Kolumbowie

[Annna2]

 

Wybuduję dom z drewna, ściółką łóżko wymoszczę.
Igłami łąkę zaścielę, potem ją zroszę nocną jeziorną wiatru kąpielą.
Różową sukienkę założę, nie przecież wolę krwiście czerwoną.
Morze garniturów i garsonek odrzucę.
Będzie mnie widać.

Tam w kwiecistej okładce są ich losy zapisane,
kobiety nie miały praw wyborczych, dziś jest inaczej
Krzesło też jest tylko moje, w seledyny je ubiorę, cytrynowym słońcem doprawię.
Mogę.

 

To inaczej niż Basia.
Ona musiała szybko życie przeżyć,
prawie jak motyl, co żyje jeden dzień.
Krzysztof Kamil żołnierz AK i Ona studentka. Kolumbowie rocznik dwudziesty.
A potem On zginął od kuli snajpera.

 

Basia chwilę potem umierała z Jego tomikiem wierszy trzymanym w rękach.
Dosięgła ją bomba.

 

Nie zdążyła powiedzieć o rodzącym się pisklaku, co chciał skorupkę przebić.
Polecieć ku słońcu.
Dziś śnią otuleni płaszczem,
Ich światło sięga Nieba.
Już nie ma dwóch stron.
Są Ona i On.

 

 

 

 

 

 

[Robert Witold Gorzkowski]

@Annna2 tak cudnie poetycko jak tylko ty potrafisz- wzruszyłem się.

Stworzyłaś gotowy scenariusz na spektakl telewizyjny.

 

 

Edytowane 17 godzin temu przez Robert Witold Gorzkowski (wyświetl historię edycji)

[Berenika97]

@Annna2Bardzo wzruszający tekst. Masz niesamowitą wrażliwość i umiejętność łączenia ludzkich, pojedynczych losów z wielkimi wydarzeniami. Wiersz z pięknymi metaforami - to również symbol niezrealizowanych marzeń i nadziei. Przerwane młode życia - Basi i Krzysztofa Kamila wzruszyła mnie do łez. Tak delikatnie przywołujesz tragiczną historię Kolumbów. Właśnie takie słowa najbardziej tworzą pamieć zbiorową narodu. 

[andrew]

@Annna2

Chwała ich i innych pamięci. 

 

Pozdrawiam serdecznie 

Spokojnego dnia 

[Annna2]

@Berenika97  atam, ale dziękuję. Piszę nieszczególnie,

ale dziękuję za Piękno Twego serca

@andrew tak.

Chwała Bohaterom

[Migrena]

@Annna2 Robert miał rację.

Tu też jest nasz pomnik Bohaterów.

Ania pięknie pisze.

Patriotka - poetka.

Wielki szacunek Aniu.

[Annna2]

@Migrena  atam- nie zasługuję- ale dziękuję.

Czasem nie rozumiem- że są ludzie że tego nie doceniają.

 

 

Niebo złote ci otworzę,
w którym ciszy biała nić
jak ogromny dźwięków orzech,
który pęknie, aby żyć
zielonymi listeczkami,
śpiewem jezior, zmierzchu graniem,
aż ukaże jądro mleczne
Ziemię twardą ci przemienię
w mleczów miękkich płynny lot,
wyprowadzę z rzeczy cienie,
które prężą się jak kot,
futrem iskrząc zwiną wszystko
w barwy burz, w serduszka listków,
w deszczów siwy splot.
I powietrza drżące strugi
jak z anielskiej strzechy dym
zmienię ci w aleje długie,
w brzóz przejrzystych śpiewny płyn,
aż zagrają jak wiolonczel 

żal - różowe światła pnącze,
pszczelich skrzydeł hymn.
Jeno wyjmij mi z tych oczu
szkło bolesne - obraz dni,
które czaszki białe toczy
przez płonące łąki krwi.
Jeno odmień czas kaleki,
zakryj groby płaszczem rzeki,
zetrzyj z włosów pył bitewny,
tych lat gniewnych
czarny pył.

 

(Krzysztof Kamil Baczyński)

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Migrena]

@Annna2

dziękuję Aniu, że jesteś !

[Maciek.J]

@Annna2 Basia zginęła dokładnie 20 dni po swoim ukochanym. Czy to jest chwila ? Pojęcie bardzo względne.

[Annna2]

@Maciek.J  noooo wieki.

Wybuch Powstania ich rozdzielił- każde z nich miało inne zadania- chyba wiesz.

 Zmarła trzymając tomik poezji Krzysztofa Kamila.

W jej dłoniach zatrzymały się te słowa:

Wołam cię, obcy człowieku, co kości odkopiesz białe: Kiedy wystygną już boje, szkielet mój będzie miał w ręku sztandar ojczyzny mojej

[Maciek.J]

Wiem