Do sedna...

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Ale tam pewnie nie każdego kierowcę dopuszczą?

 

 

No proszę jacy to ludzie się leniwi zrobili, ale w ten sposób tracą kontakt z realnym życiem, a to nic dobrego.

[violetta]

@Rafael MariusOgólnie mili ludzie. Na coś innego przeznaczają czas wolny, ma to też swoje zalety. Ludzie bogaci nie robią niczego samemu, wszystko zlecają, a ten czas przeznaczają na rozwój. Realizują pomysły. 

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Właśnie tak to jest, a prawdziwe życie jest gdzie indziej.

Ja też tak trochę kiedyś funkcjonowałem i nie pochwalam. Nie jest to zdrowe.

[violetta]

@Rafael Marius no ja też, wolę do Boga zwrócić:) teraz to już taka słabiutka jestem, już nic nie zdziałam, oby do nieba :)

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Ale za nim do nieba to już tu na ziemi warto szukać tego co prawdziwe, a nie ganiać za jakimiś ludzkimi planami, które niekoniecznie do szczęścia prowadzą.

 

Jest wielu bogatych i sławnych artystów, którzy są bardzo nieszczęśliwi, a z drugiej strony wielu biednych, którzy radują się nawet w bardzo niesprzyjającym otoczeniu.

 

To jest właśnie ta tajemnica dana każdemu przez Boga przy urodzeniu, o której później ludzie zapominają. Jezus powiedział "jeśli nie staniecie się jak dzieci nie wejdziecie do Królestwa Bożego". a w innym miejscu "Królestwo Boże jest pośród was lub w  was".  Tylko trzeba to zauważyć i dosięgnąć.

[Leszczym]

@Rafael Marius Kapitalne te Twoje wiersze Rafał, coraz bardziej je doceniam !!

[andreas]

@Rafael Marius Człowiek się rodzi ponoć jako tabula rasa...

 

Zośka dziewica?

 

belfer chce uczyć Zośkę z Łowicza

bo nawet nie zna A.Mickiewicza

choć ekspertką w sprawach płci

on powtarza mówię ci

dla mnieś tabula rasa dziewicza

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Dziękuję za miłą opinię i serduszko.

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Koncepcja tabula rasa wywodzi się ze starożytności, potem również propagowana przez kierunek filozoficzny zwany empiryzmem.
Obecnie uważa się, że człowiek kształtowany jest zarówno przez geny, jak i wychowanie oraz środowisko.

 

W wierszu mowa jest i o jednym i o drugim. Napisałem go głównie z punktu widzenia jungowskiej teorii osobowości. W momencie poczęcia kształtuje się kod genetyczny wokół, którego powstaje cała reszta. Gdy człowiek przychodzi na świat ma określoną budowę mózgu, która warunkuje pewien zestaw preferencji. Niestety w procesie wychowania ulegają one zazwyczaj zatarciu. 

Ludzie realizują najczęściej nie swoje potrzeby i aspiracje. Nie wiedzą kim są naprawdę. Marketing ma w tym też dużą rolę.

 

Podobnie patrzy na to Biblia, gdzie znajdziemy wiele opisów w których mowa o tym że rodzice zanim się dziecko urodziło wiedzieli już do czego jest ono przeznaczone. 

Jednak to były przypadki wyjątkowe, cudowne, gdy Bóg poprzez swoich posłańców im o tym powiedział. 

 

Typowo jest tak że każdy człowiek sam musi poszukać tego kim jest. Większość z nas nie ma o tym pojęcia, a każdy system bardzo się stara żebyśmy się nigdy o tym nie dowiedzieli.

 

Psychologia oferuje wiele różnych metod poznawania siebie. Warto z którejś z nich skorzystać. Ale już sam fakt, że ktoś szuka to już dużo. 

Tak jak napisałem w puencie, szukanie prowadzi do bycia, które jest wartością samą w sobie i celem.

 

Ludzie szukają nie wiadomo czego zamiast świadomie być. To takie proste, a jednocześnie trudne.
Zresztą nie pierwszy mój tekst na ten temat.

 

Dziękuję za komentarz i serduszko.

 

 

Edytowane Wtorek o 12:16 przez Rafael Marius (wyświetl historię edycji)

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Rafael Marius Stworzenie-Annunaki.

@violetta Pierwszą matką raczej tak, ale pierwszą żoną Adama była Lilith.

[Deonix_]

Ooo, proszę, wiersz biologiczny :)) 

Lubię :) 

Początkowe skojarzenie - genotyp, sedno, nadawane przez naturę kontra fenotyp - cechy genotypu ujawniane w zależności  (choć nie do końca) od środowiska, otoczki. 

A psychologicznie owo "sedno" kojarzy mi się z podświadomością. 

 

Pozdrawiam :)

 

Deo

Edytowane Wtorek o 21:15 przez Deonix_ (wyświetl historię edycji)

[violetta]

@Wiesław J.K. w P.Ś. nie ma o tym mowy;)

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@violetta "Lilith to postać, o której można dowiedzieć się w Alfabecie Ben-Sira, datowanym na 7-10 wiek n.e. Istnieją również wcześniejsze i późniejsze dokumenty, które mówią o istnieniu pierwszej kobiety Adama1. W Biblii można znaleźć pewne odniesienia do Lilith, choć nie jest to postać zbyt często wspominana w kanonie biblijnym2. W kabale Lilit jest demonem piątku i przedstawiana jest jako naga kobieta, której ciało przechodzi u dołu w wężowe sploty podobne mackom olbrzymiej kałamarnicy. W tradycji żydowskiej Lilit jest demonicą krzywdzącą noworodki i płody, a wiec siłą inspirującą do dzieciobójstwa." 

Wikipedia 

 

[Naram-sin]

Poetycki przyczynek do dyskusji nad tym, co na człowieka bardziej wpływa - geny, czy środowisko. Biologicznie mamy wdrukowane w siebie określone cechy, ale socjalizacja na pewno robi swoje, choć ważne, aby nie ograniczała potencjału młodego człowieka i nie kształtowała go niezgodnie z jego predyspozycjami.

W tzw. wychowaniu chodzi o to, aby wyposażyć dziecko w podstawowe narzędzia, dzięki którym będzie samodzielnie radziło sobie w różnych sytuacjach życiowych, tj. na tych ścieżkach z wiersza.

[violetta]

@Wiesław J.K.Skoro Adam i Ewa byli stworzonymi, pierwszymi ludźmi, to raczej Lilith jest wymysłem. 

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@violetta Raczej legendą:

"Lilith to postać, która pojawia się w różnych mitach i opowieściach. W Biblii nie ma bezpośredniego dowodu na istnienie Lilith, ale istnieje wiele odmian tego mitu."

"Uważana za pierwszą żonę biblijnego Adama, wywodząca się najprawdopodobniej z tradycji mezopotamskiej."

 

 Z Biblii wiele ksiąg zostało usuniętych tzw. Apokryfy, a Objawienie 22:18-19 wyraźnie mówi:  "Ja oświadczam każdemu, kto słucha słów proroctwa tego zwoju: Jeśli ktoś coś do nich dołoży, dołoży mu Bóg klęsk opisanych w tym zwoju. 19 A jeśli ktoś coś odejmie że słów tego proroctwa, temu Bóg odejmie jego udział w drzewie życia i w świętym mieście, opisanych w tym zwoju."

 

APOKRYFY – ZAKAZANA CZĘŚĆ BIBLII

"Apokryfy stanowią księgi, które zostały „wyrzucone” z kanonu Pisma Świętego. Ich zawartość bywa bardzo kontrowersyjna, zakłócająca harmonię i porządek w naukach Kościoła. Powodują pojawienie się wątpliwości w znanym nam obrazie Chrystusa oraz wiary. Dawniej te elementy pisma stanowiły ich integralną, akceptowaną i powszechnie czytaną część, obecnie określa się je mianem „wyklętych”, co sprawia, że stają się trudnym tematem dla osób wierzących, jednocześnie stanowisko Kościoła w ich sprawie budzi dyskusję. Dlaczego bowiem, w pewnym momencie fragment Świętych Ksiąg został odrzucony?

Czy ludzie przestali je rozumieć? A może zrozumieli lepiej i ogarnął ich strach?

Jakie Apokryfy wywołują największe kontrowersje?

Apokalipsa Piotra, czyli skąd się wziął strach chrześcijan przed piekłem.

Jest to mało znana w obecnych czasach księga, uznawana za apokryf.

Miała status kanonicznej i wymieniana była w najstarszym znanym katalogu Pism Nowego Testamentu, który powstał około 180 roku, był to tzw. Kanon Muratoriego.

Badania wskazują, iż była czytana jeszcze znacznie później w czasie obrządków wielkopiątkowych.

Pergamin z zapisanym tekstem apokalipsy znaleziony został w XIX wieku przez archeologów, w czasie badania nekropolii w Górnym Egipcie.

Znajdował się w grobie mnicha, który zmarł w VIII lub IX stuleciu.

W tej bardzo kontrowersyjnej księdze znajdujemy zapis nauk Jezusa, które przekazywał on apostołom.

Przerażeniem może napawać wizja końca czasów oraz losu ludzi po śmierci.

Zauważalny jest tu mocny język, a całość przedstawiona jest w taki sposób, że można przypuszczać, iż sroga kara czeka również na niegrzeczne dzieci.

Prawdopodobnie te elementy spowodowały wyrzucenie księgi z kanonu Pisma Świętego.

W „Słowniku Biblijnym Mercera” możemy przeczytać następujące słowa dotyczące Apokalipsy Piotra

„Świętokradców powiesi się za języki, morderców wrzuci do dołów z jadowitymi wężami, lichwiarze-zdziercy będą gotować się we krwi […], a osoby spędzające płody będą musiały stać we własnych odchodach sięgających im po szyję”.

Takie obrazy mogą napawać przerażeniem i stanowić podstawę do wyobrażania sobie piekła.

Ewangelia Egipcjan, czyli kilka słów o Genderze

Kontrowersje, jakimi napawa osoby silnie związane z chrześcijaństwem, wydają się dość logiczne.

Znane są jedynie fragmenty, które przetrwały w dziełach innych osób, gdyż sama ewangelia zaginęła.

Na podstawie badań określone zostało, że do jej powstania doszło w Egipcie i właśnie tam była rozpowszechniona w II oraz III stuleciu.

Niewielkie jej części poznajemy z dzieł Klemensa Aleksandryjskiego.

Jak podają źródła, była dobrze znana również innym Ojcom Kościoła i niemal od zawsze uważana za dzieło heretyckie.

W Ewangelii czytamy głównie o roli kobiet oraz prokreacji.

Czytamy słowa, które miały zostać wypowiedziane przez Jezusa, jakoby przybyłby odwrócić rolę niewiast.

Pojawia się również zapowiedź, że królestwo nadejdzie, kiedy „dwoje stanie się jednym, czyli gdy kobieta i mężczyzna nie będą już kobietą i mężczyzną”.

Zapisy takie tłumaczone są przez biblistów. W starożytności dominowało przekonanie, że pierwotna natura człowieka jest męska oraz że w chwili, gdy stworzona została Ewa, doszło do zakłócenia harmonii w naturze.

Jednocześnie powszechne było przekonanie, że zniknięcie różnicy pomiędzy płciami pozwoli na osiągnięcie zbawienia ludzkości.

Ewangelia Judasza, czyli o uniżonym zdrajcy

Odnaleziono ją w latach 70. XX wieku w Egipcie. Zyskała sławę na początku XXI wieku za sprawą programu dokumentalnego, który poruszył jej wątek.

Ta Księga ewangelii została spisana jako dialog.

Ukazuje zupełnie odmienne spojrzenie na osobę Judasza.

Nie miał on być zdrajcą, ale uniżonym sługą Jezusa, który dokonał wydania go, na jego wyraźną prośbę, aby umożliwić mu uwolnienie się z niewoli ciała.

Jezus powiedział Judaszowi, że spowoduje to, że zostanie wyklęty, jednak również zyska władzę nad innymi.

Znajdujemy tu również znaczące odcięcie się od wiary chrześcijańskiej. Ewangelia Judasza mówi bowiem o stworzeniu przez Boga „bóstw niższych”, które zostały powołane przez nadrzędnego, aby sprawowały kontrolę nad poszczególnymi częściami kosmosu.

Ewangelie Dzieciństwa, czyli o braku ideału

W Nowym Testamencie znajdujemy nieliczne wzmianki dotyczące okresu dzieciństwa i dorastania Jezusa.

Nadrabiają to Księgi Wyklęte. Ciekawszym Pismem jest Protoewangelia Jakuba, do której powstania doszło w połowie I wieku.

Znajdujemy tu informacje dotyczące okresu niemowlęcego Jezusa oraz okresu młodości jego matki Maryi.

Miała ona zostać oddana na wychowanie do świątyni, a gdy dorosła kapłani wybrali wdowca, cieślę Józefa, który posiadał dwóch synów na jej męża.

Sporo szczegółów dotyczących dzieciństwa i cudów małego Jezusa znajdujemy w Ewangelii Dzieciństwa spisanej przez Tomasza Izraelitę.

Zagłębiając się w przytaczane historie trudno się dziwić, że księga ta została wyklęta przez Kościół, nie ukazuje bowiem Syna Bożego w doskonałej formie, pokazuje jego niedociągnięcia, które w wierze są odrzucane.

Jezus miał zasłynąć ożywieniem ptaszków, które własnoręcznie ulepił z gliny, uzdrowieniem brata Jakuba ukąszonego przez żmiję, cudownym przedłużeniem deski, którą obrabiał wspólnie z Józefem, czy uzdrowieniem człowieka, który zranił się siekierą w nogę.

Wymieniane są jednak nie tylko dobre uczynki. Chrystus miał spowodować śmierć srogiego nauczyciela, uschnięcie chłopca, który go drażnił, miał również rzucić klątwę na inne dziecko, które padło martwe.

Księga Henocha, czyli upadłe anioły ze Starego Testamentu.

Apokryfy występowały również w Starym Testamencie, jednak zdecydowanie mniej się o nich mówi.

Budząca największe kontrowersje, z całą pewnością jest Księga Henocha.

Był on patriarchą, który silnie przyjaźnił się z Bogiem i został przez niego zabrany do nieba w wieku 365 lat, o czym możemy przeczytać w Księdze Rodzaju.

To, co poznał w Niebiosach, zostało opisane w Księdze Wyklętej.

Opisy te wykorzystywane są często jako rodzaj dowodu, iż osoby, które uznawane były za bogów czy proroków pojawiających się z nieba były tak naprawdę przybyszami z kosmosu.

Pierwsza część Księgi Henocha opisuje to, jak, dowiaduje się on o upadłych aniołach, tzw. obserwatorach, którzy w 200 zstąpili na Ziemię, brali za żony ludzkie córki i płodzili wspominane w Genesis pokolenie olbrzymów.

Czytamy, iż dzieci okazały się okrutne i prowadzić do dewastacji Ziemi. Skutkowało to kresem dla nich i ich ojców na skutek wojny i potopu.

Apokryfy, czyli niedoskonała część Biblii

Apokryfy występują zarówno w Starym, jak i Nowym Testamencie.

Z pewnością stanowią dla badaczy przeszłości ciekawe źródło informacji o czasach bardzo odległych.

Jednocześnie pokazują nam, jak religia chrześcijańska ewoluowała na przestrzeni wieków.

Analizując opisy poszczególnych ksiąg i fakt, iż w owych czasach nie były wyklęte, można by przypuszczać, że nastąpił proces wybielenia, wyidealizowania religii.

Sprawiło to, że ją gloryfikujemy, uznając za coś doskonałego, bez wad.

Czy aby na pewno tak było?

Czy może w apokryfach kryje się źdźbło prawdy, o którym Kościół nie chce mówić, w obawie przed odsunięciem się wiernych od tej instytucji?

Warto również zastanowić się, czy wiara w doskonałość jest dla nas dobra, czy może łatwiej by nam się żyło i zwalczało własne niedoskonałości i niedociągnięcia, gdybyśmy wiedzieli, że nawet najwyższy może się mylić?

Już same przemyślenia dotyczące apokryfów pozostają kontrowersyjne, dlatego każdy z nich powinniśmy rozważyć we własnym sumieniu i duszy."

 

 

[Wiesław J.K.]

@Wiesław J.K.

"Termin apokryf odnosi się głównie do ksiąg Starego Testamentu, mowa o tych 7 księgach:

1 Księga Machabejska (1 Mch);

2 Księga Machabejska (2 Mch);

Księga Mądrości (Mdr);

Mądrość Syracha (Eklezjastyk) (Syr);

Księga Tobiasza (Tb);

Księga Judyty (Jdt);

Księga Barucha (Bar)."

 

"Mianem apokryfów określa się wszystkie dzieła traktujące o życiu postaci biblijnych i Jezusa Chrystusa, ale znajdujące się poza kanonem ksiąg natchnionych. Są wśród nich gnostyckie ewangelie, pokaźnych rozmiarów historie biblijne, ale też krótkie listy i dialogi o charakterze dydaktycznym."

"Ewangelie gnostyckie to apokryficzne teksty chrześcijańskie, powstałe w pierwszych wiekach naszej ery. Ich nazwa pochodzi od słowa „gnosis”, co w języku greckim oznacza „wiedzę”.

 

 

***********************************

Edytowane Środa o 08:30 przez Wiesław J.K. (wyświetl historię edycji)

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Zgodnie z wierzeniami sumeryjskimi, ale to nie był mój zamysł.

Wiersz bazuje na psychologii i genetyce, choć może też mieć konotacje religijne i dobrze im więcej skojarzeń wywołuje tym lepiej dla niego.

 

Dziękuję za serduszko i komentarz.

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Jak najbardziej biologiczno psychologiczny. Zresztą te dwie dziedziny są nierozłączne.

 

 

Ano właśnie taka mieszanina tych dwóch i nigdy nie wiadomo co z tego wyrośnie, Czasem z brzydkiego kaczątka może wyrosnąć łabędź, choć najczęściej niestety bywa odwrotnie. 

To orzeł przeznaczony do wysokich lotów staje się kurą nie realizując własnych potrzeb, a tylko te które sprzedał mu sprytny właściciel kurnika.

 

 

Psychologia ma wiele nurtów i różnie można kojarzyć.

 

Dziękuję za ciekawy komentarz i serduszko.

 

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Ano właśnie. Już od dłuższego czasu są takie zalecenia wychowawcze, by pozwalać dzieciom rozwijać się zgodnie z ich predyspozycjami. Jednak co z tego wyjdzie zobaczymy dopiero gdy pokolenie alfa dorośnie. Najstarsi z nich mają teraz 14 lat, choć wiadomo nie wszyscy byli tak wychowywani. 

Nawet jeśli rodzice w ten sposób działali to babcie już niekoniecznie. 

Dawniej nikt tak nie myślał. Albo dzieci latały samopas tak jak ja albo były poddawane nadmiernej presji w kierunku realizacji aspiracji rodziców.

 

A czy wychowanie ważniejsze, czy genetyka to trudno rozstrzygnąć. W każdym przypadku może być inaczej. Zależy od osoby i okoliczności. 

U mnie to chyba genetyka wygrała. Tak przynajmniej moja rodzina uważa. Nie dałem się wychować w ich stylu.
Geny odziedziczyłem po dziadku, którego prawie wcale nie znałem, ale ojciec mi mówi, że jestem do niego podobny zarówno z zachowania jak i wyglądu.

 

Dziękuję za ciekawy komentarz.