tetra...logika

[agnieszka puczynska]

1.
dla was uśmiechnęła
włosy blond
niebieskie oczy
rankiem śpiewała
piękno
trawy a wysokie
babcine z ogrodu
kochała ponad

2.
mama jak mama
twarda i cierpka
czesała zachwyty
w warkocz obojętny
ucięty
złością ową
miłością
ponoć

3.
kim był on
nie pytali
nie wiedziała
odpowiedź to śmierć
a
śmierć to odpowiedź
bez pytania
zadaj

4.
daj dłoń i słowo
wiersz zapisz
na słomie
nietrwały
stań
strach pocałuj
jak i ona
codziennie
ciebie

[magda]

Bardzo! Przywiązało mnie do tego tekstu. Jak już uzgodnię ze sobą co takiego, to napiszę bardziej ze sensem :)

Pozdrawiam

[Kai_Fist]

heh...
mi się kojarzy z życiem małeżeńskim i codziennym bytowaniem...
hehe... (jeszcze się nie rozbudziłem dobrze)

Pozdrowionka,
Kai Fist

[Adam_Szadkowski]

Dobry. Szczególnie dwie pierwsze strofy - opis lat diecięcych. Bardzo śmiało dręczysz formę. W sumie efekt jest pozytywny, ale czasami można by coś takiego "prostszego" wpleść między wersy, nawet banalnego, bo wiersz aż krzyczy, a żywot nie tylko na krzyku polega.

:)
Adam

[magda]

Nie no świetny. 1,2 i 4 kapitalne. Zachwycam się oszczędnością słów i jednocześnie rozlaniem obrazu na horyzonty. Tnie. A to więcej niż dobrze.
Pozdrawiam

[Aneta Paradysz]

Logiki temu tekstowi nie odmówię, niemniej odbierać go będę inaczej, jeśli pozwolisz – „na wiersz” i „na słomę”, jak uczucia nietrwałe.

Pozdrawiam
Aneta (...zaczytana)

[Piotr_Mogri]

krótka opowieść (albo raczej obraz) o dojrzewaniu i miłości - logiczny, spójny...; bardzo mi się podoba; 2. - świetne;

pozdrawiam
Piotr Mogri