Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

cisza do snu się przytuliła

szepnęła przy tobie czuję

się szczęśliwa

 

wiem że kochają cię gwiazdy

że pająk ci zazdrości gdy

nocne otwierasz drzwi

 

sen się do niej uśmiechnął

powiedział miła jesteś

zapraszam do gry

 

w tej grze nie będzie

miejsca na smutek

ani trudne łzy

 

będziemy wspólnie z tobą

i mną uszczęśliwiać

tych co śnią

 

których czasem boli

dzień oszpecony

trudnym

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj - ciągle krytykujesz - pokaż się wierszem bym mógł się odnieść

            do twoich komentarzy - czego się boisz - 

                                                                                      Pzdr.

Witaj - miło że czytasz - a pająk jak to pająk żyje w swoim świecie - 

                                                                                                                    Pzdr.

Opublikowano

Nie tylko krytykuję, jak zdążyłeś już zauważyć. A wiersz znalazł się w dziale Warsztat, więc z nastawieniem na sugestie.

Nagabywany po raz kolejny odpowiadam, że nie mam aktualnie nic do opublikowania, czym uznałbym, że warto zaśmiecać portal.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj - zgadza się  warsztat to dział  w którym wyłapujemy niedociągnięcia 

            i co nas w wierszu boli - tak to działa - 

                                                                                   Pzdr.

Witaj - dzięki za szczery komentarz - 

                                                                      Pzdr.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • widzę cię triumfujesz zdobywasz duma spływa złotem miażdży pożądanie i zagłusza gniew świętość i grzech płoną na twojej skórze rozpacz i honor krzyczą w oczach.   mściwa niepokorna niezależna uwięziona w ramie męskiej wyobraźni? nie – ty rozrywasz ją na strzępy, nie błyszczysz ty spalasz.   Obraz G. Klimta, "judyta z głową Holofernesa". 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @infelia W Twoim wierszu wyczytać można tęsknotę, ból po stracie, ale i piękne wspomnienia, które nadają mu głębi. Zestawiłeś obraz dawnego, pełnego życia ojca z jego późniejszą słabością. No i mocna puenta – pożegnanie i poczucie niedopowiedzenia.
    • @Starzec Skromni w słowach, bez blasku, bez wrzawy, jak cichy strumień wśród pól i trawy. Lecz w czynach wielcy, w mocy zaklęci, prości w mowie, w działaniu — niepojęci.  
    • @wierszyki W Twoim wierszu ujął mnie moment przejścia od konkretów do metafizyki - od zeszytów do refleksji o życiu i stracie. "Rude włosy" i "jarzębinowy uśmiech" tworzą tak żywy, ciepły portret, że niemal można poczuć obecność tej osoby. A potem ten kontrast - "tak szybko zeszłaś usnąć" - brzmi tak delikatnie. A obraz dzieci niosących "uśpionej mamie" kasztany-serca jest przepiękny i rozdzierający jednocześnie. Wzruszający tekst!
    • @andrew Mam ogród z kwiatami, najwięcej róż i lubię na nie patrzeć - jak żyją i przekwitają zgodnie z cyklem natury. I rodzą się nowe. Napisałeś piękny wiersz o niezależności i harmonii w naturze. Ciekawy obraz kwiatów jako indywidualistów, które mimo że "nie przepadają za towarzystwem", tworzą razem coś wyjątkowego. Ta metafora klocków lego jest bardzo ładna - każdy element ma swoją przestrzeń, ale wszystkie razem składają się na zachwycający obraz.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...