy siedzę samotnie z kubkiem

i sączę kawę zbyt słodką 

to ty nic nie rób ale mnie kochaj 

bym była miłości cząstką

 

bo ja w tym wszystkim kochaniem jestem

czyżbyś zapomniał niechcący

tak mi mówiłeś tak zapewniałeś 

gdzie więc nasz świat jest płonący

 

wiem wiem moj miły wszystko przemija

nawet miłości prawdziwe

lecz ty masz moce żeby przemienić

bajkę złą w życie szczęśliwe 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane 21 godzin temu przez viola arvensis (wyświetl historię edycji)

[Alicja_Wysocka]

@viola arvensis Violu, Twój wiersz ma autentyczną tęsknotę i delikatność

 i jednocześnie siłę, która tkwi w tej miłości, zdolnej przemieniać smutek w uśmiech, zmęczenie w ogień, a samotność w bliskość.

 

Edytowane 20 godzin temu przez Alicja_Wysocka (wyświetl historię edycji)

[viola arvensis]

@Alicja_Wysocka bardzo cenię w wierszach autentyczność i szczerość, i tak staram się pisać. U mnie nie ma miejsca na coś wymuszonego. Albo tekst sam płynie albo wolę się zamknąć ;)  Dziękuję za Twoją obecność. 

[FaLcorN]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Puenta tak dobra, niech wybrzmi dwa razy.

Tej supermocy życzę, pozdrawiam!

Edytowane 17 godzin temu przez FaLcorN
psikus autokorekty (wyświetl historię edycji)

[Migrena]

@viola arvensis

Wysublimowane piękno.

Podziwiam kunszt :)

[Berenika97]

@viola arvensis

Twój wiersz taki kruchy, subtelny. Pięknie zapisujesz swoje uczucia, tak delikatnie. Czytam go z wielką przyjemnością. Pozdrawiam.

[kwintesencja]

@viola arvensis pięknie napisana rzecz!

[viola arvensis]

@FaLcorN dzięki!

Pozdrowienia

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Migrena dziękuję

@Berenika97 dziekuję za miłe słowa

@kwintesencja dziękuję

[Naram-sin]

Kiedy czytam w komentarzach o delikatności, subtelności, pięknym zapisie uczuć, to od razu mam przeczucie, które rzadko mnie myli, że wiersz będzie jak ta kawa zbyt słodka. Niewątpliwie przy takiej ilości cukru kiepskich rymów (gramatycznych) nikt się nie doszuka, pretensjonalnych, skróconych form zaimków, banałów i stereotypów również nie.

Świeżo brzmi jedynie pierwsza linijka utworu, bo bochen chleba osadza utwór w wymownym, ale realnym obrazie. Im dalej w tekst, tym więcej sentymentalnych, oklepanych chwytów mających na celu podbić emocje odbiorców.

U. Eco (nie muszę, mam nadzieję, przedstawiać) postulował, że bezpośrednie prefabrykowanie i narzucanie reakcji np. czytelników to jedna z najważniejszych cech kiczu.

[Jacek_Suchowicz]

powiem tak: to jest przeuroczy "harlekin"

 

dlaczego piszesz "wszystko przemija

nawet miłości prawdziwe'

pielęgnowane nie ma co gdybać

są skałą co trwa nie w niwecz

 

:)))

[viola arvensis]

@Naram-sin dziekuję za Twoją opinię. Pozd.

@Jacek_Suchowicz i to sie nazywa piękne podsumowanie. Oczywiście podpisuję sie pod tymi słowami

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję, serdeczności Jacku.

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Viola.. niechże się w końcu rozbudzi ten, który pewnie umie, ale jeszcze tego w sobie nie odkrył..:)

[viola arvensis]

@Nata_Kruk tak własnie, kimkolwiek on by nie był.

Pozdrowienia cieple Natalio.

[Naram-sin]

@viola arvensisPoczułem się dziś w obowiązku przeprosić, bo chyba sponiewierałem ten wiersz bardziej, niż na to zasługuje. Zdenerwował mnie bezkrytycyzm innych, który zasadniczo nie powinnien mnie w ogóle obchodzić i rzutować na mój odbiór.

Wywal z wiersza rymy gramatyczne i w przyszłości omijaj banały, np. takie: 'miłość przemija' (cóż w tym odkrywczego?),  'życiem zmęczona' (każdy grafoman tak się czuje). Miejsce zaimków 'twe','me' jest na strychu. No i tyle. Obiektywnie po ponownym przeczytaniu moje ogólne wrażenie jest dużo lepsze, niż wczoraj. 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Krótka linijka wiersza, ale precyzyjnie rozkłada starość na czynniki pierwsze we wszystkich jej aspektach.