pełny kwiatowy

[Natuskaa]

w czerwieni się księżyc gości

kwiatach różnej piękności

pachnący obietnicami wisi

aż po brzegi nimi wypełniony

 

no ale jak go ściągnąć w dół

jak usadzić przy stole życia

jak porozmawiać o wizjach

przeciąganych dzień po dniu

 

czy zrozumie czy wysłucha

czy nie skurczy się do kwadry

banalnością ziemskich spraw

czy to nie odkręci mu wentylka

 

mógłby zacząć się chować

a kiedyś całkiem zniknąć

 

 

 

Edytowane 19 Maja przez Natuskaa (wyświetl historię edycji)

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Jest to jedno z tych zabójczych sformułowań, które zasadniczo zabijają cały wiersz. Ileż to razy napisano, że ziemskie sprawy są banalne, życie szare, ludzie obojętni, świat nas nie rozumie, itd.

Nie wiadomo, czy to ma być wiersz rymowany, czy wolny, czy ma mieć jakiś rytm (bo też każda linijka pod tym względem żyje swoim życiem).

Pomysł ze znikającym 'księżycem frasobliwym' jak najbardziej do wykorzystania, ale w lepszym tekście.

[Jacek_Suchowicz]

a po co na dół ściągać księżyc

pozbawić ludzi nocnych marzeń

błogiego snu w tej ziemskiej nędzy

złudzeń że coś się jeszcze zdarzy

 

pozdrawiam

 

[Natuskaa]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Życie szare... i te tam dalej... ale zauważ, że tu jakby świat cały nie siedzi przy stole i właściwie to świat cały jest jakiś odległy na ten moment. Nie szuka się tutaj żadnej aprobaty ze strony świata, bo świat jest jaki jest, to nie jest sprawa pomiędzy podmiotem lirycznym a światem, tylko między podmiotem lirycznym a księżycem.

 

Lubię moje linijki żyjące swoimi żywotami. Taki miałam kaprys na minioną pełnię, taki stan umysłu... zewsząd tyle jest mowy o zmianach, to zmieniam, biegam z pędzlem i znaczę ściany "szczyptą cynamonu" i "ogrodem zen"... i czekam na te zmiany, które mi zostały narzucone wielko-piątkowo.

 

Zresztą... pewnie masz rację, ale jakoś mi to nie przeszkadza.

 

Dzięki za kilka słów komentarza.

Pozdrawiam :)

czasami trzeba z nim pogadać

ustalić nowy na życie plan

niespodziewanie acz musowo

to się przydarza każdemu z nas

 

Dzięki za wierszyk

Pozdrawiam :)

 

 

 

 

[Corleone 11]

@Natuskaa

   Zatrzymam się przy obrazie: Ty, siedząca z księżycem przy jednym stole. Ciekawe, jak przedstawiłabyś Waszą rozmowę. 

   Popraw literówki: "zacząć" w miejsce "zacząc" i "zniknąć" miast "znikniąć". 

   Pozdrawiam serdecznie. 

[Natuskaa]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Akurat robię dosyć duży remont i nie mam dostępu do mojego zwykle używanego komputera. Na tym, którego teraz używam, słownik nie zadziałał ;) Dzięki za wskazanie.

Ogólnie ciekawa scena mogłaby z tego wyjść... przeglądałam dziś stare rysunku z lat 2011 i dalej i tak sobie pomyślałam, że o mało co, nie zagubiłam tej potrzeby rozrysowania (za jednym cięciem wszystko wróciło). Rysunki oczywiście takie amatorsko własno-poznawcze. I tak myślę... że to dobry temat, czas przysiąść i się pobawić. Może z tej zabawy w późniejszym czasie ułoży się dialog do rozpisania. Mój system działania, czasami jest bardzo skomplikowany.

 

Dzięki za odwiedziny.

Pozdrawiam :)

 

 

Edytowane 19 Maja przez Natuskaa (wyświetl historię edycji)