Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

 

Autorzy:

Tekst - Michał Leszczyński

Rozmowa z AI - Krzysztof Czechowski

Muza i głos - AI. 

 

Ref.

Taki to już los taki to już psikus

podryguje do dwutaktu pan dziwak

rzadko się komu kłania, bywa zamknięty, bywa zajęty

tylu tu się przecież cieszy że nie jest wcale nim

ach ważna ta radość ważna to radość idzie o radość

da ja ja da da ja i tak

 

Dziwak wydawałoby się, że stroni od towarzystw

społeczności śmieją się z nieobyczajności tego pana

tu wystaje tam nie pasuje wstaje i czasem odlatuje

kompas ma nieco zaburzony busola też nie aż taka

 

Wpadnie jednak gdzieś w bar na jakąś słodką kawę

i złapie w lot te kilkanaście och pytających spojrzeń

śmieją się z dziwaka wygląd ma jakiś nie zanadto

społem przemilczy jego przeliczne niepełne woale

 

Uśmiecha się sąsiad i śmieje się znajomy barman

znowu za dużo wypił i znowu za dziwnie nagadał

gadki jego nie skleisz w ten należyty ciąg logiki

dziwak popada czasem w zug, taki zonk, muka taka

 

Ref.

Taki to już los taki to już psikus

podryguje do dwutaktu pan dziwak

rzadko się komu kłania, bywa zamknięty, bywa zajęty

tylu tu się przecież cieszy że nie jest wcale nim

ach ważna ta radość ważna to radość idzie o radość

da ja ja da da ja i tak

 

Wujek z pana dziwaka i owszem jest przedziwny

dzieci najbardziej chcą podejść, chcą doń zagadać

los tego pana wydaje się być nieco nieszczęśliwym

nie jest łatwo w życiu tak przenadto nie przystawać

 

Chcą czasem i leczyć tego pana by lepiej pasował

niejedna terapia zęby na nim ściera ze zdziwienia

cóż uczynić by był przystający, zrozumiały i przystępny?

Gdy wszelkie okoliczności niezacny los poprzestawiał

 

Nieliczni wiedzą również o możliwościach dziwaka

myśli przekorne pokątne mogą ułożyć się w pomysł

dziwnymi pomysłami - co doskwiera - świat się cały opiera

doceni ktoś niekiedy uroczy totalizm konceptualizm

 

Ref.

Taki to już los taki to już psikus

podryguje do dwutaktu pan dziwak

rzadko się komu kłania, bywa zamknięty, bywa zajęty

tylu tu się przecież cieszy że nie jest wcale nim

ach ważna ta radość ważna to radość idzie o radość

da ja ja da da ja i tak

 

A teraz zaśpiewam ci prawdę o wskazanym panu

uczynię tak abyś skądinąd do niej ładnie zapląsała

tańczysz już, dobrze, wyjawię ci więc i tę tajemnicę

nikt nie dziwi się światu bardziej niż sam pan dziwak

 

Ref.

Taki to już los taki to już psikus

podryguje do dwutaktu pan dziwak

rzadko się komu kłania, bywa zamknięty, bywa zajęty

tylu tu się przecież cieszy że nie jest wcale nim

ach ważna ta radość ważna to radość idzie o radość

da ja ja da da ja i tak

 

Taniec. Taniec. Taniec. Pląsy i dąsy i przekąsy.

Zacnie łączą pana dziwaka ze zwyczajnymi zwanymi normalsami.

 

 

Edytowane przez Leszczym (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Tutaj ten początek melodii jest identyczny z melodią pewnej artystki. Ale z zapomniałam autora ..

Al to po prostu złodziej...

 

Pewnie mogłoby lecieć w radio. Ciekawe ilu ich tdm samemu tworzy...

 

Pzdr

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

 

 

Opublikowano

@wierszyki Zmartwiłaś mnie tym początkiem. Ale bardzo możliwe, że AI ma wielką metodę przetwarzania. Ciekawe też ile u nas tak tworzy, bo to też nie jest oczywiste. Ja lubię takie quasi hiciory. Po prostu lubię coś takiego. Mam tylko nadzieję, że pod płaszczykiem hitu uda się czasem coś przemycić, bo i na tym by mi zależało :)) Również pozdrawiam i przesyłam uśmiech :)

@wierszyki W ogóle granica między inspiracją a powielaniem, między wpadnięciem na pomysł, a jego zaczerpnięciem, między podejściem twórczym, a wtórnością jest szalenie nieostra i bardzo kłopotliwa. A teraz w dobie netów i programów, gdzie w historii już tak wiele zostało powiedziane, to jeszcze bardziej się uwypukla. Nety w moim przekonaniu zmieniły również temat praw autorskich. 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Idę do ciebie po trochę relaksu by pomnożyć myśli i spaść w wir  upojnego snu   następny dzień pisze swoje wiersze o niedalekiej przyszłości i patrzy na stos wielkich informacji   próbowałem się zmienić jednak świt zmieniał się w pył i odchodził za noc gdzie szukał kilku słów.
    • @Dekaos Dondi „Czy bywa tak, że to, co zasłania światło, jest ważniejsze od blasku, który może oślepić”. Światło oglądane przez pryzmat ciemności ciekawy tekst w naszej paranoi przed światłem.
    • Pozwolę sobie odnieść się do faktów historycznych, bo w dyskusji pojawiły się stwierdzenia, które nie są zgodne z źródłami. Polowania na czarownice oraz skala przemocy religijnej była głównie domeną sądów świeckich w Europie (XVI–XVII w.), nie Inkwizycji. Szacunki współczesnych historyków są następujące: – polowania na czarownice: ok. 40–60 tysięcy zabitych (głównie sądy świeckie) – Inkwizycja (łączna skala): ok. kilkanaście do 50 tysięcy egzekucji – krucjaty: ok. 1–3 miliony ofiar (wszystkie strony konfliktów łącznie) Powyższe liczby nie są “opinią”, tylko konsensusem badań historycznych (XX/XXI w.). Jeżeli w wierszu pojawiają się zdania: „tylko ubodzy dostąpili spotkania z Nim” to to również stoi w sprzeczności z Ewangelią i faktami historycznymi — bo Jezus rozmawiał również z bogatymi, faryzeuszami oraz elitą. W dyskusji pojawił się także wątek współczesnej polityki. Tu także warto zostać przy faktach: – Kościół jako instytucja nie zawsze opowiadał się po stronie wolności – sojusze z władzami autorytarnymi występowały wielokrotnie w historii Dlatego proponuję rozdzielić: wiarę osobistą → może być autentyczna, głęboka narrację instytucjonalną → bywała w historii sprzeczna z etyką To jest jedynie przypomnienie, że: fakty są weryfikowalne — opinie nie muszą być.
    • W kruchości malutkie myśli  Podziwiają rozrost sił odwagi  Rozświetla umysł ich liczba  Nieskończona, rozwibrowana Wielka moc nagich liści  W której Bóg żył drzewa pradawne    Wpuszczone w korzeń  Znaczenie chwil wraz z wzrastaniem Zmienne jakby edytowane Odkrywamy koronę na tej suchej drodze  Czasami w zabawie  Czasami poważnie  Proste rymy tworzą bajkę    Przepastne głębie wydarzeń  Przez nas nie zrozumiane  Boskie wobec nas pragnienia  Trudne zadanie  Wydobyć potencjał nasienia    W refleksji ubieramy się uważnie  Wkraczając wprost do wnętrza ukrytego celu  Zabierając te wglądy w podróż doświadczenia  Czuć już  Bezruch dni w centrum istnienia    Zamykając przeróżne drzwi  Zawsze od relacji w kontemplację samotną  Zwykłe działanie  Cierpienie znoszone z codzienną godnością    I tu słychać nasze piosenki  Echa wzruszeń i wydarzeń  Słychać podziw  Ból ujety  Zajęte przestrzenie ego przeklętym    Naprawianie złego  Od głębokiego lasu Do poczucia zwykłego  Że umrze gdyż się narodziło  Było jest i będzie    Łóżko ogień drewno  Troska posiłek sedno    Blisko niewiedzy  Tkwi sen i spotykam miłość    Puszczam dłoń młodości zżytą z wiecznością       
    • @Berenika97 Dla Fizyki nasz nowy partner z Mechaniki Kwantowej jest bardzo niewygodny.:)) Udany wiersz.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...