Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

      Karol Nawrocki Prezydentem Polski!

Z tysięcy gardeł niesie się krzyk,

W cieniu roznieconych wielkich emocji,

Przyobleczonych niekiedy w szczęścia łzy...

 

Już policzono ostatnie głosy,

Padły oficjalne komunikaty,

Wszystko dopięte na ostatni guzik,

Pozostaje nam tylko się cieszyć!

 

Nieopisana radość niezmierna,

Zagościła we wszystkich Polski zakątkach,

W wielkich miast dzielnicach i małych wioskach,

W blokowiskach, domach i na plebaniach…

 

I na przepełnionych szpitalnych oddziałach,

Rozsypały Anioły okruchy szczęścia,

W sercach milionów Polaków zagościła Nadzieja,

Wielki triumf odniosła patriotów armia!

 

Karol Nawrocki Prezydentem Polski!

Gdy padły oficjalne wyniki,

Ziściły się marzenia milionów ludzi,

Skryte dotąd w serc głębi.

 

Ziściło się i moje wielkie marzenie,

Skryte me modlitwy zostały wysłuchane,

Przeszczęśliwym jestem człowiekiem,

A szczęściem swym chcę podzielić się z całym światem!

 

Wkrótce wybitny historyk,

Gdy upłyną kolejne przepełnione szczęściem dni,

Zasiądzie niebawem w Pałacu Prezydenckim,

Biorąc w swe dłonie ster Ojczyzny,

 

A znając chlubne naszej historii karty,

Wierny niewzruszenie przodków tradycji,

Piastując przez lata ten urząd szczególny,

Powiedzie nas ku wspaniałej przyszłości...

 

Karol Nawrocki Prezydentem Polski!

Takim na jakiego wszyscy czekaliśmy,

Takim o jakiego mrużąc do snu powieki

Zanosiliśmy do Boga ciche modlitwy,

 

Królowej wszystkich nauk Historii

Oddany jej latami wierny syn,

O pochówki ofiar Wołynia się zatroszczy,

O pomordowanych na kresach przenigdy nie zapomni!

 

Wielkich bohaterów Kampanii Wrześniowej

Z biegiem lat kolejnych upamiętni godnie

A odsłaniając tablice im poświęcone,

Wygłosi niejedną chwytającą za serca przemowę…

 

Bohaterskich Żołnierzy Wyklętych,

Odsłoni na polskiej ziemi kolejne pomniki,

Za to że nigdy nie złożyli broni,

Podziękuje im w słowach wyszukanych…

 

Karol Nawrocki Prezydentem Polski!

Zaufały mu miliony ludzi,

Na nic zdały się kłamstw potoki,

Oszczerstwa pełne manipulacji,

 

Jak cała Polska długa i szeroka,

Od Półwyspu Helskiego aż po szczyty Tatr,

Każdy z nas w głębi swego serca,

Kryjąc jej wyidealizowany obraz,

 

Bez wahania szedł zagłosować,

Wiedziony wewnętrznym głosem sumienia,

Nie zniechęciła go medialna nagonka,

Uporczywe próby ciągłego zohydzania,

 

Bo dnia tego nad urną wyborczą,

Każdy liczył się głos,

Krzyżyk pewną zakreślony ręką,

Symbolicznym był zadatkiem na lepsze jutro…

 

Karol Nawrocki Prezydentem Polski!

Wiwatują wniebogłosy rozradowane tłumy,

Chaotyczne relacje kolejnych dziennikarzy,

Przeplatają się z płynącymi z całego świata gratulacjami.

 

I wszędzie ta wspaniała podniosła atmosfera,

Której to mimowolnym świadkiem była

Niejedna uroniona ukradkiem łza

Nim w powietrzu się rozpłynęła.

 

I ciągłe wzajemne gratulacje,

Przeszczęśliwych ludzi uśmiechy serdeczne,

A wszystko to niczym przepiękny sen,

Z którego nikt z nas obudzić się nie chce.

 

I ciągle nie możemy uwierzyć,

Że ten cudny sen patriotów się ziścił,

Warto było czekać tyle miesięcy, tygodni,

By tak nagrodzone były nasze wysiłki!...

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane przez Kamil Olszówka (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

@Robert Witold Gorzkowski

 

A o historii to już nie?

 

Łukasz Jasiński 

 

@violetta

 

Póki co: ma bardzo słabych doradców, a już po zwycięstwie nieświadomie palnął tekst z biblii - ktoś mu podrzucił, jak widzimy: czarna mafia już zaczyna działać - pasożytować, grunt: aby miał bardzo dobrych doradców w Biurze Bezpieczeństwa Narodowego - powinien wybrać Bronisława Komorowskiego, Leszka Millera, Radosława Sikorskiego i Grzegorza Brauna i przynajmniej trzech emerytowanych generałów, mnie, oczywiście: nie wybierze, jako pogański racjonalista - libertyn i intelektualny biseksualista - uniwersalny - jestem zbyt radykalny, jeśli chodzi o kobietę: proponuję mu Małgorzatę Kidawę-Błońską.

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Łukasz Jasiński kto wie, może mu Bóg mu pomoże. W Polsce ludzie się budzą i uwalniają z religii, sami decydują o wierze. Powstaje dużo ruchów, modlą się bez użycia religii. Ja sama słucham Siewników, Strzyżewską, Tajemny plan itd. Ludzie poszukują wyzwań, a nie głupot. Jaki hejt wylał się na małą, słodką córeczkę Nawrockiego. Ona jest już powiewem, mała prezydentówna.

Opublikowano (edytowane)

@violetta

 

Niech pani przestanie głupoty gadać! Karol Nawrocki jest rozsądnym człowiekiem i bliżej mu do Romana Dmowskiego aniżeli do Józefa Piłsudskiego, zresztą: powiedział, iż będzie prezydentem wszystkich Polaków! Stąd: doradcy o różnych poglądach politycznych - byłby to bardzo dobry sygnał dla świata! Trzeba na scenę międzynarodowej polityki z efektem wejść! A pani pewnie chciałaby mu podrzucić Prymasa Polski, Rabina Polski, Mułłę Polski i Magdalenę Biejat, która jest młodsza ode mnie o rok i dziewięćdziesiąt procent szkół ukończyła na Zachodzie Europy, ma jeszcze medal weterana i logicznie rzecz biorąc: walczyła podczas Drugiej Wojny Światowej o Niepodległość Polski...

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jeśli chodzi o wiersze dotykające historii to zauważyłem że mają bardzo małą ilość wyświetleń zwykle do 100 natomiast o ptaszkach może być i 2000 wejść więc chyba się nie pomyliłem w ocenie że bliżej portalowi jest do motylków i róż.

Opublikowano (edytowane)

@Robert Witold Gorzkowski

 

To dlaczego mój wiersz pod tytułem: "Holiszów" - ma ponad dwa i pół tysiąca czytań? Zastrzegam: nie mam komputera - korzystam ze smartfona, a jako komputerowy składacz tekstu - poligraf - wiem, iż zwiększać liczbę czytań można za pośrednictwem myszki - non stop w nią klikając.

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

@Robert Witold Gorzkowski

 

I wiem o tym, młody człowieku, wiersz jest do kitu, a jeśli już jest: to mamy prawo komentować jego treść jako Czytelnicy i Wyborcy! Karol Nawrocki jest młodym człowiekiem (jest młodszy ode mnie o dwa lata - mam czterdzieści i cztery lata) i dopiero będzie stawiał pierwsze kroki w bardzo poważnej polityce, przypominam: jako były pracownik Archiwum Akt Nowych miałem szkolenie z Obrony Cywilnej, mam również kurs archiwalno-kancelaryjny z dobrą oceną - z tym kursem mogę iść do pracy w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, dodam: w wyżej wymienionym archiwum pracowałem z Krzysztofem Naimskim, jego ojciec wtedy pracował w Biurze Bezpieczeństwa Narodowego przy prezydencie Lechu Kaczyńskim, niby skąd wiesz, iż Prezydent - Elekt nie weźmie pod uwagę jakiegoś komentarza od Czytelnika?

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Łukasz Jasiński ja nic nie mam do utworu proszę się nie unosić bardzo mi pochlebia wiek niech tak zostanie. Twierdzę tylko że wiersze polityczne mają swój dział i entuzjastów którzy bardziej go docenią niż w dziale o motylkach i różach, a swoją drogą to to nie jest ani wiersz rymowany ani biały ani proza może trzeba go było umieścić najpierw w warsztacie aby ktoś kto zna się na pisaniu wierszy doradził.

Opublikowano (edytowane)

@Robert Witold Gorzkowski

 

To też wiem! Nie jestem wtórnym analfabetą i umiem czytać z pełnym rozumowaniem, a za publikację tego wiersza tutaj - ponosi sam Autor, chyba, iż pan Mateusz Konkiel dostanie szału i go przeniesie lub wyrzuci! Naprawdę, młode pokolenie jest okropnie i bezczelne - ma tupet decydować o tym - co komu wolno! Otóż to: co wolno wojewodzie - tobie nie wolno, smrodzie! Decyzja należy do samego Autora lub Moderatora! Jeśli chcesz, masz prawo zgłosić ten wiersz, jednak: wtedy zostaniesz kapusiem! Lubisz czytać o motylkach? Droga wolna! W internecie jest 100000000000000 portali o charakterze damskim!

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Byłem na portalu wierszekobiet.pl ale cóż zlikwidowali go no więc tutaj z nieśmiałością przycupnąłem i słucham jak szczekają starsi

( co mi ostatnio Pani Alicja Wysocka wytknęła)  z pobożnością czytam tutaj wszystkie wiersze i uczę się pokory dziękuję Panie Łukaszu a swoją drogą spore ma Pan osiągnięcia zawodowe to cenne dla narodu. 


 

„Jeśli chcesz, masz prawo zgłosić ten wiersz”
 

A uchowaj Boże donosicielstwem się brzydzę 

Edytowane przez Robert Witold Gorzkowski (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Robert Witold Gorzkowski  Też uważam, że wiersze historyczne, polityczne i religijne, nie sprzedają się.

Każdy z nas, ma prawo do własnych poglądów, każdy z nas ma własne sumienie i nie ma potrzeby trąbić o tym. Po co rozbierać się do naga przed wszystkimi?

A to, że ma jakiś wiersz ma ileś tam wejść, nie jest wyznacznikiem wartości.

Każde słówko, zdjęcie, pozdrowienia, kwiatek, bratek, piórko, bzdurka - leci w oglądalność, może brać udział w rankingu śmieszności, ciekawości i tylko tyle, a nie aż.

 

 

 

 

Opublikowano (edytowane)

@Robert Witold Gorzkowski

 

Jak najbardziej: mój tomik wierszy może pan zamówić w Archiwum Akt Nowych, publikowałem jeszcze w licealnym pisemku "Uważam, że", bibliotekarskim "Sowa Mokotowa" i tygodniku "Tylko Polska" - może pan poszukać w Bibliotece Narodowej i tam pan znajdzie, otrzymałem podziękowania od dyrektora Muzeum Powstania Warszawskiego za wiersz pod tytułem "Czterysta Czterdzieści Cztery", natomiast: mój wiersz pod tytułem "Nekama" jakaś osoba poprosiła mnie o wykorzystanie tego wiersza w jakiejś pracy na Uniwersytecie Warszawskim - "Tłumaczenie języka poetyckiego na język migowy" - pozwoliłem, co jeszcze? Udzielanie pierwszej pomocy, raz uratowałem brata jak się topił w jeziorze na wsi Nowe Miasto, jakaś pani na Dworcu Centralnym upadła na schody i nikt nie udzielił jej pomocy, prócz: mnie - sprawdziłem puls - oddychała, jej torebkę ostrożnie położyłem pod głowę (skręcenie karku lub wstrząs mózgu), dopiero ochrona zadzwoniła po pogotowie, wziąłem mamę pod dach w zimie, kiedy pokłóciła się z narzeczonym (jest wdową) i nie miała gdzie iść, na wylot wiem jak funkcjonuje system Opieki Pomocy Społecznej, także: schroniska, noclegownie, monary i jadłodajnie, znam świat osób niepełnosprawnych - głuchych, a pan?

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Robert Witold Gorzkowski Rozumiem, dla pewności sprawdziłem w słowniku języka polskiego znaczenie: futurystyczny. Dziękuję! A dlaczego "surowy tekst"?
    • @Wiesław J.K. Określenie to odnosi się do stylu, który charakteryzuje się innowacyjnością, śmiałymi formami, minimalistycznym lub wręcz surowym wyglądem, a także użyciem nowoczesnych materiałów i technologii.  „Jajka obierać można od dołu lub z góry i wcale nie dziwią się temu kury.” dla mnie to innowacyjny ze śmiałymi formami minimalistyczny i wręcz surowy tekst !!!
    • Przystanęli na chodniku, pod opiekuńczym granatem nieba. W latarniach jarzy się ich śmiech. On jej poprawia puchaty szalik, ona przytula jego dłoń do mokrego policzka. Nie wiedzą, co dalej ty postanowisz, i co ja dla nich wymyślę. Codziennie ich piszemy, rozchylamy im usta do milczenia wrzącego jak wszechświat. Są przechodniami w mieście niedokończonym, są, nami. Imiona deszcz zmył z cieni. Nie wiedzą dokąd prowadzi uliczka wśród akwarelowych plam udających kamienice. On jej poprawia szalik, ona mruży błyszczące oczy, ciemne kropelki kawy. Znikają i pojawiają się z każdym naszym przenikliwym słowem, by później odchodzić niezauważalnie w zamazaną przestrzeń, w noc, w niewyczerpaną ranę.
    • W sennościach pokoju, w strudze światła od sadu Leniwi się kanapa obrzmiała ciepłem dojrzałego lata.  Po niej słońce psoci,  To muskając twe ramię, to plącząc złote włosy, A plącząc tak kusi przymrużone me skrycie oczy.     W oknie z firanką zatańczył wiatr lekkoduch sadu, Czarując o owocach cieżarnych od słodkiego jadu. Nagle odkrył twą sukienkę... i poleciał, by zaszemrać falbanami w zielony groszek, Jakby szepcząc namiętnie do ucha: ach proszę!              A w sadzie świerszcze stroją skrzypce do balu...   I  zdradziła sukienka przed frywolnym mym wzrokiem Sekrety twego ciała okryte skrawkiem bieli.  Znudzone sennym półmrokiem, Uwodzą niczym cenne klejnoty  Spragnione dreszczu zmysłowej pieszczoty.   Już myśli szaleją, już malują obrazy,  Przepojone wonią twego ciała pejzaże bez skazy. Pijane oddechem sadu   Przywołują wspomnienia dawnych wojaży I pierwszych odkryć, do których ciało tęsknie marzy.              A skrzypiec jęk wciąż dobiega od sadu ...   Więc niech bal się zaczyna, niech już gra orkiestra, Niech prowadzi do tańca w nam tylko znane miejsca, Gdzie my wciąż jesteśmy, Gdzie wszystko się spełnia  Gdy tak niewiele trzeba, a szczęścia staje się pełnia.   Bo wystarczy senność pokoju w strudze światła od sadu, I leniwa kanapa obrzmiała ciepłem dojrzałego lata, I słońce w twoich oczach, I muśnięcie twych ramion, i zapach złotych włosów, I by tak zostało po wszechczasy naszych losów.            A do snu świerszcze na skrzypcach w sadzie niech nam grają,            gdy słowa te ciałem sie stają.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Robert Witold Gorzkowski Robercie, nie wiem czy futurystyczne, ale dziękuję.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...