Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Najpiękniejsze

Jacek_Suchowicz
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Jacek_Suchowicz

Jacek_Suchowicz

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano

Najpiękniejsze są miłości niespełnione,
co są muzą dla tysiąca jeden wierszy.
Przez nie serce niespokojne nocą płonie,
gdyż wyczuło posmak skryty między wersy.

Słodycz kremu, ukrytego w kruchej rurce,
lub w cukierku, ten upojny z wiśni likier.
Wabiąc zmysły zapalają czerwień uciech,
by w rozpaczy zamknąć wszystko w mroczną ciszę.

Wykąpany polny kamień w kropli czaru
i garść złudzeń choć przez chwilę może ponieść,
a wirtual znów się schował gdzieś w realu.
Najpiękniejsze są miłości niespełnione.

10
Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Muza czasem nie chce wersów nazbyt słodkich,

ma już dosyć tęsknych westchnień, łez, narzekań.

Pragnie prztyczka przekornego dać - miłości

i smakować kordiał z wiśni 

bez cukierka.

Jacek_Suchowicz

Jacek_Suchowicz

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano (edytowane)

@lena2_

dzięki :)))

 

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

jak najbardziej każdy przeżywa po swojemu

 

napędzają te miłości niespełnione

przemieniają i kształtują nową psyche

dobroć w sercu tak przypadkiem w was zapłonie

 i  już inny odmieniony człowiek wyszedł

 

i oby nie słodzić

 

ciut goryczy zawsze w sercu pozostanie

nie dla tego psa kiełbasa dzisiaj jest

burek łapę w budzie gryzie lecz się stanie

zamiast burka wyjdzie z budy grzeczny pies

:))

 

 

Edytowane przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)
Jacek_Suchowicz

Jacek_Suchowicz

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

@Alicja_Wysocka

dzięki :))))

 

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

był to poryw niepokorny i na faktach

i autopsja ale także obserwacja

swego życia spotykamy zda się ludzi

i czy wszystko ułożone mamy burzyć

 

ta pokusa która tętni w naszych żyłach

na logikę żadnej stronie nie służyła

więc nich tętni owinięta w woal różu

tak ma zostać nic nie niszczyć nic nie zburzyć

:))

pozdrawiam

2

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • tie-break
      Influensertywność

      Przez tie-break · Opublikowano

      Być może człowiek umarł już dawno, odkąd powstał pieniądz, bez którego niemożliwe jest funkcjonowanie w tym najlepszym/najgorszym ze światów. Ludzie "płatni przy odbiorze", jak piszesz, to nic innego jak ludzie, którzy od stuleci kombinują, jak się sprzedać. Pomstujemy na prostytutki, handlujące swoim ciałem, a my wystawiamy na targowisko znacznie więcej - nasz czas, emocje, prywatność, relacje z innymi, wiedzę, wyobraźnię, przeszłość, przyszłość i teraźniejszość.. Żeby ktoś łaskawie ocenił, ile to jest warte, i rzucił nam za to jak ochłap najniższą albo średnią krajową. Tak mi się kojarzy złota klatka - a każdy ma swoją. I jak tu być? Istnieć istnieniem idealnym, wolnym, istnieniem które ma wartość dla siebie samego? Utopiści tysiącami rozbijali sobie łeb o rzeczywistość. Zmieniały się targowiska (dziś chyba największym jest internet), ale cały czas każdy z nas musi coś komuś udowodnić. Inaczej jest niewidoczny,
    • tie-break
      wbrew

      Przez tie-break · Opublikowano

      @lena2_ O, dzisiaj od rana mam szczęście do historii z morałem. Grzech zaniechania, o którym  piszesz, najczęściej ma podłoże w lęku. A to już się wiąże, zazwyczaj, z poczuciem sprawczości. Człowiek, który ma świadomość tego, że to co robi, ma sens i zostanie doprowadzone do zamierzonego rezultatu, po prostu działa. A kiedy czuje, że nic się nie da zrobić, że tylko narobi sobie kłopotów, wówczas betonuje się w bezpiecznej strefie komfortu. Brakuje mi czegoś w tym wierszu. Zaczęłaś od samego wierzchołka góry lodowej, a pod powierzchnią morza, tj. w duszy i umyśle ludzkim, dzieje się znacznie więcej.
    • tie-break
      Stokrotki dla Febe

      Przez tie-break · Opublikowano

      Oceniam tę historię jako mocno schematyczną. Wiesz, taka duszoszczipatielna, z morałem, zresztą sama przyznajesz, że napisałaś ją pod kątem dyskusji z młodzieżą. To, że świat kocha jedynie pięknych, młodych i bogatych, pozostaje tajemnicą poliszynela, choć zdarzają się wyjątki. W środowisku poetów można oczekiwać większej wrażliwości i idealizmu, niż wykazała bohaterka. Niestety jednak, wyjątki potwierdzają regułę i karmią ludzką naiwność. Ewa to bardzo młoda dziewczyna, i element zaskoczenia mógł mieć dla niej kolosalne znaczenie. Gdyby Fenrir ją uprzedził wcześniej o swojej niepełnosprawności, być może miałaby czas przemyśleć sytuację i się z nią oswoić, zaakceptować. W idealnym świecie oczywiście szlachetna dusza w ogóle nie zwraca na takie sprawy uwagi, ale niestety, nie jesteśmy idealni. A jeśli założymy, że bohaterka opowiadania po prostu jest mało empatyczna, niedojrzała, egoistyczna, to może lepiej rozczarować się jak najwcześniej, wtedy, kiedy boli najmniej.
    • Łukasz Wiesław Jasiński
      In gloriosa mortem heroum

      Przez Łukasz Wiesław Jasiński · Opublikowano

      @violetta   A co? Pani już mnie nie kocha? Jakoś dziwnie pani już na mnie nie krzyczy...   Łukasz Jasiński 
    • lena2_
      wbrew

      Przez lena2_ · Opublikowano

      spokój nie zawsze bywa święty gdy odwraca głowę by nie widzieć krzywdy pławi się w niewiedzy hodując beztrosko   obojętność

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...