Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Czy to zagadka?

Stary_Kredens
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Stary_Kredens

Stary_Kredens

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Mieliśmy małe dłonie lecz

wystarczające na gesty przyjaźni 

mieliśmy małe stopy a chcieliśmy przemierzyć cały świat 

trzepotał biały żagiel   wyobraźni 

dął nam w twarze południowy wiatr

 

cóż z tego że wszystko wokół było

małe

rzeka jej zakole zieleń trawy

kępa drzew znajomych dalej pole 

miejsca  zabawy

 

były to dżungle

równiny niezmierzone

ocean z głębinami

tajemnicze dalekie 

pod każdym niebem

nic nie mogło nas zatrzymać

żadna siła nawet czas

 

 nie wiem jak żyć  

wtedy wiedziałam

czy to zagadka?

nie to proste

wtedy się poddawałam

iluzji marzeń 

teraz iluzji rzeczywistości 

Edytowane przez Stary_Kredens (wyświetl historię edycji)
6
Jacek_Suchowicz

Jacek_Suchowicz

Opublikowano
Opublikowano

wiek określa chciał czy nie chciał nasze myśli

i o miejscu przypomina na tym świecie

u niektórych wzrok pozostał jeszcze bystry

bo hołubią w swoich sercach małe dziecie

 

bardzo ładnie opisujesz swe dziecinstwo

świat zachwycał i uwodził marzeniami

nie dostrzegał i przebaczał złości wszystkie

w każdym jakieś małe dobro umiał znaleźć

 

dziś rozjątrzasz rozdrapujesz każde słowa

masz dłoń dużą ale barier wręcz bez liku

proponuję te bariery zaraz schować

a ożyjesz dniem wstającym wraz ze świtem

:))

1
Naram-sin

Naram-sin

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Metafor dopełniaczowych raczej powinno się unikać, a na pewno w takich zbitkach, gdzie sprawiają, że tekst staje się pretensjonalny.

 

Niezgrabnie wyszło.

 

 

Masz pecha z tymi puentami. Od nastrojowych, subtelnych retrospekcji przechodzisz do banalnych, prymitywnych (poetycko) podsumowań, które są prawdziwymi mood killerami. Nie kończ wierszy komunałami, pozostaw odbiorcę z obrazem i jego niepowtarzalnym klimatem.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Naram-sin
      Limajno

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Naram-sin
      lirycznie

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Naram-sin
      Gołębie

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Naram-sin
      Zapomnienie grobem przeszłości

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.
    • Naram-sin
      na chwilę przed

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Przypomniał mi się Ebenezer Scrooge, a raczej wizja jego przyszłości przedstawiona podczas spotkania z trzecim duchem. Z tą różnicą, że wiersz na rozdrożu patrzy raczej w tę ciemną opcję. Samobójstwo? 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...